Παράνομος ο μισθός διαθεσιμότητας στους δικαιωμένους δικαστικά

Για παρανομία και τεράστια αυθαιρεσία της κυβέρνησης κάνει λόγο με συνέντευξή της στην aftodioikisi.gr η αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Δέσποινα Σπανού, σχολιάζοντας τη μισθοδοσία των υπαλλήλων ΙΔΑΧ ΔΕ που έχουν δικαιωθεί δικαστικά και έχουν επιστρέψει στις υπηρεσίες τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών, η οποία τους δίνει… μισθούς διαθεσιμότητας (δηλαδή το 75% και όχι το 100% του μισθού που έπαιρναν πριν από την ένταξή τους στη διαθεσιμότητα). «Ο υπάλληλος που δικαιώθηκε -έστω και προσωρινά- επανέρχεται στο καθεστώς που ήταν πρώτα: στην ίδια θέση και με τον ίδιο μισθό», σημειώνει η κυρία Σπανού, και συμπληρώνει λέγοντας ότι είναι παράνομη η μη καταβολή του 100% της αμοιβής. Παράνομη, είναι κατά την αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, και η υποχρέωση των δικαιωμένων δικαστικά «διαθεσίμων» να κάνουν το «μηχανογραφικό» για τις κενές θέσεις του Δημοσίου: «Αυτός που έχει κερδίσει ασφαλιστικά μέτρα έχει επανέλθει στο προηγούμενο καθεστώς. Επομένως, δεν έχει λόγο να κάνει αίτηση για τη διαθεσιμότητα. Είναι εκτός αυτής με δικαστική απόφαση», υπογραμμίζει.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κυρία Σπανού, υπάρχουν πληροφορίες πως η Ενιαία Αρχή Πληρωμών δεν πληρώνει όλους όσοι επέστρεψαν με δικαστικές αποφάσεις, είτε ασφαλιστικά μέτρα είτε προσωρινές διαταγές, στις υπηρεσίες τους με πλήρεις αποδοχές, αλλά με μισθούς διαθεσιμότητας, δηλαδή το 75% των αποδοχών τους… 
Ναι, έτσι είναι.
Ποιο είναι το πρώτο σχόλιό σας; 
Είναι τεράστια αυθαιρεσία. Μιλώ και ως νομικός που είμαι, με τις αποφάσεις αυτές σημαίνει ότι το δικαστήριο εδέχθη τους λόγους για τους οποίους προσέφυγε όποιος προσέφυγε, στην συγκεκριμένη περίπτωση οι ΙΔΑΧ ΔΕ, και τον επανατοποθετεί στην υπηρεσία του. Άρα, ο υπάλληλος που δικαιώθηκε -έστω και προσωρινά- επανέρχεται στο καθεστώς που ήταν πρώτα: στην ίδια θέση και με τον ίδιο μισθό.
Γιατί δεν τις έχει πάρει;
Το ίδιο το υπουργείο δεν έστειλε την απόφαση στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών.
Ποιο υπουργείο;
Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης θα πρέπει να το κάνει. Ρώτησα την Ενιαία Αρχή Πληρωμών και μου είπε πως δε μου έχει έρθει καμιά απόφαση για να το κάνω.
Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ή το Οικονομικών, μιας και η Εναιαία Αρχή ανήκει στο τελευταίο;
Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης τους έβαλε διοικητικά σε διαθεσιμότητα και κοινοποίησε τις σχετικές λίστες στην Ενιαία Αρχή.
Για να κλείσουμε αυτό το θέμα, είναι παράνομη, λοιπόν, η μη καταβολή όλου του μισθού;
Ναι, είναι παράνομη.
Όσον αφορά, τώρα, στην υποχρέωση των υπαλλήλων ΙΔΑΧ ΔΕ που έχουν δικαιωθεί -και όπως λέει το υπουργείο- θα πρέπει και αυτοί να κάνουν το δελτίο με τις θέσεις που θέλει να μετακινηθούν. Πρέπει ή όχι να κάνουν το «μηχανογραφικό»;
Παράνομο και αυτό. Αυτός που έχει κερδίσει ασφαλιστικά μέτρα έχει επανέλθει στο προηγούμενο καθεστώς. Επομένως, δεν έχει λόγο να κάνει αίτηση για τη διαθεσιμότητα. Είναι εκτός αυτής με δικαστική απόφαση.

Πηγή: www.aftodioikisi.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η κρίση χρέους στην Ευρώπη κοστίζει ζωές

Η κρίση χρέους στην Ευρώπη κοστίζει ζωές, με τις αυτοκτονίες και τις μεταδοτικές ασθένειες να αυξάνονται, αλλά οι πολιτικοί δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, τονίζουν σήμερα εμπειρογνώμονες στο χώρο της υγείας. Οι μεγάλες περικοπές δαπανών και η άνοδος στο ποσοστό της ανεργίας ωθούν περισσότερους ανθρώπους στην κατάθλιψη, ενώ η μείωση του εισοδήματος σημαίνει ότι λιγότεροι άνθρωποι μπορούν να απευθυνθούν σε γιατρό ή να αγοράσουν φάρμακα, επισημαίνει το Ρόιτερς. Το αποτέλεσμα είναι η αντιστροφή της τάσης που υπήρχε ως το 2007. Με τη σταθερή μείωση στα ποσοστά των αυτοκτονιών, σε συνδυασμό με το ανησυχητικό ξέσπασμα ασθενειών, περιλαμβανομένου του AIDS, ακόμη και της ελονοσίας, στην Ελλάδα, τονίζουν οι ερευνητές που συνέταξαν ευρείας κλίμακας μελέτη για την Υγεία στην Ευρώπη και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Lancet. Στα συμπεράσματά τους τονίζουν ότι απαιτείται ισχυρό σύστημα πρόνοιας για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων, αλλά η λιτότητα ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα της Κύπρου, έχει αφαιρέσει τέτοιου είδους «δίχτυα ασφαλείας».

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η υποκρισία της "εντιμότητας"

Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι το θέμα της απομάκρυνσης των επίορκων υπαλλήλων του Δημοσίου έχει καταντήσει μια αηδία. Από τους 7.000 έπεσαν στους 2.500 και τελικά στους 1.031. Ακόμη, όμως, κι αν ήταν 10.000 ή 100.000 χιλιάδες, αν κριθούν ένοχοι για αδίκημα εντός της υπηρεσίας τους πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα. Το γιατί δε λειτουργούν τα υπηρεσιακά συμβούλια ή γιατί δεν έχουν συγκροτηθεί εκείνα με τη νέα τους σύνθεση και την πλειοψηφία των μελών να είναι δικαστικοί, ούτε θέμα συντεχνιών είναι, ούτε «σαμποτάζ». Είναι καθαρά θέμα ανικανότητας του αρμόδιου υπουργού κι ας αναλάβει επιτέλους κάποιος τις ευθύνες του. Βέβαια, το να σέρνεται το θέμα των επίορκων βολεύει, κυρίως, τους επικοινωνιακούς στόχους της κυβέρνησης, η οποία όποτε θέλει να θολώσει τα νερά, ανακινεί το θέμα είτε με «διαρροές» είτε με συνεντεύξεις του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή. Υπάρχει ταυτόχρονα κι ένα άλλο πρόβλημα. Δεν βγαίνουν στην κυβέρνηση τα νούμερα εκείνα των επίορκων που θα εντυπωσίαζαν το τηλεοπτικό κοινό. Άλλαξε μέχρι και τον κώδικα, φροντίζοντας να τιμωρούνται και υπάλληλοι του Δημοσίου που ενεπλάκησαν με τη δικαιοσύνη σε θέματα άσχετα της υπηρεσίας τους και εκτός ωραρίου τους. Δεν μιλάω φυσικά για κακουργήματα και απάνθρωπα αδικήματα όπως η παιδεραστία ή ο βιασμός. Αναφέρομαι στη λογική της ερμηνείας του νόμου σύμφωνα με την οποία δημόσιος υπάλληλος που «έχει στερηθεί την ελευθερία του» είναι εκείνος που έχει καταδικασθεί ακόμη και για 10 μέρες με 3ετή αναστολή ή η ποινή του ήταν εξαγοράσιμη. Το να απολύσεις κάποιον υπάλληλο επειδή καταδικάστηκε για πλημμέλημα θεωρώ ότι είναι μια υπερβολή που πάλι έχει ως στόχο την ενίσχυση του επικοινωνιακού οπλοστασίου της κυβέρνησης. Θέλει να επιδείξει αυστηρότητα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την με την εγκύκλιο του υφυπουργού Οικονομικών X. Θεοχάρη ότι για χρέη 5.000 ευρώ στις εφορίες ασκείται αυτεπάγγελτα ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, κάποιος δημόσιος υπάλληλος που οφείλει στην εφορία 5.000 ευρώ τίθεται αυτομάτως σε αργία. Δεύτερον, σε αργία τίθεται αυτομάτως ο υπάλληλος για όποιο αδίκημα εκτός υπηρεσίας, πριν τελεσιδικήσει η απόφαση στο δικαστήριο. Τιμά την εντιμότητα η κυβέρνηση. Καλώς. Ας το κάνει. Όμως πάντα υπάρχει κι ένα «αλλά…». Έχω μια απορία. Δύο έχω, αλλά τώρα θα πω την πρώτη. Άσκηση δίωξης για αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος έχει ασκηθεί εναντίον του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου. Γιατί παραμένει στη θέση του και δεν τον απομακρύνουν ώστε να δώσουν το καλό παράδειγμα; Δεν είναι δημόσιος λειτουργός ο κ. Γεωργίου; Έχω και μια δεύτερη απορία. Ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» κατήγγειλε ότι μια από τις πρόσφατες υποθέσεις που ανέλαβε η υπηρεσία του, αφορούσε σε σιδηροδρομική σήραγγα 350 μέτρων κοντά στο Λιανοκλάδι της Φθιώτιδας, που ανέθεσε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε εργολάβο , αλλά στην ουσία ήταν αχρείαστη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η σήραγγα που κατασκευάστηκε κόστισε 30 εκ. ευρώ, αλλά δεν χρησιμοποιείται. «Στο δικαστήριο πετύχαμε να επιδικαστεί και η επιστροφή 11 εκ. ευρώ από τις εταιρείες που επωφελήθηκαν του έργου», δήλωσε ο κ. Ρακιντζής, ωστόσο ο ίδιος δεν κρύβει την επιφύλαξή του για την καταβολή των προστίμων. Μάλιστα! Από τη μία πλευρά είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή ο ΕΡΓΟΣΕ ή όποιος άλλος. Από την άλλη, όμως, υπάρχει ένας εργολάβος, τον οποίο ο κ. Ρακιντζής δεν κατονομάζει. Ψάχνοντας με τη βοήθεια φίλων στο twitter, αποκαλύφθηκε ότι ο… «εργολάβος» ήταν η εταιρεία «ΑΚΤΩΡ». Όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ, «Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών, Αριστείδης Κορρέας, έπειτα από ενδελεχή έρευνα στο πλαίσιο σχετικής προκαταρκτικής εξέτασης, προχώρησε στην άσκηση προσωποποιημένων διώξεων (in personam) σε βάρος του πρώην και του νυν διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΓΟΣΕ, καθώς και κατά του νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας «Ακτωρ», που είχε αναλάβει το έργο διάνοιξης της σήραγγας Λιανοκλαδίου-Δομοκού». Ω! Τα αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα για τη ζημία στο Δημόσιο 30 εκ. € δεν ασκήθηκαν κατά της εταιρείας, αλλά «στον νόμιμο εκπρόσωπό της» ο οποίος είναι «ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας Ακτωρ». Δηλαδή, οι κατηγορίες περί επάλληλων προτάσεων της αναδόχου εταιρείας για τροποποιήσεις στην εγκεκριμένη μελέτη των οποίων αποτέλεσμα ήταν, κατά τον εισαγγελικό λειτουργό, να διογκωθεί το κόστος, αλλά και να μην εισπραχθούν οι ποινικές ρήτρες, οι οποίες κατέπεσαν, βαρύνουν τον «νομικό εκπρόσωπο της εταιρείας». Επίσης, τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία φέρεται να διπλοπληρώθηκαν εργασίες, που ήδη είχαν τιμολογηθεί, ενώ καταβλήθηκαν παρανόμως αποζημιώσεις, που όφειλε να καταβάλει η ανάδοχος εταιρεία ή η ασφαλιστική εταιρεία» βαρύνουν αποκλειστικά τον «νομικό εκπρόσωπο» της εταιρείας. Τέλος, η αποκάλυψη ότι «καταβλήθηκαν στον ανάδοχο του έργου («Ακτωρ») 37 εκατ. ευρώ για εργασίες που δεν είχε κάνει», προφανώς δείχνει ότι τα χρήματα αυτά μπήκαν αποκλειστικά στον «νομικό εκπρόσωπο» της εταιρείας. Καλό ε; Προφανώς όλα αυτά τα παράλογα θα έχουν νομική βάση. Επί της ουσίας, όμως, το θέμα δεν είναι πώς μια εταιρεία πληρώθηκε για ένα δημόσιο έργο που ποτέ δεν κατασκεύασε; Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θα ήθελε πραγματικά να επιδείξει αυστηρότητα και με ειλικρίνεια να τιμήσει την εντιμότητα, θα έπρεπε χτες κιόλας να «θέσει σε αργία» δηλαδή να σταματήσει κάθε δικαίωμα συμμετοχής της εταιρείας σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων. Επίσης, αν καταδικαστεί ο «νομικός εκπρόσωπος» της εταιρείας, ουσιαστικά δηλαδή αποδειχθεί ότι η εταιρεία ζημίωσε το Δημόσιο, θα έπρεπε να «απολυθεί» αυτομάτως η εταιρεία και οι ιδιοκτήτες της να μη μπορούν πλέον να έχουν οποιαδήποτε σχέση με δημόσια έργα. Όσο δε συμβαίνει αυτό, τότε γίνεται ακόμη πιο γελοίο να λες ότι προστατεύεις το Δημόσιο απολύοντας έναν υπάλληλό του επειδή χρωστά στην εφορία 5.000 ευρώ. Ή θα απολύσεις και θα κόψεις σχέσεις με όσους ζημιώνουν το Δημόσιο ή αποδεικνύεις ότι πάση θυσία διατηρείς το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα που υπάρχει και στην κατασκευή του συμμετείχες ενεργότατα ως κόμμα. Είναι αστείο να προσπαθείς να πείσεις ότι καθαρίζεις το Δημόσιο απολύοντας κάποιον που πήρε φακελάκι 500 ευρώ ενώ την ίδια στιγμή θεωρείς συνεργάτη σου και στηρίζεις κάποιον που ζημίωσε το Δημόσιο με 30 εκατομμύρια ευρώ. Τους απολύεις και τους δύο. Είναι πολύ απλό. Κι επειδή φλυάρησα, ας καταλήξω λέγοντας ότι ακόμη κι αν απολύσεις όλους τους δημόσιους υπαλλήλους επειδή ρεύτηκαν δυνατά, αλλά την ίδια ώρα χαρίζεις ένα κοίτασμα χρυσού αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ σε μία εταιρεία που κατηγορείται ότι σου έφαγε στην πλάκα 30 εκατομμύρια ευρώ, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να παραδέχεσαι ότι δε σε ενδιαφέρει να καταργήσεις το σάπιο Δημόσιο, αλλά να το κατακτήσεις και να το εκμεταλλευτείς προς όφελός σου. Απλό κι αυτό ε;

Πηγή: kartesios

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

«Ανταγωνιστικότητα» στην Ελλάδα: Χαμηλό κόστος εργασίας και φτώχεια

Γερμανικές έρευνες καταδεικνύουν το κόστος που έχει στην Ελλάδα η πίεση για άνοδο της «ανταγωνιστικότητας». Μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι φτωχότερες χώρες από την Ελλάδα στην ΕΕ, όπως καταδεικνύει έρευνα του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας (IW). Την ίδια ώρα, τα ελληνικά εργατικά χέρια είναι τα πιο φτηνά στην ΕΕ προ του 2004 μετά τα πορτογαλικά, σύμφωνα με έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας (Destatis). Όπως προκύπτει από τις συγκριτικές μετρήσεις του IW, η Γερμανία βρίσκεται στην 7η θέση της κατάταξης των 27 χωρών της ΕΕ με βάση την ευημερία. Την ξεπερνούν η Δανία, η Σουηδία η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Αυστρία. Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, τα γερμανικά νοικοκυριά «βγάζουν» με άνεση τον μήνα. Η έρευνα καθορίζει τον παράγοντα της φτώχειας με βάση 4 δείκτες:

1. Εισοδηματική φτώχεια (αφορά όσους διαθέτουν εισόδημα κάτω από το 60% του εθνικού μέσου όρου) 
2. Υποκειμενική εισοδηματική φτώχεια (προσδιορίζεται από την ατομική εκτίμηση) 
3. Στέρηση (χαμηλό επίπεδο διαβίωσης) 
4. Οικονομική στενότητα (βαθμός εισοδηματικής επάρκειας ενός νοικοκυριού) 

Ως βασικά «θύματα» της φτώχειας στην ΕΕ καταδεικνύονται οι άνεργοι, οι ανύπαντροι γονείς και οι μετανάστες. Η έρευνα επισημαίνει ως αποτελεσματική μέθοδο καταπολέμησης του φαινομένου την ανάληψη πρωτοβουλιών στον εργασιακό τομέα, όπως και τη λήψη μέτρων για τη στήριξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Σημειωτέον, η Ελλάδα και η Ισπανία «συναγωνίζονται» τις πιο αρνητικές ευρωπαϊκές επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης. Την ίδια ώρα, εν μέσω διαρκών πιέσεων της τρόικας προς την Ελλάδα για μείωση του κόστους εργασίας ως μόνη λύση με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, έρευνα της Destatis καταδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα είδαν να μειώνεται το ποσό που λαμβάνουν ανά ώρα εργασίας, κατά μέσο όρο 6,8 το 2012. Σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ, το ίδιο έτος, καταγράφηκε μεσοσταθμική αύξηση κατά 2,1%. Το κόστος της ωριαίας εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το 2012 κυμάνθηκε στα 15,5 ευρώ στην Ελλάδα. Η υψηλότερη αύξηση καταγράφηκε στη Βουλγαρία και την Εσθονία (6.4%) αλλά και στην Αυστρία (4.4%). Η Ελλάδα κατατάσσεται 15η με βάση το κόστος εργασίας στη σημερινή ΕΕ. Το ελληνικό κόστος εργασίας είναι το χαμηλότερο στην ΕΕ προ του 2004, με εξαίρεση την Πορτογαλία, όπου οι εργοδότες πληρώνουν κατά μέσο όρο 12,3 ευρώ για κάθε ώρα εργασίας. Πανευρωπαϊκά, στο υψηλότερο επίπεδο βρίσκεται η Σουηδία με 41,9 ευρώ ανά ώρα και στο χαμηλότερο η Βουλγαρία, με 3,70 ευρώ ωριαίο κόστος για κάθε εργαζόμενο.

Πηγές: Deutsche Welle, Destatis, EnetEnglish.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ριζικές αλλαγές στο σύστημα προμηθειών του Δημοσίου

Με τον εξορθολογισμό του συστήματος δημοσίων συμβάσεων και κρατικών προμηθειών, δεν επιδιώκουμε απλώς να εξοικονομήσουμε πολύ σημαντικούς πόρους του Δημοσίου, ειδικά σε μια περίοδο μεγάλης δοκιμασίας για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Η επιλογή μας είναι να δώσουμε κι ένα καθαρό μήνυμα νοικοκυρέματος του Δημοσίου μέσα από την εξάλειψη κάθε περιττής δαπάνης, αλλά και κάθε παθογένειας γύρω από το σύστημα αυτό. Επιδιώκουμε ένα άλλο ήθος στο Δημόσιο, γιατί αυτό το θεωρούμε προαπαιτούμενο για την οικοδόμηση του κράτους, που οι πολίτες θα σέβονται και θα εμπιστεύονται. Το σαράκι που τρώει τα σωθικά του ελληνικού κράτους από συστάσεώς του, δηλαδή οι αλόγιστες σπατάλες του Δημοσίου, οι οποίες εκτρέφουν τη διαφθορά, τη διαπλοκή και το κρατικοδίαιτο επιχειρείν, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, δέχεται ένα αποφασιστικό πλήγμα με το νέο σύστημα που ήδη είναι στη φάση της πραγμάτωσης. Το τελευταίο οκτάμηνο, αντιμετωπίσαμε αποφασιστικά μια σειρά εκκρεμοτήτων, που αποτελούσαν προϋποθέσεις λειτουργίας της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, ώστε να λειτουργήσει απρόσκοπτα και να θωρακιστεί η ανεξαρτησία της. Αυτές τις μέρες κατατίθεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ολοκληρωτική αναμόρφωση του συστήματος, που επιδιώκει ταυτόχρονα τέσσερις μείζονες στόχους:
1. Δημιουργεί προϋποθέσεις για σημαντική εξοικονόμηση πόρων του Δημοσίου, μέσα από τις οικονομίες κλίμακος που επιτυγχάνει. Οταν ένα κράτος δέκα εκατομμυρίων έχει 6.929 Αναθέτουσες Αρχές, κάθε συζήτηση για έλεγχο και εποπτεία περιττεύει. Οι Αναθέτουσες Αρχές μειώνονται περισσότερο από 90% και γίνονται 621. Εξορθολογίζονται τα κριτήρια, γίνεται καλύτερη διαχείριση αποθεμάτων, ενοποιούνται ελλείψεις και δαπάνες.
2. Διασφαλίζει τη διαφάνεια στις προμήθειες του Δημοσίου, με δεδομένο ότι κάθε συναλλαγή άνω των 1.000 ευρώ θα βρίσκεται αναρτημένη στο Διαδίκτυο, στη διάθεση κάθε πολίτη που θέλει να ελέγξει την πολιτεία για τον τρόπο που αυτή διαθέτει τα χρήματά του. Στο Διαδίκτυο θα είναι αναρτημένη η καταχώριση κάθε αιτήματος, προκήρυξης, διαγωνισμού. Επιπροσθέτως, υιοθετούμε νέους, καινοτόμους τύπους δημοσίων συμβάσεων, όπως οι συμφωνίες- πλαίσια.
3. Θέτει τέρμα στις πρόχειρες, αλλά και τις φωτογραφικές προκηρύξεις που έκαναν τους 4 στις 10 διαγωνισμούς του Δημοσίου να ακυρώνονται λόγω προβλημάτων στις προδιαγραφές. Η κατάσταση αυτή είχε ως συνέπεια τη μεγάλη καθυστέρηση στην παράδοση υλικών, τα οποία στο μεταξύ είχαν ξεπεραστεί τεχνολογικά. Τώρα, από τη μια μεριά θα χρησιμοποιούνται πρότυπες προκηρύξεις και συμβάσεις, που θα έχουν προηγουμένως την έγκριση της Ανεξάρτητης Αρχής, αλλά επιπλέον κάθε προκήρυξη θα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ώστε να εξαλειφθεί και ο παραμικρός κίνδυνος προβλημάτων στις προδιαγραφές ενός διαγωνισμού.
4. Επιλύει άπαξ διά παντός το ζήτημα της τεράστιας γραφειοκρατίας γύρω από τις προμήθειες του Δημοσίου, καθώς από το παλαιό καθεστώς της άναρχης και ανεξέλεγκτης προμήθειας κάθε φορέα του Δημοσίου, που ζητούσε σωρεία χαρτιών, πιστοποιητικών και δικαιολογητικών, περνάμε σε ένα ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα, που καλύπτει ολόκληρη τη διαδικασία για κάθε κρατική προμήθεια: τον προγραμματισμό, τη διαδικασία προκήρυξης, τη διαπραγμάτευση, την ανάθεση και την εκτέλεση μιας δημόσιας προμήθειας.
Το νέο σύστημα έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί και θα είναι σε πλήρη ανάπτυξη για μεν την προμήθεια αγαθών πριν από το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2013, για δε τις υπηρεσίες στα τέλη του 2013. Η πλήρης υιοθέτηση του νέου συστήματος θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων για το Δημόσιο τουλάχιστον 15%. Πέραν, όμως, από τα οικονομικά οφέλη, θα αποκαταστήσει συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού για τις προμήθειες του Δημοσίου, εξέλιξη η οποία θα προσθέσει αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα σε αυτή τη λειτουργία της πολιτείας. Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να δίνει το παράδειγμα στην αλλαγή της συμπεριφοράς. Πρώτη αντιμετωπίζει τις παθογένειες που ταλαιπωρούν τους πολίτες και το κάνει χωρίς καθυστέρηση. Σκοπός μας είναι να μην επιβαρύνουμε την τσέπη του Ελληνα φορολογουμένου με καμία απολύτως περιττή δαπάνη. Θέλουμε να λειτουργεί ουσιαστικά το κράτος στην υπηρεσία του πολίτη με ποιοτικές υπηρεσίες, που σημαίνει διαφανείς, οικονομικές και απολύτως απαραίτητες κρατικές προμήθειες. Το καθεστώς ανοχής στην αδιαφάνεια, τη διαφθορά, το δήθεν «επιχειρείν» μέσω της κρατικής εύνοιας, θεωρούμε ότι υπό τις σημερινές συνθήκες είναι προσβλητικό για τον πολίτη που δοκιμάζεται και εξευτελιστικό για την κοινωνία, τους θεσμούς και την ελεύθερη αγορά που αγωνίζεται να τα βγάλει εις πέρας. Η μεταρρύθμιση του συστήματος δημοσίων συμβάσεων είναι μια πραγματικά προοδευτική πολιτική πράξη.

Του Αθανασιου Σκορδα Υφυπουργού Ανάπτυξης

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Μειωμένο ωράριο για υπαλλήλους ή προστάτες ΑμεΑ

Την εφαρμογή μειωμένου ωραρίου εργασίας λόγω αναπηρίας είτε των ιδίων είτε των οικείων τους προβλέπει ερμηνευτική του ν. 3731/2008, εγκύκλιος του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Α. Μανιτάκη μετά από σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.Σύμφωνα με την εγκύκλιο μειωμένο ωράριο κατά μία ώρα ημερησίως χωρίς περικοπή των αποδοχών τους δικαιούνται τακτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α., οι οποίοι ανήκουν σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες: α) είναι τυφλοί ή παραπληγικοί-τετραπληγικοί, ή νεφροπαθείς τελικού σταδίου ή έχουν βεβαίωση αναπηρίας σε ποσοστό 67% και άνω. β) έχουν παιδιά με πνευματική, ψυχική, σωματική αναπηρία σε ποσοστό 67% και άνω. γ) έχουν σύζυγο με αναπηρία σε ποσοστό 100%, τον οποίο συντηρούν. Ειδικά, για την κατηγορία των τυφλών τηλεφωνητών, η μείωση του ωραρίου εργασίας ορίζεται σε δύο (2) ώρες ημερησίως. Στην κατηγορία εμπίπτουν επίσης και υπάλληλοι που έχουν με δικαστική απόφαση την επιμέλεια ατόμου με ειδικές ανάγκες, καθώς και ανάδοχοι γονείς ατόμου με ειδικές ανάγκες για όσο χρόνο διαρκεί η αναδοχή.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Απάντηση Α.Μανιτάκη σε επίκαιρη ερώτηση

Σε Επίκαιρη Ερώτηση σχετικά με τη θεσμοθέτηση ασφαλιστικών δικλείδων για την διακρίβωση των πραγματικά «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων από όσους παραπέμπονται για ήσσονος σημασίας ζητήματα απάντησε ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Αντώνης Μανιτάκης. Τα βασικά σημεία της απάντησης ήταν:
-Ο νόμος 4093 επιδιώκει να δοθεί ένα τέλος στην ατιμωρησία χρόνων. Δεν εισάγει νέες διατάξεις. Ο θεσμός της αργίας υπήρχε ήδη στον υπαλληλικό κώδικα. Η αυτοδίκαιη αργία αφορά αποκλειστικά και μόνο υπαλλήλους που έχουν παραπεμφθεί για σοβαρότατα πειθαρχικά και ποινικά αδικήματα. Δεν θα παραμένουν στην υπηρεσία υπάλληλοι που διώκονται για κακουργηματικές πράξεις. Δεν θα ανεχτούμε υπαλλήλους που διώκονται για πλαστογραφία, για απάτη, για δωροδοκία. Ούτε υπαλλήλους που διώκονται για κλοπή, υπεξαίρεση και για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Μέχρι σήμερα υπήρχε ανοχή και ατιμωρησία αλλά πρέπει να προστατεύσουμε τους άξιους και τους ικανούς από αυτούς που αμαυρώνουν την εικόνα της δημόσιας διοίκησης και παραβαίνουν το νόμο για ίδιο όφελος.
-O μόνος τρόπος να μην σπιλώνονται συλλήβδην οι δημόσιοι λειτουργοί είναι να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν επιτέλους οι λίγοι, οι ελάχιστοι που αποδεδειγμένα δεν σέβονται το λειτούργημά τους.
-Κανένας υπάλληλος που κάνει καλά τη δουλειά του δεν απειλείται. Για να τεθεί κανείς σε αργία δεν αρκεί από μόνη της η κίνηση της ποινικής δίωξης ή της πειθαρχικής διαδικασίας. Ακριβώς για να αποφευχθεί οποιαδήποτε αυθαίρετη ή εκβιαστική δίωξη, ο νόμος ο ίδιος απαιτεί αμετάκλητη παραπομπή στο ακροατήριο ή στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο.
Επιπροσθέτως, σχετικά με το ζήτημα της πειθαρχικής ευθύνης, το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης θα ήθελε να επισημάνει τα παρακάτω:
-Όλα τα νέα πρωτοβάθμια πειθαρχικά συμβούλια συγκροτήθηκαν. Το ίδιο ισχύει και για το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο. Συγκροτήθηκε και το Γ΄ Τμήμα του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου που εξετάζει υποθέσεις υπαλλήλων των ΟΤΑ, το οποίο επί δύο χρόνια δεν λειτουργούσε.
-Ήδη έχουν διαβιβαστεί και εξετάζονται στα πρωτοβάθμια πειθαρχικά συμβούλια όλες οι εκκρεμείς υποθέσεις, που είναι 1550. Στα πειθαρχικά συμβούλια μετέχουν κανονικά οι δικαστικοί λειτουργοί που ορίσθηκαν ως μέλη, με την εξαίρεση των συμβουλίων σε τέσσερα Υπουργεία, όπου παραιτήθηκαν οι ορισθέντες δικαστικοί λειτουργοί. Το Υ.Δ.Μ.&Η.Δ. κάνει ό,τι απαιτείται, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του, για να λειτουργήσουν όλα τα πειθαρχικά συμβούλια. Να σημειωθεί ότι η αναπλήρωση των παραιτηθέντων δικαστικών λειτουργών αποτελεί ευθύνη του αρμοδίου Υπουργού.
-Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο έχει επιταχύνει τους ρυθμούς εργασιών του και εξετάζει περίπου 10-15 υποθέσεις την εβδομάδα από το σύνολο των 450 υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον του. Ήδη, το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο έχει εκδώσει περισσότερες από τριάντα αποφάσεις μόνο τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, ενώ το 2012 εξέδωσε συνολικά 199 αποφάσεις.
-Με πρωτοβουλία του Υ.Δ.Μ.&Η.Δ. απεστάλησαν προς έλεγχο στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.) το σύνολο των περίπου 1.900 περιπτώσεων υπαλλήλων στους οποίους έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για αδικήματα τα οποία επισύρουν σοβαρές ποινές από το 2007 και εντεύθεν και τα οποία βρίσκονταν στην διάθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχουν αξιοποιηθεί καταλλήλως και αρμοδίως. Για τις περιπτώσεις αυτές εξετάζεται από το Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. αν παράλληλα έχει κινηθεί και καταλήξει η εκ του νόμου προβλεπόμενη πειθαρχική διαδικασία.
-Τέλος, σημειώνεται, ότι με το ν.4093/2012 επιβλήθηκε το διοικητικό μέτρο της αυτοδίκαιης αργίας σε 885 υπάλληλους.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δωρεάν online μαθήματα προγραμματισμού

Αν η λίστα των στόχων σας για τη φετινή χρονιά περιλαμβάνει την εκμάθηση προγραμματισμού, σας έχουμε καλά νέα. Μία νέα εταιρεία ονόματι Codecademy παρέχει online διαδραστικά μαθήματα προγραμματισμού και μάλιστα εντελώς δωρεάν. Μέχρι στιγμής, το project (Code Year) έχει τεράστια απήχηση με περισσότερες από 125.000 εγγραφές μέσα στις πρώτες 4 ημέρες! Οι ενδιαφερόμενοι συμπληρώνουν την ηλεκτρονική τους διεύθυνση στη λίστα προκειμένου να λαμβάνουν νέα μαθήματα κάθε εβδομάδα. (Να σημειώσουμε ότι έχουν ήδη πρόσβαση στα μαθήματα αυτά και τα email λειτουργούν απλά ως γνώμονας.) Αρχικά, όλοι ξεκινούν από την εκμάθηση JavaScript και στην πορεία επεκτείνονται σε άλλες γλώσσες προγραμματισμού. Η διδασκαλία είναι όσο το δυνατόν απλούστερη και διαδραστική προσαρμοσμένη στις ανάγκες του εκάστοτε χρήστη. Τέλος, οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν την πρόοδο τους. Για τις ανάγκες του project, η Codecademy δούλεψε με ειδικούς συνεργάτες όπως οι Y Combinator, TechStars, HackNY και Girl Develop IT. Σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας Zach Sims: “Στόχος μας είναι το 2012 όλο και περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου να στραφούν προς την εκμάθηση προγραμματισμού” Αν θέλετε κι εσείς να ξεκινήσετε δωρεάν online μαθήματα προγραμματισμού, μπορείτε να γραφτείτε από εδώ.

Πηγή: http://zoixorisxrimata.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Συμβεβλημένοι γιατροί του ΕΟΠΥΥ στη Μεσσηνία

Λίστα Ιατρών - Μεσσηνίας ΕΟΠΥΥ

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Κινητικότητα υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα

Αθήνα, 20 Μαρτίου 2013 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ

Ξεκίνησε η διαδικασία για τη μετακίνηση των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των ειδικοτήτων ΔΕ Διοικητικών καθηκόντων, οι οποίοι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης των θέσεών τους, δυνάμει των διατάξεων της υποπαραγράφου Ζ.4, της παραγράφου Ζ, του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, με βάση υπ’ αριθ. 2/2013 Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΦΕΚ 598/Β/14-3-2013). 
Στην ιστοσελίδα του ΑΣΕΠ (www.asep.gr → Κινητικότητα → ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικών υπ. αρ. Ανακοίνωση 2/2013) αναρτήθηκαν :
α) Η υπ’ αριθ. 2/2013 Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΦΕΚ 598/Β/14-3-2013).
β) Η υπ’ αριθ. ΔΙΠΙΔΔ/B.1.1/3/οικ.7655 Εγκύκλιος του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της 19ης Μαρτίου 2013, με θέμα “Κινητικότητα υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 2/2013 Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης”, με τα συνημμένα σε αυτή Παραρτήματα :
Πίνακες κατανομής Θέσεων στους Φορείς Υποδοχής
Πίνακες Φορέων Προέλευσης
Πίνακες Δήμων και Υπουργείων
Κριτήρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης-Δικαιολογητικά/Πιστοποποιητικά Απόδειξης
Τίτλοι Γλωσσομάθειας -Τρόποι Απόδειξης
Οδηγίες Συμπλήρωσης Εντύπου Αίτησης-Υπεύθυνης Δήλωσης ΜΔ.ΔΕ.1
Έντυπο Αίτησης-Υπεύθυνης Δήλωσης ΜΔ.ΔΕ.1
Συμπληρωματικό Έντυπο Αίτησης για επιπλέον επιδιωκόμενες θέσεις
γ) Αναλυτικές οδηγίες προς τις Διευθύνσεις Διοικητικού / Προσωπικού των φορέων προέλευσης των προς μετακίνηση υπαλλήλων, σχετικά με την παραλαβή και τον έλεγχο των αιτήσεων καθώς και με την κατάρτιση του ψηφιακού πίνακα συνδρομής κριτηρίων.
Μετά την παραλαβή του ψηφιακού πίνακα συνδρομής κριτηρίων από τους φορείς προέλευσης, το ΑΣΕΠ θα καταρτίσει τον ενιαίο Πίνακα Βαθμολογίας, Κατάταξης και Διάθεσης των υπαλλήλων με βάση τον οποίο θα υλοποιηθεί η κινητικότητα του ανωτέρω προσωπικού στους φορείς υποδοχής της υπ’ αριθ. 2/2013 Ανακοίνωσης του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

«Δημόσιοι» μύθοι

Ιστορίες για το «κακό Δημόσιο» έχουμε να πούμε όλοι. Είτε σαν παθόντες είτε σαν φίλοι θυμάτων. Αλλά και ιστορίες που φτάνουν ώς τ’ αυτιά μας ύστερα από δέκα σπασμένα τηλεφωνήματα, φουσκωμένες συνήθως, κι αυτές τις αναμεταδίδουμε σαν γεγονότα που υπήρξαμε τάχα αυτόπτες μάρτυρές τους, για να ενισχύσουμε την αληθοφάνειά τους, Μπορεί να φταίει το ότι η «αφήγηση του κακού» έχει πάντοτε περισσότερους πιστούς από την εξιστόρηση της καλοσύνης. Ίσως πάλι να υπαγορεύει τη στάση μας η παμπάλαιη λογική του εξιλαστηρίου θύματος. Ίσως να χρειαζόμαστε απλώς ένα άλλοθι. Ως ένα βαθμό φαίνεται ότι πράγματι το κακό Δημόσιο χρησιμοποιείται προς εξιλασμό των αμαρτιών όλων των απέξω. Γιατί ιστορίες γι’ αυτό λένε χαιρέκακα και δημοσιογράφοι όχι και τόσο αναμάρτητοι, και ταξιτζήδες μαθημένοι στην πονηρία, και υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, εργολάβοι, μπαρμπέρηδες, κλειδαράδες, ιδιαιτεράδες, δικηγόροι, παπάδες που ποτέ τους δεν έκοψαν απόδειξη, μολοταύτα πνέουν μένεα κατά των μεγαλοφοροφυγάδων, και ιδιώτες γιατροί που δηλώνουν πένητες στην εφορία και ας συντηρούν ιατρείο στις ακριβότερες περιοχές της πρωτεύουσας κ.ο.κ. Έτσι φτιάχνονται οι κοινοί τόποι. Και οι αστικοί μύθοι επίσης. Δεν είναι βέβαια αστικός μύθος η διαφθορά στο Δημόσιο. Μύθος όμως είναι σίγουρα ο ριζωμένος κοινός τόπος ότι, για να βρεις έντιμο δημόσιο υπάλληλο πρέπει να διαθέτεις το φανάρι του Διογένη και την υπομονή του. Επίσης μύθος ότι στον ιδιωτικό τομέα ανθούν αποκλειστικά η τιμιότητα, η ανιδιοτέλεια και η φιλοπατρία, η οποία ξαναμπήκε εσχάτως στο λεξιλόγιό μας, και μάλλον από λάθος πόρτα. Και μύθος, τι άλλο, το ότι το Δημόσιο περίπου αυτοδημιουργήθηκε. Ξυπνήσαμε απλώς μια μέρα και είδαμε μπροστά μας πολεοδομίες, νοσοκομεία, τελωνεία, κρατικές τηλεοράσεις, ΙΚΑ, εφορίες – και τα βρήκαμε μάλιστα ήδη υπερδιογκωμένα, γεμάτα υψηλοαργόμισθους και διεφθαρμένα. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν να πιστεύουν τα επιτελεία των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα. Και αυτό θέλουν να πιστέψουμε κι εμείς. Θαρρείς και μόνο διά της τηλεοράσεως προσλαμβάνουμε την πραγματικότητα. Δεδομένου ότι αυτοπροσλήψεις δεν γίνονται, αν είναι διογκωμένο το Δημόσιο, κάποιοι το διόγκωσαν· για τους δικούς τους λόγους, όχι για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κόσμου. Και για δικούς τους λόγους αντιμετώπιζαν επί χρόνια ανέμελα, μ’ ένα «δεν βαριέσαι», τα περιστατικά διαφθοράς, όσο κι αν πλήθαιναν. Μπορεί να τα χρησιμοποιούσαν σαν άλλοθι για τη δική τους υψηλή διαφθορά. Μπορεί απλώς να εθελοτυφλούσαν ή να μην ήθελαν να σπάσουν τους δεσμούς χρήματος όταν διαπίστωναν ότι πρωταγωνιστούν δικοί τους άνθρωποι. Αυτονόητα πράγματα. Τι άλλο να πεις όμως όταν βλέπεις ότι τώρα, μόλις τώρα, αποφάσισαν να αναζητήσουν επίορκους, συστηματικούς κοπανατζήδες και προσληφθέντες με πλαστά χαρτιά; Αν χρειαζόταν η τρόικα και γι’ αυτό, πα’να’πεί ότι σε τίποτα δεν φταίει ο στραβός μας ο γιαλός.

Πηγή:  Καθημερινή - Παντελής Μπουκάλας

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

2η Εγκύκλιος για την κινητικότητα

2η Εγκύκλιος για την κινητικότητα

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η πρωτότυπη διαμαρτυρία των Πορτογάλων

Οι Πορτογάλοι βγήκαν να διαμαρτυρηθούν κατά της γερμανικής οικονομικής πολιτικής και βρήκαν ένα καταπληκτικό τρόπο για να το κάνουν. Συγκρίνουν τα δικά τους στοιχεία με εκείνα της Γερμανίας. Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως "πολιτικά επιζήμιου", με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο εμπνευστής και υπεύθυνος για το βίντεο Marcelo Rebelo de Sousa, πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών και τέως υπουργός στην Πορτογαλία στην Γερμανική Πρεσβεία στη Λισαβώνα , δηλώνοντας, πως δεν πρόκειται να κάνει πίσω και πως είναι αποφασισμένος να δείξει το βίντεο στο γερμανικό λαό, στον οποίο και απευθύνεται. Αυτό που φαίνεται καθαρά: Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχουν στοχοποιήσει... Τα ίδια μέτρα, τα ίδια επιχειρήματα, οι ίδιες μέθοδοι ! Πώς λοιπόν να το παρουσιάσουν στο γερμανικό λαό που τον θέλουν να τρώει κουτόχορτο και τον βομβαρδίζουν καθημερινά με ένα σωρό ψέματα δημιουργώντας τα γνωστά στερεότυπα για τους τεμπέληδες του Νότου ;

Πηγή: http://ionath.blogspot.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Προγράμματα κατάρτισης από το ΕΑΠ

Νέα προγράμματα κατάρτισης σε θέματα Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οικονομικών θα υλοποιήσει µε τη µέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Τα προγράµµατα που απευθύνονται σε πτυχιούχους ΑΕΙ/ΤΕΙ ή απόφοιτους Λυκείου με σχετική εργασιακή εμπειρία, είναι τα εξής:
- ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ Βασικές έννοιες και µέθοδος αυτοαξιολόγησης και αυτοβελτιωσης δεξιοτήτων διοίκησης Διάρκεια 7 εβδομάδες
- ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ Βασικές έννοιες και µέθοδος αυτοαξιολόγησης και αυτοβελτιωσης δεξιοτήτων πωλήσεων Διάρκεια 7 εβδομάδες
Αιτήσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές μέχρι την Τρίτη 2 Απριλίου 2013.
Η αξιολόγηση των αιτήσεων είναι διαρκής και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Τα προγράμματα κατάρτισης θα ξεκινήσουν τη Δευτέρα 8 Απριλίου 2013. Με την πιστοποίησή της ολοκλήρωσης του προγράµµατος κατάρτισης οι συµµετέχοντες λαµβάνουν βεβαίωση παρακολούθησης. Κατά την υλοποίηση του προγράµµατος κατάρτισής οι συµµετέχοντες έχουν διαρκή υποστήριξη από µέλος ∆ΕΠ του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήµιου µε πολυετή εµπειρία σε αυτή τη µορφή εκπαίδευσης. Το µέλος ∆ΕΠ του ΕΑΠ δρα ως Σύµβουλος-Καθηγητής του συµµετέχοντα στη διαδικασία κατάρτισης.
Κόστος συμμετοχής: Λόγω των δύσκολων οικονοµικών συνθηκών, τα προγράµµατα προσφέρονται µε σηµαντική µείωση των διδάκτρων τους προς όλους, ούτως ώστε το τελικό κόστος συµµετοχής σε κάθε πρόγραµµα να διαµορφώνεται όπως παρακάτω: ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ 160 € ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ 160 € Στο παραπάνω κόστος συµµετοχής συµπεριλαµβάνεται και η χορήγηση του συνόλου του εκπαιδευτικού υλικού που θα απαιτηθεί για την ολοκλήρωση του προγράµµατος κατάρτισης.
Πως μπορείτε να λάβετε πληροφορίες και αιτήσεις:
- Τηλεφωνώντας στο 2610367457 ή στο 6945401441 καθηµερινά 9:00-10:00 πµ ή 3:00 – 5:00 µµ
ή
- Με επίσκεψή σας 11-29 Μαρτίου (κάθε ∆ευτέρα 8:30 - 10:30 πµ και Παρασκευή 5-7 µµ) στα γραφεία του προγράµµατος (3ος όροφος, αίθουσα Σχολής Κοινωνικών Επιστηµών) των εγκαταστάσεων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήµιου στην Αθήνα, που βρίσκονται στη Λεωφόρο Συγγρού 23.

ΠΗΓΗ: www.dikaiologitika.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Νόμιμη η αναγραφή του ΑΜΚΑ

Συνταγματικά και νόμιμα αναγράφεται στις καταστάσεις μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), όπως αποφάνθηκε η Ολομέλεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (απόφαση 24/2013) και απέρριψε προσφυγή υπαλλήλου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που επικαλούμενος τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ως Ορθόδοξου Χριστιανού, ζητούσε την μη αναγραφή του ΑΜΚΑ... Ειδικότερα, ο υπάλληλος του υπουργείου Εθνικής Άμυνας επικαλούμενος τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, αρνήθηκε να συμπληρώσει τα στοιχεία προσωπικού του μητρώου με τον ΑΜΚΑ για τις καταστάσεις μισθοδοσίας. Η υπόθεση απασχόλησε την Ολομέλεια της Αρχής, καθώς ο δημόσιος υπάλληλος προσέφυγε σε αυτήν. Η Αρχή απέρριψε την προσφυγή του, υπογραμμίζοντας: «Η νομοθετημένη υποχρέωση καταχώρισης και περαιτέρω επεξεργασίας του ΑΜΚΑ κάθε υπόχρεου προς απογραφή προσώπου, που ανήκει στο πάσης φύσεως προσωπικό του δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, δεν αντίκειται στη συνταγματική επιταγή της αναλογικότητας (άρθρο 25), στο άρθρο 6 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ, που επιτάσσει την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, και στο άρθρο 4 του Ν. 2472/1997». Συνεπώς, προσθέτει η Αρχή, «νομίμως το υπουργείο Οικονομικών (Ενιαία Αρχή Πληρωμής), ως υπεύθυνος επεξεργασίας, συλλέγει και επεξεργάζεται τον ΑΜΚΑ κάθε προσώπου, που ανήκει στο πάσης φύσεως προσωπικό του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των ΟΤΑ α' και β' βαθμού, για το σκοπό επεξεργασίας, που συνίσταται στην πληρωμή, μέσω τραπεζικού λογαριασμού, των πάσης φύσεως αποδοχών ή προσθέτων αμοιβών, αποζημιώσεων και με οποιαδήποτε άλλη ονομασία καταβαλλόμενων απολαβών του». Τέλος, νομίμως, «το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, διαβιβάζει στο υπουργείο Οικονομικών δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των προσώπων, που υπάγονται οργανικά σε αυτό, για το σκοπό της πληρωμής των αποδοχών τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμής».

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Άνθρακες οι αποκαλύψεις τους

Σχετικά με περιβόητη λίστα των επίορκων που δημοσιεύθηκε, σύμφωνα με την οποία συμπεριλαμβάνονται και 23 υπάλληλοι της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας θα πρέπει να διευκρινιστούν τα εξής:
1. Ο συγκεκριμένος αριθμός αναφέρεται σε περιπτώσεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και όχι σε αριθμό υπαλλήλων, που σημαίνει ότι σε κάποιο υπάλληλο μπορεί να έχει ασκηθεί ποινική δίωξη δύο και τρεις φορές, φαινόμενο συχνό για θέσεις ευθύνης σε καίριους τομείς . Άρα ο αριθμός των υπαλλήλων είναι μικρότερος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε αυτές τις περιπτώσεις συμπεριλαμβάνονται και υποθέσεις όπου ασκήθηκε ποινική δίωξη αλλά οι συνάδελφοι δικαιώθηκαν στα ελληνικά δικαστήρια. Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει καταδικαστεί συνάδελφός μας, χωρίς αυτό να αποκλείεται να συμβεί στο μέλλον.
2. Ο χαρακτηρισμός «ΕΠΙΟΡΚΟΣ» είναι άδικος και προσβλητικός και μάλιστα στην σημερινή περίοδο του τηλεοπτικού κανιβαλισμού τουλάχιστον ύποπτος. Επίορκος είναι αυτός που έχει παραβεί τον όρκο του και όχι αυτός που απλά κατηγορείται. Το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι την έκδοση των δικαστικών αποφάσεων, βασικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας, θα πρέπει να είναι αποδεκτό ακόμα και για τους δημόσιους υπαλλήλους.
3. Ο οργανωμένος εκφοβισμός των δημοσίων υπαλλήλων που οδηγείται στα όρια της παράνοιας θα έχει ως βασικό αποτέλεσμα την αποφυγή της ανάληψης ευθυνών από τους υπαλλήλους και τον εγκλεισμό τους στο άθλιο και περιχαρακωμένο γραφειοκρατικό λαβύρινθο που έχει αναπτύξει το πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας. Θύμα και πάλι θα είναι ο πολίτης.
4. Η παραβατικότητα των υπαλλήλων και η διαφθορά είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Όποιος ισχυρισθεί το αντίθετο προφανώς δεν έχει αντίληψη της πραγματικότητας. Δεν είναι όμως μόνο ελληνικό φαινόμενο. Ελληνικό φαινόμενο ενδεχομένως είναι ο χρόνος εκδίκασης αυτών των φαινομένων και η ομηρεία των συναδέλφων.
5. Ο λαϊκισμός δυστυχώς είναι χαρακτηριστικό που διακρίνει το πολιτικό μας προσωπικό. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και ένα όριο. Δεν είναι σωστό στην λογική της τριμερής κυβερνητικής πολιτικής κατασυκοφάντησης του ρόλου του δημοσίου υπαλλήλου, να υπάρχουν γενικεύσεις σε ζητήματα ήθους και αξιοπρέπειας που θίγουν ανθρώπους οικογένειες και διαδρομές. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι τα πραγματικά σοβαρά περιστατικά παραβατικότητας, εκείνα δηλαδή που χρήζουν άμεσης εκδίκασης και επιβολής ακόμα και της αυστηρότερης των ποινών (απόλυση), να εξισώνονται με ήσσονος σημασίας ζητήματα, τα οποία μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις συνδέονται με αυθαίρετες, αναιτιολόγητες και αναπόδεικτες παραπομπές.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Το Δημόσιο θα πληρώνει και με τόκο

Μέσα σε 30 μέρες θα πρέπει το Δημόσιο να πληρώνει τα χρέη του με ιδιώτες σύμφωνα με οδηγία της ΕΕ που αποκτά νομική ισχύ από το ερχόμενο Σάββατο, 16 Μαρτίου. Ειδικότερα περιθώριο δύο μηνών για τα χρέη των ιδιωτών προς ιδιώτες και κατά κανόνα ενός μήνα για το Δημόσιο για την εξόφληση λογαριασμών για αγορές αγαθών ή υπηρεσιών δίνει η Οδηγία που ορίζει ότι μετά την παρέλευση αυτών των χρονικών ορίων θα επιβάλλονται αυτομάτως τόκοι υπερημερίας και πρόστιμα στο Δημόσιο ή στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν εξοφλούν τις οφειλές τους προς άλλες επιχειρήσεις. Όπως αναφέρουν «Τα Νέα» στόχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι να προστατεύσει με την εν λόγω Οδηγία κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) που κατά τεκμήριο αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στη διεκδίκηση του δικαιώματός τους για ταχεία πληρωμή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο συνολικός όγκος των καθυστερούμενων πληρωμών στην Ευρώπη αντιπροσωπεύει ποσό της τάξεως των 300 δισ. ευρώ, το οποίο, όταν εφαρμοστεί η κοινοτική Οδηγία, υπολογίζεται ότι θα μειωθεί κατά 60%. Οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις εξόφλησης λογαριασμών, δηλαδή πάνω από έξι μήνες κατά μέσο όρο, εντοπίζονται, σύμφωνα με την Επιτροπή, στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Προς το παρόν η Ελλάδα είναι μεταξύ των κρατών που δεν αναμένεται να έχουν ενσωματώσει την εν λόγω Οδηγία στα εθνικά τους Δίκαια έως το ερχόμενο Σάββατο.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Πωλείται το παρόν και το...

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η μονιμότητα στο Δημόσιο και η ουσία

Μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, ακατανόητος ο ωμός εκβιασμός της τρόικας, που ζητεί μετ' επιτάσεως απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μια απαίτηση την οποία έχει αναγάγει και ως προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της δόσης. Κι αυτό γιατί οι ένθερμοι υποστηρικτές της μεταρρύθμισης του κράτους γνωρίζουν πολύ καλά ότι η μείωση των δημοσίων δαπανών, που θα προέλθει από τις απολύσεις προσωπικού, είναι πολύ μικρή. Αντιθέτως, τα οικονομικά οφέλη, τα οποία θα προέκυπταν ενδεχομένως από τη μεταρρύθμιση του κράτους, που χαρακτηρίζεται από υδροκεφαλισμό, βασίζεται σε απαρχαιωμένες δομές και αδυνατεί να παρακολουθήσει τα βήματα των νέων τεχνολογιών, θα ήταν πολλαπλάσια. Προς τι λοιπόν η εμμονή στις «τυφλές απολύσεις» προσωπικού στο Δημόσιο; Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ δεν προκαλεί καμία έκπληξη η τακτική των εκπροσώπων της τρόικας. Διότι κύρια επιδίωξή τους δεν είναι η εξοικονόμηση πόρων μέσω του σουλουπώματος του κράτους, αλλά να σπάσουν τον τσαμπουκά της δήθεν συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας στο Δημόσιο, να κάμψουν οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης και, κυρίως, να φέρουν σε αντιπαράθεση τους εργαζομένους του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα. Μόνον έτσι εκτιμούν ότι θα επιβάλουν χωρίς αντιστάσεις έναν καθολικό εργασιακό Μεσαίωνα, με το πρόσχημα μάλιστα της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας. Το ότι η προσέλκυση επενδύσεων προϋποθέτει, εκτός των άλλων, και ένα υγιές και ευέλικτο κράτος, τόσο για τους εκπροσώπους της τρόικας όσο και για τους εγχώριους εκφραστές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, είναι ψιλά γράμματα. Αντιθέτως, μόνιμη σχεδόν επωδός των υποστηρικτών του Μνημονίου, όταν επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων, είναι ότι τις θυσίες θα πρέπει να τις επιμερίζονται, τρόπον τινά, ισομερώς, τόσο οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα όσο και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι -ειρήσθω εν παρόδω- απολαμβάνουν τη σιγουριά της μονιμότητας και των οποίων το εργασιακό καθεστώς είναι προϊόν πελατειακών σχέσεων και αδιαφανών συναλλαγών κάτω από το τραπέζι με το πολιτικό σύστημα. Εν μέρει την άποψη αυτή την ασπάζονται και εργαζόμενοι που προέρχονται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα και έχουν χάσει τις δουλειές τους, των οποίων έχει κατακρεουργηθεί το εισόδημα και είναι υποχρεωμένοι να ζουν στην ανέχεια και την εξαθλίωση. Αυτή η τυφλή και ενστικτώδης αντίδραση, που αντανακλά το δόγμα «έχουμε όλοι δικαίωμα στη δυστυχία», οδηγεί στον κοινωνικό διχασμό και συμβάλλει στην επέκταση της εργασιακής ζούγκλας. ΥΓ. Ολοι ξέρουν πλέον πως η περιβόητη μονιμότητα στο Δημόσιο αποτελεί μύθο, καθώς η παραμονή ή η απόλυση των υπαλλήλων εξαρτάται από τη διατήρηση ή μη της οργανικής τους θέσης. Μύθος είναι και το ότι δεν είναι δυνατή η εκδίωξη των επίορκων δημόσιων λειτουργών με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Αποδοχή από τις δημόσιες υπηρεσίες αντιγράφων εγγράφων που συνοδεύονται με υπεύθυνη δήλωση, όπως τα πρωτότυπα και διαδικασία απόδειξης γεγονότων ή στοιχείων

Εγκύκλιος για υπεύθυνη δήλωση by

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ετσι θα... ψαλιδιστεί η σπατάλη στο δημόσιο

Δέσμη μέτρων για αλλαγές στη νομοθεσία αλλά και στην κρατική μηχανή προτείνει στην κυβέρνηση και στη Βουλή το Ελεγκτικό Συνέδριο, προκειμένου να μπει επιτέλους «μαχαίρι» στις παράνομες πρακτικές και σπατάλες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και να γίνει ορθότερη η διαχείριση του δημόσιου χρήματος, ιδίως στην κρίσιμη αυτή περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Η ετήσια έκθεση του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου για το έτος 2010 ανέδειξε το ίδιο απογοητευτικό και απωθητικό πρόσωπο μιας προβληματικής κρατικής μηχανής, που δυστυχώς έμεινε πιστή στο πρότυπο της κακοδιαχείρισης και διασπάθισης του δημόσιου χρήματος των τελευταίων δεκαετιών, απτόητη και αδιάφορη απέναντι στην επέλευση του 1ου Μνημονίου και στην εφαρμογή των πρώτων επαχθών οικονομικών μέτρων και περικοπών. Στην πολυσέλιδη έκθεσή του, το Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΣ) δεν περιορίζεται μόνο στην ενδεικτική περιγραφή των κυριότερων παραβάσεων του νόμου και στο πώς απέτρεψε παράνομες δαπάνες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, αλλά ταυτόχρονα επισημαίνει τις κύριες παθογένειες, εισηγούμενο συγκεκριμένα «φάρμακα» για να επιτευχθεί η δημοσιονομική εξυγίανση, η εξοικονόμηση πόρων και η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του Δημοσίου.

Υποδείξεις
Στην έκθεση που υπέβαλε ο πρόεδρος ΕΣ Ιω. Καραβοκύρης στη Βουλή γίνονται πολλές υποδείξεις και προτάσεις που θα συζητηθούν στην Ολομέλεια του σώματος και σε κυβερνητικά κλιμάκια προκειμένου να επιδιωχθεί η μείωση υπερβολικών δαπανών, αντί να συνεχίσουν να μειώνονται μισθοί και συντάξεις. Εχοντας τον συνταγματικό ρόλο του ελεγκτή της νομιμότητας των κρατικών δαπανών, το ΕΣ ζητεί καταρχήν να του επιτραπεί να εκφέρει γνώμη (πριν από την ψήφισή τους) για όλα τα νομοσχέδια και ρυθμίσεις που έχουν δημοσιονομικό χαρακτήρα. Παράλληλα εντοπίζει προβλήματα σε όλο τον δημόσιο τομέα και εισηγείται:
Να περιοριστούν οι θέσεις των ειδικών συμβούλων και συνεργατών υπουργών, γενικών γραμματέων, δημάρχων, κ.λπ., γιατί το έργο τους μπορεί να εκτελεστεί από προσωπικό των αντίστοιχων υπηρεσιών, αφού νέες γενιές υπαλλήλων διαθέτουν αυξημένα προσόντα.
Να καταγραφούν τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, όπως τα ακίνητα των υπηρεσιών του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ, των ΝΠΙΔ, των ΟΤΑ, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες στέγασης των υπηρεσιών και να αποφευχθεί η πολυδάπανη καταβολή μισθωμάτων. Σε περίπτωση ακαταλληλότητας για στέγαση να γίνει επισκευή και εκμίσθωση των ακινήτων, ώστε με την είσπραξη ενοικίων να επέρχεται απόσβεση μέρους των δαπανών για μισθώματα.
Να περισταλούν οι επιχορηγήσεις πολλών ΝΠΙΔ (σωματείων, συλλόγων κ.ά.) από τον προϋπολογισμό του κράτους, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, που δίνουν σημαντικά ποσά τα οποία εκφεύγουν του προληπτικού ελέγχου του ΕΣ. Εν όψει της υπάρχουσας οικονομικής συγκυρίας, το θεσμικό πλαίσιο των επιχορηγήσεων χρειάζεται προσαρμογή σε νέους αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες. Πολύ υψηλές είναι οι δαπάνες για την τεχνική υποστήριξη-συντήρηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, γιατί δίνονται συνήθως με απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες που εγκατέστησαν τα προγράμματα με την αιτιολογία ότι μόνο αυτές έχουν την τεχνογνωσία και δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Το ΕΣ ζητεί διαπραγμάτευση για ευμενέστερες οικονομικές προϋποθέσεις στις συμβάσεις συντήρησης.
Να επανεξεταστεί το καθεστώς παροχής κινητών τηλεφώνων στους δημόσιους φορείς, με περιορισμό προσώπων που δικαιούνται δωρεάν κινητό και δωρεάν χρόνο ομιλίας.
Να περιοριστούν οι δαπάνες για δημόσιες σχέσεις, εκδηλώσεις κ.λπ. που βαρύνουν σημαντικά τους προϋπολογισμούς και να περισταλούν οι πολύ αυξημένες δαπάνες για ταχυμεταφορές. Για να χρησιμοποιηθούν από κρατικούς φορείς, θα πρέπει να πιστοποιείται με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση των αρμοδίων οργάνων ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη. Παρά την πρόοδο στις δαπάνες σε προμήθειες φαρμακευτικών, ιατρικών και λοιπών αναλώσιμων υλικών, είναι ανάγκη να γίνουν μεγαλύτερες μειώσεις. Οι διοικητές των νοσοκομείων οφείλουν να βρουν τρόπο παρακολούθησης των υλικών, ώστε να διατίθενται μόνο τα αναγκαία για τους ασθενείς και τις νοσηλευτικές μονάδες, δημιουργώντας επιτροπές παρακολούθησης των υλικών και ορίζοντας υπολόγους (τους προϊσταμένους νοσηλευτικών μονάδων) για τη διαχείριση και χρήση ώστε να αποφεύγονται καταχρήσεις και σπατάλες. Πρέπει να κωδικοποιηθεί το νομοθετικό πλαίσιο για το ΕΣΥ εν όψει της πανσπερμίας διατάξεων για να διευκολυνθεί ο έλεγχος των νοσηλευτικών δαπανών. Κωδικοποίηση χρειάζονται και η νομοθεσία και η νομολογία για την πολυθεσία.
Να θεσπιστεί νέος κανονισμός προμηθειών των ΟΤΑ που να εφαρμόζεται σε όλες τις προμήθειες, γιατί σήμερα υπάρχουν διάσπαρτες και αλληλοκαλυπτόμενες διατάξεις που δυσχεραίνουν τον έλεγχο. Να περιοριστούν τα έξοδα των ΟΤΑ για εθνικές, θρησκευτικές τοπικές εκδηλώσεις, δημόσιες σχέσεις, με πρόβλεψη ανώτατου ορίου δαπάνης ανάλογα με τον πληθυσμό του δήμου.
Να μειωθεί ο αριθμός αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων για να μειωθεί το κόστος αποζημίωσής τους σε κάθε δήμο.
Να περισταλούν οι επιχορηγήσεις των ΟΤΑ σε πολιτιστικούς, αθλητικούς συλλόγους κ.λπ. από το 1,5% των προϋπολογισθέντων εσόδων του δήμου στο 1% ή 0,75%, γιατί προκύπτουν τεράστιες δαπάνες.
Να περιοριστούν οι δαπάνες ΟΤΑ σε: α) αμοιβές δικηγόρων για γνωμοδοτήσεις επί θεμάτων που δεν απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, β) αναθέσεις διαφόρων υπηρεσιών σε τρίτους ενώ ανάγονται στα καθήκοντα του προσωπικού των ΟΤΑ (π.χ. κλείσιμο οικονομικών καταστάσεων κ.λπ.), γ) αναθέσεις μικρών έργων (πλατείες, παιδικές χαρές κ.λπ.) σε ιδιώτες ενώ μπορούν να γίνουν από τον δήμο με αυτεπιστασία. Για τα ΝΠΔΔ το ΕΣ ζητεί να σταματήσουν οι συνεχείς τροποποιήσεις των προϋπολογισμών και να εγκρίνονται από την αρχή πριν μπει το οικονομικό έτος, το αργότερο μέχρι τον Νοέμβριο, και όχι τον Μάιο του τρέχοντος έτους (!) όπως συμβαίνει συχνά. Υποδεικνύει να περικόπτονται αμέσως δαπάνες που δεν προβλέπονται από τον νόμο και να στέλνονται όλα τα στοιχεία έγκαιρα στο ΕΣ ώστε να μη δυσχεραίνεται ο έλεγχος με την αποστολή στοιχείων κοντά στη λήξη της παράτασης του οικονομικού έτους
Τέλος ζητεί να θεσπιστούν αυστηρά κριτήρια στη δωρεάν σίτιση των φοιτητών, σημειώνοντας ότι οι προμηθευτές που κερδίζουν τον διαγωνισμό χρεώνουν μερίδες για το σύνολο των δικαιουμένων και όχι για τον πραγματικό αριθμό των σιτιζομένων, που είναι πολύ μικρότερος. Γι' αυτό υποδεικνύεται να ακολουθείται χρέωση των πραγματικών ημερήσιων γευμάτων για να περιοριστούν σημαντικές δαπάνες.
Η ετήσια έκθεση του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΣ) για το έτος 2010 by
Πηγή:  ΕΘΝΟΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Το ένοχο και σε απολογία πολιτικό σύστημα και οι δήθεν επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι

Δήθεν επίορκοι ... Παρακολουθούμε τις ανυποχώρητες θέσεις της τρόικας για απολύσεις από το Δημόσιο και τις επικοινωνιακές κορώνες για επίορκους δημόσιους λειτουργούς που ξαφνικά ανακαλύφθηκαν. • Γιατί τόσος θόρυβος από το ένοχο και σε απολογία πολιτικό σύστημα;
• Ποιος ευθύνεται για τη σύνθεση και τη λειτουργία των πειθαρχικών των υπηρεσιακών Συμβουλίων του δημοσίου;
• Ποιος ψηφίζει τους Νόμους;
• Ποιος ήθελε και συνεχίζει να θέλει τον έλεγχο των υπηρεσιακών πειθαρχικών Συμβουλίων;
• Ποιος επέλεξε για δεκαετίες τα υπηρεσιακά και τα πειθαρχικά Συμβούλια να είναι κοινά, μέχρι τον προ διετίας Ν. 4057/ 2012 και ποιος ευθύνεται για τη μη λειτουργία του νέου Νόμου εδώ και έναν χρόνο;
• Ποιος ευθύνεται για την ελαστικοποίηση αξιολογήσεων, τοποθετήσεων και ποινών, για προστασία ημέτερων και πρόθυμων υπηρεσιακών παραγόντων;
Για μια ακόμη φορά, αντί να απολογούνται, κατηγορούν.
Για μια ακόμη φορά βαφτίζουν το κρέας ψάρι, για να αποφύγουν την εύλογη κριτική για τα όσα ψήφισαν στο μνημόνιο III, του άρθρου μόνου, του Ν. 4093/2012.
Η αλήθεια ως συνήθως είναι άλλη· η ενοχή του πολιτικού συστήματος για γενικότερη συγκάλυψη, οι ευθύνες για το τσαλάκωμα στοιχειωδών συνταγματικών επιταγών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του άρθρου μόνου του Ν. 4093/2012 που προβλέπει στην παράγραφο Z.3 την «αργία» στο πλαίσιο της πειθαρχικής και ποινικής διαδικασίας και η προθυμία για τυφλή υπακοή στην τρόικα και τις απολύσεις επίορκων που έπρεπε να είχαν απολυθεί χρόνια και δήθεν επίορκων που θα καλύψουν τα επιβεβλημένα νούμερα απολύσεων. Για μια ακόμη φορά τα μέτρα της Κυβέρνησης έρχονται σε αντιδιαστολή με το Σύνταγμα, αλλά και με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας.
Η Κυβέρνηση για μια ακόμη φορά βαφτίζοντας το κρέας, ψάρι επιχειρεί να ικανοποιήσει τις ακραίες δογματικές θέσεις της τρόικας για απολύσεις, χρησιμοποιώντας το επικοινωνιακό άλλοθι των δήθεν επίορκων δημόσιων λειτουργών. Δίνουμε χαρακτηριστικά παραδείγματα άθλιων παράλογων αποφάσεων που θέτουν σε αυτοδίκαιη αργία μηχανικούς και δημόσιους Υπαλλήλους:
1. Για ατυχήματα σε λακκούβες οδοστρώματος
2. Για ανάθεση έργου που βαφτίστηκε προμήθεια από διοίκηση Οργανισμού, επειδή η τεχνική Υπηρεσία, χωρίς καμιά εμπλοκή ή εισήγηση, δεν κατήγγειλε τη διοίκηση του Οργανισμού
3. Για μήνυση ή καταγγελία πολιτών στους αρμόδιους μηχανικούς για νόμιμη άδεια ανέγερσης του νέου κτηρίου
4. Για εκκρεμείς δικαστικές ποινικές αποφάσεις σε αντικείμενα άσχετα με την Υπηρεσία. Σημειώνουμε ότι για τις παραπάνω «ασυγχώρητες αμαρτίες» οι συνάδελφοι δεν έχουν καταδικασθεί, ούτε πρωτόδικα ούτε τελεσίδικα, αλλά κατηγορούνται. Σύμφωνα με το μνημόνιο III, το εκπληκτικό άρθρο μόνο του Ν.4093/2012, τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία, επειδή κατηγορούνται. Σημειώνουμε, επίσης ότι η κατηγορία για παράβαση καθήκοντος με τον Ν. 4057/2012 διευρύνθηκε για όλες τις παραβάσεις υπαλληλικού καθήκοντος, που προσδιορίζεται από τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν στον υπάλληλο οι κείμενες διατάξεις, εντολές και οδηγίες.
Αγαπητοί υποστηρικτές του μνημονίου I, II, III και της τρόικας:
• Θα έπρεπε στοιχειωδώς να γνωρίζατε ότι συνήθως οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταγγέλλονται είναι αυτοί που δεν τα «παίρνουν».
• Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι για πολιτικές ευθύνες και ελλείψεις αναζητούνται ευθύνες σε δημόσιους λειτουργούς.
• Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι ο κάθε διαγωνιζόμενος ιδιώτης στην προσπάθεια να διεκδικήσει έναν διαγωνισμό στρέφεται είτε αιτιολογημένα είτε αναιτιολόγητα ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους.
• Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι όποιος θέλει να εκβιάσει έναν δημόσιο λειτουργό, θα καταθέτει μια μήνυση εναντίον του.
Όλα αυτά βεβαίως τα γνωρίζετε. Όπως γνωρίζετε τα στρεβλά φαινόμενα του δημόσιου τομέα που για χρόνια εκθρέψατε. Θα οφείλατε αν υπήρχαν ψήγματα ευθύνης να σκεφτείτε την ηθική, κοινωνική και οικονομική αποδόμηση ενός δημόσιου υπάλληλου που τίθεται «άδικα» σε αυτοδίκαιη αργία, όταν όλα τα ΜΜΕ και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαλαλούν για περιπτώσεις βιασμών, πορνογραφίας, ετεροδοσοληψίας, εκβιασμών, αθέμιτου πλουτισμού. Όταν βάζετε στην ίδια μοίρα ισοπεδώνοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ίδια κατηγορία με τον παιδεραστή όποιον καταγγέλλεται πολλές φορές άδικα. Τις περισσότερες φορές που καταγγείλαμε συγκεκριμένους δημόσιους υπάλληλους ή προτείναμε θεσμικές αλλαγές που βάζουν τέλος στην αδιαφάνεια και τη διαφθορά αντιμετωπίσαμε την βαριά αμέλεια των αρμοδίων Υπουργείων. Εμείς έχουμε αναλάβει τις πρωτοβουλίες για την εξυγίανση και τη θεσμική θωράκιση του κλάδου μας. Θα είμαστε συμμέτοχοι στην τιμωρία των πραγματικών επίορκων και στην υλοποίηση θεσμικών αλλαγών αποτροπής της αδιαφάνειας και της ετεροδοσοληψίας και της αντιμετώπισης των στρεβλώσεων της γραφειοκρατίας. Δεν θα επιτρέψουμε, όμως, ούτε τον διασυρμό συναδέλφων μας ούτε την ηθική και κοινωνική τους εξόντωση, μιας και η οικονομική έχει ήδη συντελεστεί, ούτε τη συνέχιση της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των συνταγματικών επιταγών.
Στο παραπάνω πλαίσιο η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ αποφάσισε, κατόπιν εισήγησης του Προέδρου του ΤΕΕ, Χ. Σπίρτζη, και παρά τη συνεχιζόμενη κυβερνητική τακτική της μη λειτουργίας του ΤΕΕ, μέσω της αφαίρεσης των πόρων του και της καθυστέρησης έγκρισης του προϋπολογισμού του, ότι: Έχουμε το χρέος να αντισταθούμε σε μια απίστευτης αθλιότητας διάταξη που σε πολλές περιπτώσεις θέτει σε «αυτοδίκαιη αργία» τους δημόσιους υπαλλήλους που δεν χρηματίζονται, που ασκούν επιμελώς τα καθήκοντά τους προασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον. Ήδη Συνάδελφοι Μηχανικοί, Δημόσιοι Υπάλληλοι, έχουν τεθεί σε αργία από καταγγελίες που δεν ευσταθούν, από δικαστικές εμπλοκές που δεν έχουν ευθύνη, από δικαστικές δυσλειτουργίες και θεσμικά κενά που ευθύνεται η Κυβέρνηση. Με την εφαρμογή αυτής της διάταξης, ο Δημόσιος Τομέας διαλύεται, δημόσιοι Υπάλληλοι αναμφισβήτητης ηθικής υπόστασης και αξίας για τη δημόσια διοίκηση σπιλώνονται και τίθενται σε αργία. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια τσακίζεται.
Για τους παραπάνω λόγους, το ΤΕΕ:
1. Συγκροτεί επιτροπή εξέτασης και καταγραφής κάθε περίπτωσης και
2. Θα επικουρεί ή θα συμμετάσχει με τη Νομική του Υπηρεσία στη Νομική κάλυψη Διπλωματούχων Μηχανικών που τίθενται σε αργία από τη διάταξη Το ΤΕΕ δεν θα συνδράμει ούτε στη λογική της συγκάλυψης των αργυρώνητων, όπως για χρόνια το πολιτικό σύστημα έπραξε, ούτε στη λογική της συναίνεσης με μια Κυβέρνηση που νομοθετεί ενάντια στο Σύνταγμα, της συγκάλυψης της Κυβέρνησης και των αντισυνταγματικών Νόμων.
Η ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και της κάθε γραμμής του άρθρου μόνου του Ν. 4093/2012 αποτελεί δημοκρατική ευθύνη της ελληνικής κοινωνίας και το αντίβαρο στις δήθεν διαθρωτικές αλλαγές των ανάλγητων κυβερνητικών πολιτικών.

TEE ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ 12 Μαρτίου 2013

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο να πάρουν μαζικά μέρος στο συλλαλητήριο την Τετάρτη 13/3/2013 & ώρα 15.30 στην πλ. Κλαυθμώνος για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, της διάλυσης & ιδιωτικοποίησης των Δ.Υ. & των απολύσεων

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, αφού λεηλάτησαν μισθούς και συντάξεις, εκτίναξαν με τις πολιτικές τους την ανεργία στα ύψη, καρατόμησαν τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και οδήγησαν την κοινωνία στη φτώχεια και την εξαθλίωση, προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση και διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών, την εμπορευματοποίηση των Κοινωνικών Αγαθών και σε μαζικές απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων.
Μέσα από τη συνεχή περικοπή της χρηματοδότησης, τις συγχωνεύσεις και τις καταργήσεις Υπηρεσιών και Δημοσίων Οργανισμών, την υλοποίηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων για άμεσες αποχωρήσεις προσωπικού - είτε μέσω της εφεδρείας και της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας, είτε, τώρα, μέσω του «προγράμματος κινητικότητας» και των άμεσων απολύσεων εργαζομένων - τα Δημόσια και Κοινωνικά Αγαθά (η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια και η Κοινωνική Ασφάλιση) καταρρέουν και η πρόσβαση σ’ αυτά θα είναι είδος πολυτελείας για τους πολλούς και αδύνατους.
Η Κυβέρνηση απόλυτα υποταγμένη στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών της χώρας, έχει θέσει σε προτεραιότητα και εμμένει στην εφαρμογή της ανάλγητης πολιτικής των απολύσεων Δημοσίων Υπαλλήλων, με βασικό στόχο τη μείωση του ανθρωπίνου δυναμικού κατά 150.000 μέχρι το 2015. Αυτή η πολιτική όμως οδηγεί στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, σε μια περίοδο, μάλιστα, που η Ελληνική Κοινωνία έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ την ύπαρξη και παροχή Δημόσιων Υπηρεσιών και Κοινωνικών Αγαθών Ποιότητας.
Η Κυβέρνηση καταφεύγει σε συκοφαντίες, εκβιασμούς και αυθαιρεσίες για να κάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων και του Συνδικαλιστικού Κινήματος. Βαφτίζει συλλήβδην χιλιάδες εργαζομένους ως «επίορκους», καταστρατηγώντας κάθε έννοια και κανόνα Δικαίου (το βασικό κανόνα του νομικού και πολιτικού πολιτισμού, το τεκμήριο της αθωότητας).
Δεν διστάζει, να “δείξει” την πόρτα της εξόδου, ακόμα και με αμφισβητούμενες, ως προς τη συνταγματικότητά τους, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, «παρακάμπτοντας» το Κοινοβούλιο! 
Είναι αδιανόητο να εξισώνονται ήσσονος σημασίας ζητήματα, τα οποία συνδέονται με αυθαίρετες και αναιτιολόγητες παραπομπές Δημοσίων Υπαλλήλων στα Πειθαρχικά Συμβούλια, με πραγματικά σοβαρά περιστατικά παραβατικότητας, με εκείνα δηλαδή που χρήζουν άμεσης εκδίκασης και επιβολής ακόμη και της αυστηρότερης ποινής.
Ο λαϊκισμός και οι ισοπεδωτικές λογικές δεν ικανοποιούν το κοινό περί Δικαίου αίσθημα . Αντίθετα υπονομεύουν τη Δικαιοσύνη και την ίδια τη Δημοκρατία.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον ενιαίο πανεργατικό αγώνα.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. συνεχίζοντας τον αγώνα για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών καλεί όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να πάρουν μαζικά μέρος στο Συλλαλητήριο που διοργανώνει την Τετάρτη, 13 Μαρτίου, στις 3.30 μμ, στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή.
Όχι στη διάλυση και ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Υπηρεσιών και στις απολύσεις εργαζομένων. 
Αγώνας για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Εφαρμογή στοχοθεσίας για το έτος 2013

Εφαρμογή στοχοθεσίας για το έτος 2013 by

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ανατροπή στο εφάπαξ 670.000 δημοσίων υπαλλήλων

Κόβεται στα δύο το εφάπαξ από το 2014 και έρχεται νέο οριζόντιο κούρεμα ως 15%, καθώς ο υπολογισμός του με βάση τις ατομικές μερίδες των εισφορών που έχουν καταβάλει οι δημόσιοι υπάλληλοι καθ’όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, είναι αδύνατον να προχωρήσει, όπως αναφέρεται σε έγγραφο της αρμόδιας γενικής διεύθυνσης του υπουργείου. Στο ανεπίσημο έγγραφο αναφέρεται ότι η διαδικασία για την αναζήτηση των εισφορών που πλήρωσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι χαώδης και αν ξεκινήσει σήμερα, κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε θα ολοκληρωθεί αλλά πόσο θα είναι αξιόπιστη καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι που αποσπάστηκαν ή υπήρξαν μετακλητοί, για παράδειγμα, είχαν και άλλες αποδοχές, που θα έπρεπε να τις καταγράψουν στην ατομική μερίδα των εισφορών τους για το εφάπαξ οι υπηρεσίες στις οποίες υπήρξαν αποσπασμένοι ή μετακλητοί. Με το νέο μοντέλο, όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, ο υπολογισμός του εφάπαξ θα πιάνει δύο περιόδους, ενώ θα διαχωρίζει τους δημοσίους υπαλλήλους σε δύο κατηγορίες. Τους ασφαλισμένους μέχρι το 2000 και τους ασφαλισμένους από το 2001 και μετά. Έτσι, μελετάται ο διπλός υπολογισμός του εφάπαξ για τους ασφαλισμένους μέχρι το 2000, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μετά την 1η/1/2014 ενώ οι ασφαλισμένοι από το 2001 θα παίρνουν εφάπαξ βάσει ατομικών εισφορών, καθώς ο χρόνος ασφάλισης για την πλειονότητα των ασφαλισμένων μετά το 2001 τηρείται ηλεκτρονικά.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δελτίο Τύπου για αυτοδίκαιη αργία

Ναύπλιο 08 – 03 – 2013 

Αρ. Πρωτ: 5 

Δελτίο Τύπου

Mε αφορμή τη θέση σε αυτοδίκαιη αργία συναδέλφων – υπαλλήλων της πρώην Δ/νσης Πολεοδομίας της Ν.Α. Αργολίδας -πρώην και νυν μελών του συλλόγου μας- με βάση τις πρόσφατες ρυθμίσεις του Ν. 4093/2012 (Μνημόνιο ΙΙΙ): ·
Δηλώνουμε ότι η συγκεκριμένη υπόθεση καταδεικνύει τα προβλήματα που προκύπτουν από τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις της σχετικής πρόσφατης νομοθεσίας, που αφενός καταργούν το τεκμήριο της αθωότητας και αφετέρου έχουν ως αποτέλεσμα οι δημόσιοι υπάλληλοι να γίνονται στόχος, να τίθενται εκτός εργασίας τους, να χάνουν το εισόδημά τους, να μπαίνουν σε δικαστικά έξοδα, αλλά πάνω από όλα να κρίνονται ένοχοι για «διαφθορά και χρηματισμό» από διάφορα μέσα ενημέρωσης, blog κ.τ.λ. και να διασύρονται, όχι μόνο πριν εξεταστεί η υπόθεση αλλά χωρίς καν να έχουν κατηγορηθεί για τα συγκεκριμένα αδικήματα. Στα ανωτέρω έχει συντελέσει και η ευρέως καλλιεργούμενη από γνωστούς κύκλους αντιπάθεια στην κοινή γνώμη ενάντια σε όλους τους Δημοσίους Υπαλλήλους και όχι μόνο σε αυτούς που πραγματικά είναι επίορκοι- με τους γνωστούς στόχους (κατάργηση θέσεων, απολύσεις κτλ).
Ειδικότερα από την ενημέρωση που είχαμε για τη συγκεκριμένη υπόθεση προκύπτει ότι:
- αντίθετα με όσα έχουν δημοσιευθεί, η συγκεκριμένη υπόθεση δεν σχετίζεται με χρηματισμό υπαλλήλων. Πρόκειται για καταμηνύσεις από ιδιώτη για παράβαση καθήκοντος όλων των υπαλλήλων που έχουν χειριστεί υποθέσεις και καταγγελίες του σχετικές με αυθαίρετες κατασκευές και οικοδομικές άδειες (πρόκειται για το σύνολο -σχεδόν- των υπαλλήλων της πρώην Δ/νσης Πολεοδομίας της Ν.Α. Αργολίδας),
- η υπόθεση δεν έχει καν εκδικαστεί από το αρμόδιο δικαστήριο, ούτε έχει εξεταστεί από κάποιο πειθαρχικό όργανο.
Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στους συναδέλφους της πρώην Δ/νσης Πολεοδομίας της Ν.Α. Αργολίδας που ήδη έχουν τεθεί σε αργία για το λόγο αυτό και σε αυτούς που για τον ίδιο λόγο θα ακολουθήσουν (από όσο γνωρίζουμε).
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ τις σχετικές διατάξεις του νόμου 4093/2012 που:
- οδηγούν στην αδρανοποίηση και στη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών με ανυπολόγιστες συνέπειες για το δημόσιο συμφέρον και το λαό της χώρας,
- παραβιάζουν κατάφωρα το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλλοντας τιμωρία στους υπαλλήλους πριν αποδειχθεί η ενοχή τους για ενδεχόμενο παράπτωμα και άρα παραβιάζουν το Σύνταγμα της χώρας,
- χτυπούν ευθέως τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση,
- αποτελούν εργαλείο τρομοκράτησης και θέτουν σε καθεστώς ομηρίας τους εργαζόμενους στις δημόσιες υπηρεσίες.
Δηλώνουμε την πρόθεσή μας ως σωματείο εργαζομένων ότι θα συμπαρασταθούμε σε κάθε δυνατή προσπάθεια για την κατάργησή τους.
Καλούμε τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και τον Αντιπεριφερειάρχη Αργολίδας να θέσουν το θέμα στο αντίστοιχο συνδικαλιστικό τους όργανο, να ενεργήσουν προς την κατεύθυνση της κατάργησης των σχετικών διατάξεων του νόμου, καθώς επίσης να διερευνήσουν και να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα που τους δίνεται ώστε να μην εκδοθούν αποφάσεις θέσης σε αργία συναδέλφων σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                         Ο Γεν. Γραμματέας 

Μπόμπολης Νίκος                                 Γιαννούλας Λευτέρης

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Τον Σεπτέμβριο του 2014 το ολοκληρωμένο λογισμικό της ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ

Τον Σεπτέμβριο του 2014, θα πρέπει να έχει παραδοθεί το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ. Μετά από διαγωνιστική διαδικασία, ανατέθηκε η δημιουργία του ολοκληρωμένου λογισμού συστήματος, καθώς η πληθώρα των φορέων που κάνουν αναρτήσεις στο πλαίσιο του προγράμματος ΔΙΑΥΓΕΙΑ, δημιούργησε τεχνικά προβλήματα όχι ως προς τις αναρτήσεις αλλά ως προς την πρόσβαση. Επίκαιρη ερώτηση στην κυβέρνηση για τα τεχνικά προβλήματα της ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ απηύθυνε στην κυβέρνηση ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Ντόλιος, ο οποίος εξασφάλισε τη δέσμευση του υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Μανούσου Βολουδάκη ότι η κυβέρνηση θα εφαρμόσει τις διατάξεις για την υποχρέωση των αναρτήσεων. Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλέστηκε ο υφυπουργός, σήμερα στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, είναι ενταγμένοι 3.498 φορείς, οι αναρτήσεις φθάνουν συνολικά στις 5.300.0000 και γίνονται ημερησίως 14.000 αναρτήσεις. Όπως πάντως αποκάλυψε ο υφυπουργός, σήμερα υπάρχουν σκέψεις να καθιερωθεί ένα «κατώφλι» δαπανών, πάνω από το οποίο θα υπάρχει η υποχρέωση ανάρτησης στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, διότι με το υφιστάμενο πλαίσιο πρέπει να αναρτώνται και δαπάνες του ενός ευρώ. «Καμία φορά, ο ωκεανός της πληροφόρησης μπορεί να οδηγεί σε προβλήματα» είπε. Σε κάθε περίπτωση, και αυτή η σκέψη θα τεθεί σε διαβούλευση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα μέχρι την παράδοση του ολοκληρωμένου συστήματος.

Ανοίγει παράθυρο
Ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων και νομικός Βασίλης Καπερνάρος μιλώντας στο «enikos.gr» εκτιμά ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο είτε αναρτώνται είτε όχι οι αποφάσεις καθώς επί της ουσίας δεν μπορούν να τις δουν οι πολίτες. « ‘Όταν δεν μπορεί να λάβει γνώση ο πολίτης η δημοσίευση χάνει τη σημασία της, δεν υφίσταται» λέει και προσθέτει « Πρόκειται για ενσυνείδητη τακτική που θέτει σε αδράνεια το νόμο και ευτελίζει το νομοθέτη. Παράλληλα δίνει έρεισμα σε όποιον έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει στα δικαστήρια και να ζητήσει την ακύρωσή τους. Με λίγα λόγια μόνο συσκότιση προκαλείται από την απόκρυψη αποφάσεων και όχι διαύγεια».

«Μπούκωσε»
Ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής λέει στo «enikos.gr» ότι πρόκειται για ένα σύστημα που έχει μπουκώσει και η σημερινή του μορφή δεν εξυπηρετεί τον σκοπό του. «Είναι τόσο δύσχρηστο που μόνο οι εξειδικευμένοι μπορούν να παρακολουθήσουν, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να χρησιμοποιείται τάχυστα» επισημαίνει. ‘Οσον αφορά στους φορείς που δεν αναρτούν τις αποφάσεις τους ο κ.Ρακιντζής δηλώνει ότι ποτέ δεν του ζητήθηκε να ελέγξει την τήρηση των υποχρεώσεων τους με βάση το νόμο . Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί φορείς που δεν αναρτούν τις αποφάσεις και τις πράξεις τους χωρίς να ελέγχονται από κανέναν. ‘Ένα άλλο κρούσμα αδιαφάνειας αποτελεί το κόλπο του «μπερδέματος» στις αποφάσεις που «ανεβαίνουν» στη «Διαύγεια». ‘Ανθρωπος ο οποίος έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο πρόγραμμα λέει στo «enikos.gr» ότι είναι συνήθης η τακτική πολλών φορέων οι οποίοι δίνουν μία συνολική εικόνα των δαπανών τους και κανένας δεν γνωρίζει τον προορισμό μεγάλων χρηματικών ποσών. Χαρακτηριστό παράδειγμα τέτοιων περιπτώσεων είναι οι δαπάνες αμοιβών. Βάσει της διαδικασίας η πράξη θα πρέπει να αναφέρει το όνομα του αμειβόμενου και το ποσό της αμοιβής του, ωστόσο κάποιες υπηρεσίες αναφέρουν τα ονόματα και στο τέλος αναφέρουν ένα συνολικό ποσό με τη γενική ένδειξη «αμοιβές». Μετά την απόφαση για την δημιουργία της «Διαύγειας» το 2010 ο τότε υπουργός Γιάννης Ραγκούσης είχε να δημιουργεί ομάδες διοίκησης έργου που θα διαχειρίζονταν την λειτουργία του προγράμματος ενώ παράλληλα είχε δοθεί το πράσινο φως για την εμπλοκή εξωτερικού αναδόχου ο οποίος θα αναλάμβανε την επέκτασή του. ‘Ηταν η περίοδος που η φήμη του νόμου που περιελάμβανε και το συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε φτάσει μέχρι τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών που τον χαρακτήρισε ως την πιο εκτεταμένη εφαρμογή διαφάνειας παγκοσμίως. Εκ των πραγμάτων πλέον φαίνεται ότι όχι μόνο δεν προχώρησε η επέκταση του προγράμματος αλλά αφέθηκε στην τύχη του με αποτέλεσμα την σημερινή του εικόνα, ωστόσο ο κ.Βολουδάκης μιλώντας στην βουλή έκανε γνωστό ότι ήδη «τρέχει» διαγωνισμός για την ανάπτυξη του λογισμικού του συστήματος.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η αντισυνταγματικότητα του μέτρου της διαθεσιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων

Η ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (με αφορμή το πρόσφατο παράδειγμα της κατηγορίας ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικού - Λογιστικού)
ΝΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ - ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
Του Διδάκτορος Νομικής - Δικηγόρου Αθηνών, Ηλία Δ. Κολλύρη
Ι. Νομοθετικό πλαίσιο του καθεστώτος της διαθεσιμότητας
Με την υποπαράγραφο Ζ.2. του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 προβλέφθηκε ότι:
1. Μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού οι θέσεις των οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αν καταργούνται ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα προσδιορίζονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 2 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 2 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). Οι υπάλληλοι αυτοί μπορεί κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητάς τους:
α) Να μετατάσσονται εκουσίως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 4 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 4 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων).
β) Να μετατάσσονται υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με μεταβολή της υπηρεσιακής τους σχέσης σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά τη διαδικασία της προηγούμενης υποπαραγράφου για το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας και ιδίως για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με την έκδοση της πράξης μετάταξης ή μεταφοράς και μεταβολής της σχέσης εργασίας αίρεται αυτοδίκαια το καθεστώς της διαθεσιμότητας.
γ) Να τοποθετούνται για την κάλυψη προσωρινών αναγκών σε οποιαδήποτε υπηρεσία του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. ή οποιουδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα με τη διαδικασία του άρθρου 5 του ν. 4024/2011. Οι πράξεις προσωρινής τοποθέτησης της περίπτωσης αυτής εκδίδονται από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Σε περίπτωση μη εμφάνισης του υπαλλήλου εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη της περίπτωσης 5 της προηγούμενης υποπαραγράφου. 
δ) Να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα επαγγελματικής επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης.
2. Η διαθεσιμότητα της προηγούμενης περίπτωσης διαρκεί ένα (1) έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
3. Οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2 εφαρμόζονται αναλόγως στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθώς και στους υπαλλήλους των φορέων της υποπαραγράφου Ζ.1.1.β, οι θέσεις των οποίων καταργούνται. 
4. Η υπηρεσιακή σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν μεταταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας. 
5. Με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μπορεί να ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις, τα κριτήρια και τη διαδικασία υπαγωγής στα ανωτέρω προγράμματα επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας υποπαραγράφου. 
Σύμφωνα με την υποπαράγραφο Ζ.4. του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 καταργήθηκαν αυτοδικαίως από τη δημοσίευσή του οι οργανικές, προσωρινές και προσωποπαγείς θέσεις των υπαλλήλων, οι οποίοι υπηρετούν σε υπηρεσίες, κεντρικές και περιφερειακές, του Δημοσίου, των Ανεξάρτητων Αρχών, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) πρώτου και δεύτερου βαθμού και των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο δημόσιο τομέα, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην υποπαράγραφο Ζ.1.1: με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και μερικής απασχόλησης, που ανήκουν στην κατηγορία ΔΕ (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), αποκλειστικά των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού – Λογιστικού, Διοικητικού – Οικονομικού, Διοικητικών Γραμματέων, και (οι οποίοι) δεν έχουν προσληφθεί: 
1. Με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως είναι οι διαδικασίες επιλογής ΑΣΕΠ, 
2. Με άλλες ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας, όπως π.χ. δημόσια ανακοίνωση- προκήρυξη θέσεων με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια, 
3. Με ειδικές διατάξεις, όπως π.χ. με το ν.1648/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν.2643/1998, για την προστασία ευπαθών κοινωνικών ομάδων (π.χ. πολύτεκνες οικογένειες, αποκατάσταση αναπήρων πολέμου, προστασία ατόμων με αναπηρία), ν.3624/2007 για το διορισμό συγγενούς θανόντος εξαιτίας των καταστροφικών πυρκαγιών του έτους 2007, ν. 3448/2006 για το διορισμό συγγενών θανόντων εν υπηρεσία, ν. 2725/1999, όπως ισχύει, για το διορισμό διακριθέντων αθλητών κ.λ.π. 
Σημειώνεται ότι, προσωπικό του οποίου μεταβλήθηκε η εργασιακή σχέση σε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου επειδή διαπιστώθηκε ότι κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες (π.χ. ν.2190/1994, ν.2839/2000, Π.Δ. 164/2004), καταλαμβάνεται από τις διατάξεις του ως άνω νόμου. 
Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής και προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα δυσλειτουργίας στις υπηρεσίες, απαιτείται –πέραν της συνδρομής των στοιχείων που μνημονεύονται πιο πάνω- ο αριθμός των υπαλλήλων που καταρχήν καταλαμβάνονται από τη ρύθμιση: 
α) να είναι τουλάχιστον δέκα (10) ανά υπηρεσία ή φορέα, ή μεγαλύτερος, 
β) να μην ξεπερνά το 25% του συνολικού αριθμού των τακτικών υπαλλήλων των ως άνω κλάδων και ειδικοτήτων της υπηρεσίας ή του φορέα. Για τον υπολογισμό του ως άνω ποσοστού του 25% στο συνολικό αριθμό των τακτικών υπαλλήλων της υπηρεσίας ή του φορέα (: μέγεθος αναφοράς), προσμετρώνται οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, των ως άνω κλάδων και ειδικοτήτων, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικής βαθμίδας 
γ) να μην ξεπερνά το 10% του συνόλου του τακτικού προσωπικού που υπηρετεί στην οικεία υπηρεσία ή φορέα. 
Για τον υπολογισμό του ως άνω ποσοστού του 10%, στο συνολικό αριθμό του τακτικού προσωπικού της υπηρεσίας ή του φορέα (:μέγεθος αναφοράς), προσμετρώνται οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικής βαθμίδας, κλάδου και ειδικότητας. Επισημαίνεται ότι, για την εφαρμογή της διάταξης, απαιτείται οι πιο πάνω τρεις προϋποθέσεις να συντρέχουν σωρευτικά. Σημειώνεται, επίσης, ότι για τον υπολογισμό των ανωτέρω υπό α), β) και γ), οι αποσπασμένοι υπάλληλοι θα προσμετρηθούν στο προσωπικό των υπηρεσιών υποδοχής στις οποίες έχουν αποσπαστεί και όχι στο προσωπικό των υπηρεσιών από τις οποίες προέρχονται. 
Από την εφαρμογή της διάταξης αυτής εξαιρέθηκαν: 
1. οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης και φροντίδας, 
2. ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) 
3. τα νοσοκομεία, 
4. η Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού, στην οποία και υπάγονται τα Μουσεία της χώρας. Τα Μουσεία που είναι αυτοτελή νομικά πρόσωπα, δεν εξαιρούνται από την εφαρμογή της διάταξης αυτής. 
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 33 και 34 του ν.4024/11, η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν εφαρμόζεται, (μολονότι πληρούνται οι πιο πάνω προϋποθέσεις εφαρμογής), στους υπαλλήλους ΙΔΑΧ, οι οποίοι υπάγονται στις παρακάτω εξαιρέσεις: 
α) ο εργαζόμενος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος έχει ενταχθεί και εξακολουθεί να τελεί σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή σε εργασιακή εφεδρεία, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 33 και 34 του ν.4024/11 . 
β) εργαζόμενος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος ή τέκνο το οποίο τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε. (ν.2238/1994, ΑΊ51) και συνοικεί με αυτόν, έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 67%. Για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης το ετήσιο φορολογούμενο και απαλλασσόμενο εισόδημα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του Κ.Φ.Ε. ορίζεται στις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ. 
γ) εργαζόμενος που είναι ανάπηρος σε ποσοστό τουλάχιστον 67% ή πολύτεκνος κατά την έννοια των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου πρώτου του ν. 1910/1944 (Α’ 229), εφόσον τα τέκνα, που ορίζονται στις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 1910/1944, τον βαρύνουν φορολογικά, σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε., 
δ) εργαζόμενος που είναι προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας με τέκνο που συνοικεί με αυτόν και τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε.. 
Διευκρινίζεται, τέλος, ότι σύμφωνα με τη συναφή εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την εφαρμογή των ανωτέρω: 
Α) ως υπηρεσία ή φορέας νοείται κάθε διοικητική δομή η οποία διαθέτει διοικητική αυτοτέλεια. Σημειώνεται ότι σε περιπτώσεις Υπουργείων με περισσότερες από μία Διευθύνσεις Διοικητικού – Προσωπικού, ως υπηρεσία – φορέας νοείται το σύνολο των οργανικών μονάδων που εξυπηρετούνται από τη συγκεκριμένη Διεύθυνση Διοικητικού – Προσωπικού. 
Β) ως ημερομηνία πρόσληψης για το μεταφερόμενο – μετατασσόμενο προσωπικό λογίζεται η ημερομηνία εισόδου στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, ή οποιοδήποτε άλλο φορέα, υπό την προϋπόθεση ότι ο χρόνος που διανύθηκε στις υπηρεσίες προέλευσης του μεταφερομένου – μετατασσομένου προσωπικού έχει ληφθεί υπόψη για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη με την ιδιότητα του υπαλλήλου ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. 
Γ) Για τα Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο δημόσιο, όπως αναφέρονται στην υποπαράγραφο Ζ 1.1.β, τα οποία δεν ακολουθούν την ως άνω κατηγοριοποίηση ειδικοτήτων, στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης εμπίπτουν όλες εκείνες οι ειδικότητες που αντιστοιχίζονται με τις ειδικότητες Διοικητικού, Διοικητικού – Λογιστικού, Διοικητικού – Οικονομικού, Διοικητικών Γραμματέων. 
Δ) Τέλος, επισημαίνεται ότι η διαθεσιμότητα επέρχεται εκ του νόμου. Με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 4ης Δεκεμβρίου 2012 (ΦΕΚ 237/Α/5.12.2012) εισήχθησαν ρυθμίσεις (άρθρα 17 και 18) με τις οποίες αναγνωρίζεται και ρητά στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης η αρμοδιότητα να επικαιροποιεί και να συμπληρώνει τα στοιχεία των υπαλλήλων, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού, όταν πρόκειται για μεταβολές της υπηρεσιακής τους κατάστασης που επέρχονται αυτοδικαίως από τυπικό νόμο, όπως είναι η διαθεσιμότητα που επήλθε δυνάμει της υποπαρ. Ζ4 της παρ. Ζ του ν. 4093/2012, εφόσον (η επικαιροποίηση αυτή) δεν πραγματοποιηθεί από το αρμόδιο όργανο (τις Διευθύνσεις Προσωπικού των οικείων υπηρεσιών) εντός της προθεσμίας που προβλέπεται από το νόμο. Τα σχετικά είχαν επισημανθεί ήδη και στην υπ’ αριθμ. ΔΙΔΑΔ/ΔΙΠΙΔΔ/οικ.27052/ 21.11.2012 εγκύκλιο (ΑΔΑ: Β4ΣΞΧ-ΤΑ8) του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. 
Επιπρόσθετα, κατά την ως άνω ΠΝΠ, για την επέλευση των πάσης φύσεως συνεπειών της πιο πάνω υπηρεσιακής μεταβολής (διαθεσιμότητα) δεν είναι αναγκαία η έκδοση σχετικής διαπιστωτικής πράξης. Και αυτό, επειδή όχι μόνο η ίδια η θέση σε διαθεσιμότητα επέρχεται αυτοδικαίως εκ του νόμου, ως αποτέλεσμα της κατάργησης της θέσης που κατείχε ο υπάλληλος αλλά και επειδή ο ίδιος ο νόμος ορίζει ρητά τις εντεύθεν συνέπειες (δυνατότητα για μετάταξη ή μεταφορά, μείωση αποδοχών κλπ.). 

ΙΙ. Νομικός χαρακτηρισμός «διαθεσιμότητας» 
Ουσιαστικά, λοιπόν, πρόκειται για απόλυση οριστική, χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης από το νόμο διαδικασίας καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (καταβολή πλήρους αποζημίωσης), και φυσικά χωρίς να υφίσταται ουδείς σπουδαίος και σοβαρός λόγος για την απόλυση, δεδομένα που την καθιστούν αυτοτελώς παράνομη και καταχρηστική. Ότι πρόκειται πράγματι για περίπτωση απόλυσης υπό προθεσμία προκύπτει από το πραγματικό γεγονός της αναγκαστικής απομάκρυνσής από τις θέσεις εργασίας και της λύσης της υπαλληλικής σχέσης με αντίστοιχη σιωπηρή δήλωση βούλησης του εργοδότη («…λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας») (πρβλ. ενδεικτικά τις υπ’ αριθμ. 4792 και 4793/2012 αποφάσεις του ΜΠΑ για το αντίστοιχο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας που είχε επιβληθεί με το Ν. 4024/2011). 

ΙΙΙ. Αντίθεση «καθεστώτος διαθεσιμότητας» προς το κοινοτικό δίκαιο 
Σύμφωνα με πάγια νομολογία του ΑΠ (βλ. ενδεικτικά ΑΠ, Ολομ. 631/2011): 
Ο Εθνικός νομοθέτης όσο και ο Εθνικός δικαστής των κρατών μελών της Ε.Ε. δεν έχουν την εξουσία να μεταβάλουν ούτε να παρερμηνεύουν τις διατάξεις κοινοτικής οδηγίας, διότι τότε παραβιάζεται το κοινοτικό δίκαιο το οποίο υπερισχύει κάθε άλλης αντίθετης διάταξης του εσωτερικού δικαίου, κατά το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος, βάσει του οποίου η Ελλάδα προσχώρησε στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες από 1-1-1981, δυνάμει της από 28-5-1979 Σύμβασης προσχώρησης της Ελλάδος στην τότε Ε.Ο.Κ., η οποία κυρώθηκε με το Ν.945/1979 (Ολ. ΑΠ 23/1998). 
Εξ άλλου, κατά πάγια νομολογία του Δ.Ε.Κ., τα κράτη μέλη οφείλουν, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη εφαρμογή των Οδηγιών, όχι μόνο νομικώς αλλά και στην πράξη, να προβλέπουν την ύπαρξη σαφούς νομικού πλαισίου στον συγκεκριμένο τομέα, και τούτο μέσω θεσπίσεως νομικών διατάξεων ικανών να δημιουργήσουν μια αρκούντως ακριβή, σαφή και διαφανή κατάσταση, ώστε να καθίσταται δυνατό στους ιδιώτες να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και να τα προβάλλουν ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων (απόφαση της 30.5.1991, Υποθ. C-361/88, Επιτροπή κατά Γερμανίας) Υποθ. 220/1994,(απόφ. της 15.6.1995). 
Περαιτέρω, κατά πάγια επίσης νομολογία του ΔΕΚ, μετά την απόφαση της 10ης Απριλίου 1984 στην υπόθεση 14/83, Von CoLson και Kamann η υποχρέωση των κρατών μελών, η οποία απορρέει από Οδηγία, να επιτύχουν το αποτέλεσμα που επιδιώκει η Οδηγία αυτή, καθώς και το καθήκον που έχουν, δυνάμει του άρθρου 5 της Συνθήκης, να λαμβάνουν κάθε γενικό ή ειδικό μέτρο κατάλληλο να εξασφαλίσει την εκπλήρωση της υποχρεώσεως αυτής, επιβάλλονται σε όλες τις αρχές των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των δικαστηρίων στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους. 
Όπως δε προκύπτει από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 1990 στην υπόθεση C-106/89, και της 16ης Δεκεμβρίου 1993 στην υπόθεση C-334/92, εφαρμόζοντας το εθνικό δίκαιο είτε πρόκειται για προγενέστερες είτε για μεταγενέστερες της Οδηγίας διατάξεις ένα εθνικό δικαστήριο, που καλείται να το ερμηνεύσει, οφείλει να πράξει τούτο κατά το μέτρο του δυνατού υπό το φως του κειμένου και του σκοπού της Οδηγίας, ώστε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που αυτή επιδιώκει, συμμορφούμενο έτσι προς το άρθρο 189 [ήδη 249], τρίτο εδάφιο της Συνθήκης. 
Επομένως, στα εθνικά δικαστήρια, τα οποία πρέπει να εφαρμόζουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, απόκειται η εξασφάλιση της πλήρους αποτελεσματικότητας των διατάξεων αυτών και της προστασίας των δικαιωμάτων που αυτές απονέμουν στους ιδιώτες, απόκειται δε στο εθνικό δικαστήριο να μην εφαρμόζει οποιοδήποτε μέτρο εθνικού δικαίου που εμποδίζει την πλήρη αποτελεσματικότητα των κοινοτικών κανόνων. Η υποχρέωση αυτή επιβάλλεται από τις αρχές του αμέσου αποτελέσματος και της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου που προαναφέρθηκε. 
Η απόλυση από Δήμους ή το Δημόσιο τυγχάνει παράνομη καθόσον δεν τηρήθηκαν οι διατυπώσεις του νόμου περί ομαδικών απολύσεων. Ειδικότερα δεν τηρήθηκαν εν προκειμένω καθόλου οι ειδικότερες και υπέρτερης ισχύος διατάξεις του Ν. 1387/1983 και της Οδηγίας 95/98/ΕΟΚ, καθώς με ευθύνη του καθού ούτε διαβουλεύσεις έλαβαν καν χώρα μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτικής πλευράς, ούτε τηρήθηκε η προβλεπόμενη νόμιμη διαδικασία, ούτε τηρήθηκε η νόμιμη ποσόστωση και για το λόγο αυτό οι γενόμενες απολύσεις μας οι οποίες έλαβαν χώρα κατά παράβαση των διατάξεων του νόμου 1387/1983 και της ως άνω Οδηγίας τυγχάνουν άκυρες. Συνεπώς η καταγγελία της σύμβασής είναι για το λόγο αυτό άκυρη. 
Επιπλέον το ΠΔ 164/2004 (ΠΔ Παυλόπουλου) υλοποίησε κοινοτικό δίκαιο, το οποίο μέσω του «θεσμού» της διαθεσιμότητας παραβιάζεται και καταστρατηγείται, καθόσον με νόμο (4093/2012) απολύονται και όλοι όσοι είχαν μονιμοποιηθεί στο δημόσιο ακριβώς για να μην γίνεται κατάχρηση συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, δηλαδή ο εφαρμοστέος νόμος αντίκειται ευθέως στο υπέρτερης ισχύος κοινοτικό δίκαιο το οποίο έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο. 
Δηλαδή με την εφαρμογή του νόμου 4093/2012 συνέτρεξε άμεση παραβίαση της 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου και ειδικότερα της ρήτρας 4 και 5 αυτής σύμφωνα με την οποία: 
«1. Όσον αφορά τις συνθήκες απασχόλησης, οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται δυσμενώς σε σχέση με τους αντίστοιχους εργαζομένους αορίστου χρόνου μόνο επειδή έχουν σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου, εκτός αν αυτό δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους…. 1. Για να αποτραπεί η κατάχρηση που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, τα κράτη μέλη, ύστερα από διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, συλλογικές συμβάσεις ή πρακτική, ή/και οι κοινωνικοί εταίροι, όταν δεν υπάρχουν ισοδύναμα νομοθετικά μέτρα, για την πρόληψη των καταχρήσεων λαμβάνουν κατά τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες ειδικών τομέων ή/και κατηγοριών εργαζομένων, ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτρα: 
α) αντικειμενικούς λόγους που να δικαιολογούν την ανανέωση τέτοιων συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας 
β) τη μέγιστη συνολική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου 
γ) τον αριθμό των ανανεώσεων τέτοιων συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας». 

ΙV. Παραβίαση συνταγματικών και υπερνομοθετικών διατάξεων και αρχών – Καταχρηστικότητα απόλυσης 
Σε κάθε περίπτωση η απόλυσή από την εργασία έλαβε χώρα χωρίς να υφίσταται σπουδαίος λόγος που να δικαιολογεί την απομάκρυνσή και δη κατά τρόπο ευθέως αντίθετο προς το Σύνταγμα (και το κοινοτικό Δίκαιο) υπό την έννοια ότι το μοναδικό χρησιμοποιούμενο νομοθετικό κριτήριο, ήτοι αυτό του τρόπου εισόδου στην υπηρεσία, τυγχάνει κατεξοχήν απρόσφορο και εισάγον προδήλως διακριτική μεταχείριση, παραβιάζον ούτως την αρχή της ίσης μεταχείρισης ομοειδών περιπτώσεων και τη θεμελιώδη αρχή της αξιοκρατίας.Και στο σημείο αυτό ακριβώς αντιφάσκει ο νόμος και η συναφής εγκύκλιος, παραβιάζοντας και τη συνταγματική και υπερνομοθετική αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης όλων προς τις ενέργειες του Κράτους, καθόσον από τη μια όλοι οι υπάλληλοι διορίστηκαν και εισήλθαν με απολύτως νόμιμο τρόπο στην Υπηρεσία, από την άλλη ουσιαστικά αμφισβητείται αυτή καθαυτή η νομιμότητα του διορισμού (παρά την εικονική αντίθετη εξαγγελία της σχετικής εγκυκλίου), καθώς τίθενται σε διαθεσιμότητα μόνο αυτοί και όχι και όσοι συνάδελφοί εισήλθαν στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ ή με βάση ειδικό νόμο (παραβίαση της αρχής non venire contra favtum proprium). 
Πράγματι υπό το καθεστώς του Ν. 2112/1920 σε συνδυασμό με το Ν. 3198/1955 καθιερώθηκε νομοθετικά επί δεκαετίες το δίκαιο της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. Κρίσιμο κριτήριο για την επιλεκτική καταγγελία ορισμένης σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου από τον εργοδότη αποτελεί κατεξοχήν το κριτήριο της αποδοτικότητας ή μη του υπαλλήλου, κάτι το οποίο όμως ουδόλως εισάγεται ως κριτήριο απόλυσης στην προκειμένη περίπτωση. Ειδικότερα, η απόλυσή μέσω διαθεσιμότητας είναι προδήλως καταχρηστική και αντίθετη με τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών κατ' άρθρο 281 ΑΚ, που θέτει περιορισμούς και σε αυτό το διευθυντικό δικαίωμα της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. 
Η οριζόντια δηλαδή εφαρμογή του νεοεισαχθέντος μέτρου της διαθεσιμότητας για όλους τους υπαλλήλους ΔΕ κατηγορίας Διοικητικού Λογιστικού, αλλά όχι και για υπαλλήλους ΤΕ ή ΠΕ κατηγορίας ή για υπαλλήλους κατηγορίας ΔΕ που εισήλθαν στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ ή με ειδικό νόμο (ωσάν άπαντες αυτοί να είναι a priori κατώτεροι ή μη χρήσιμοι στην Υπηρεσία εν σχέσει με τις υπόλοιπες αναφερόμενες περιπτώσεις) και μάλιστα με μόνο κριτήριο τον τρόπο εισόδου στην Υπηρεσία τυγχάνει παράνομο ως αντισυνταγματικό, καθόσον αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας και της αξιοκρατίας που τυγχάνουν εφαρμογής και στην προκειμένη περίπτωση (έμμεση τριτενέργεια συνταγματικών δικαιωμάτων) και οιαδήποτε απόλυση δεν θα μπορούσε παρά να γίνει με αξιοκρατικά κριτήρια ισότητας. 
Η απόλυσή παραβιάζει αυτοτελώς και κατάφωρα τη συνταγματική αρχή της ισότητας στις ειδικότερες εκφάνσεις αυτής που επιβάλλουν την ομοειδή μεταχείριση ομοειδών περιπτώσεων και την κατά το λόγο εκάστου υπαλλήλου αξιοκρατική υπηρεσιακή του εξέλιξη (αξιοκρατία στη σταδιοδρομία, βλ. ενδεικτικά ΑΕΔ 30/1985, ΣτΕ 2786/1984, 3722/2000, 2717/2003, ΔΕΑ 480/1990). 
Ειδικότερα: 
α) Κατ’ άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος καθιερώνεται ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου. Κάθε ανθρώπινο όν έχει λοιπόν αυτοτελή αξία, η οποία χρήζει σεβασμού από την κρατική εξουσία. 
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.: «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».  
Σύμφωνα με το άρθρο 25 του Συντάγματος: «1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας». Η αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας, κατοχυρώνουν το δικαίωμα εκάστου στην ακώλυτη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του χωρίς απρόσφορους, αυθαίρετους ή δυσανάλογους (υπό την έννοια του υπέρμετρου που καταλήγει σε άρνηση) περιορισμούς και διακρίσεις. 
Η αρχή της ισότητας την οποία καθιερώνει το άρθρο 4§1 του Συντάγματος, αποτελεί νομικό κανόνα, ο οποίος επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων που τελούν κάτω από τις ίδιες συνθήκες και ο οποίος δεσμεύει άπαντα τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας (ενδεικτικά ΣτΕ 2717/1988, ΣτΕ 157/1989 και Ολομ. Α.Π. 3/1997, 7/1993, 12/1992, 6/1992 κλπ). Η παραβίαση της αρχής αυτής ελέγχεται από τα Δικαστήρια, μέσα στον κύκλο της δικαιοδοσίας των, ώστε να διασφαλίζεται η πραγμάτωση του κράτους δικαίου και η με ίσους όρους ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθενός (άρθρο 5 του Συντάγματος). 
Κατά τον έλεγχο δε αυτόν που είναι έλεγχος ορίων και όχι των κατ' αρχήν επιλογών ή του ουσιαστικού περιεχομένου των νομικών κανόνων, γίνεται αποδεκτό ότι ο κοινός νομοθέτης μπορεί βεβαίως να ρυθμίσει με ενιαίο διαφορετικό τρόπο τις ποικίλες πραγματικές ή προσωπικές καταστάσεις και σχέσεις, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις υφιστάμενες κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματίες ή άλλες συνθήκες, οι οποίες συνδέονται με κάθε μία από τις καταστάσεις ή σχέσεις αυτές και οι οποίες περαιτέρω, στηρίζονται σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια που τελούν σε συνάφεια με το αντικείμενο της κατά περίπτωση & ad hoc ρύθμισης. 
Κατά την επιλογή όμως των διαφόρων τρόπων ρύθμισης, πρέπει να κινείται μέσα στα όρια που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας και τα οποία αποκλείουν τόσο την προδήλως άνιση μεταχείριση, είτε με την μορφή της εισαγωγής ενός καθαρά χαριστικού μέτρου ή ενός προνομίου που δεν συνδέεται με αξιολογικά κριτήρια, είτε με την μορφή της επιβολής μιας αδικαιολόγητης επιβάρυνσης ή της αφαίρεσης δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται ή παρέχονται από προϋφιστάμενο ή συγχρόνως τιθέμενο γενικότερο κανόνα, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την ενιαία μεταχείριση προσώπων που βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες, με βάση όλως τυπικά ή συμπτωματικά ή άσχετα κριτήρια μεταξύ τους. 
Η ίση πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες συνιστά κατά μία άποψη ειδική πλευρά της αρχής της ισότητας, ενώ κατά άλλη η ίση πρόσβαση στις δημόσιες θέσεις πηγάζει από την αρχή της σταδιοδρομίας εκάστου κατά το λόγο της προσωπικής του αξίας που συνάγεται ερμηνευτικά από τις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος. 
Σε κάθε περίπτωση, τόσο η νομολογία όσο και η θεωρία αναγνωρίζουν παγίως αυξημένη συνταγματική ισχύ στην αρχή της αξιοκρατίας υπό την ειδικότερη έκφανση του δικαιώματος στην εργασία και στη σταδιοδρομία του υπαλλήλου με βάση κριτήρια αντικειμενικά, πρόσφορα και συναπτόμενα προς την ικανότητα του. 
Αναγνωρίζεται δηλαδή ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα και σκοπός είναι η εξυπηρέτηση όχι μόνο του ατομικού συμφέροντος του υπαλλήλου αλλά και η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος υπό την έννοια της επιλογής των αξιότερων για τη στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών. 
Τέλος, η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου ρητώς αναγνωρισμένη από το Ελληνικό Σύνταγμα επιβάλλει την πραγμάτωση της αξιοκρατίας καθώς δεν προστατεύει απλώς τυπικά το δικαίωμα στην ισότιμη μεταχείριση, αλλά επιβάλλει δεσμευτικά και τη δημιουργία συνθηκών που θα προάγουν την ισότητα ευκαιριών για κάθε έλληνα πολίτη. 
Η συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της αξιοκρατίας, η οποία απορρέει από τον συνδυασμό των άρθρων 4 παρ. 1 (ισότητα) και 5 παρ. 1 (ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας) του Συντάγματος επιτάσσει οι διαδικασίες πλήρωσης θέσεων και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα να γίνονται με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία συνεπάγονται την επιλογή των κατά τεκμήριο ικανότερων υποψηφίων. 
Συνεπώς πρέπει να παραμένουν στην εργασία τουλάχιστον όσοι είναι ικανότεροι και αξιότεροι. Η οριζόντια και ανεξαίρετη εφαρμογή της διαθεσιμότητας στην περίπτωσή μας είναι για το λόγο αυτό προδήλως παράνομη ως αντιβαίνουσα την ως άνω αρχή και την ισότητα. 
Διαφορετική ερμηνεία θα αποτελούσε ευθεία παραβίαση κάθε έννοιας χρηστής διοίκησης, αναλογικότητας και επιείκειας και θα παραβίαζε κατ’ αποτέλεσμα την αξιοκρατία και την ίση πρόσβαση στις θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 
Η καταγγελία της σύμβασης εργασίας βάσει διαθεσιμότητας είναι συνεπώς άκυρη ως αντίθετη προς θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, όπως των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 που διακηρύσσουν το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του, του άρθρου 22 παρ. 1 που αναγάγει την εργασία σε αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα και υποχρεώνει την Πολιτεία στην προστασία αυτής. 
Εξάλλου τα ιδιαίτερα ως άνω χαρακτηριστικά ταυτόχρονα εξυπηρετούν και το αληθές δημόσιο συμφέρον από την παραμονή στην εργασία μας, καθισταμένης αδικαιολόγητης της οριζόντιας και ισοπεδωτικής με μόνο ένα κριτήριο αντιμετώπισης. 
Σύμφωνα με το άρθρο 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία κυρώθηκε με το ΝΔ 5374 και έχει σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 1 του Συντάγματος, αυξημένη έναντι των κοινών νόμων ισχύ προβλέπεται, ότι: «Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της περιουσίας αυτού, ειμή δια λόγους δημόσιας ωφέλειας και υπό τους προβλεπόμενους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου όρους» 
Με τη διάταξη αυτή κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να τη στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας. 
Κατά το Ε.Δ.Δ.Α. το άρθρο 1 Π.Π.Π. Ε.Σ.Δ.Α., που εγγυάται ουσιαστικά το δικαίωμα στην περιουσία, περιέχει τρεις διακριτούς κανόνες: 
Ο πρώτος, που διατυπώνεται στο πρώτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου και έχει γενικό χαρακτήρα, διακηρύσσει την αρχή του σεβασμού της περιουσίας. 
Ο δεύτερος, που διατυπώνεται στο δεύτερο εδάφιο της πρώτης παραγράφου, αφορά τη στέρηση της περιουσίας, την οποία θέτει υπό ορισμένες προϋποθέσεις. 
Ο τρίτος, που περιέχεται στη δεύτερη παράγραφο, αναγνωρίζει στα Συμβαλλόμενα Κράτη την εξουσία - μεταξύ άλλων - να ρυθμίζουν τη χρήση της περιουσίας σύμφωνα προς το γενικό συμφέρον. 
Ο δεύτερος και ο τρίτος κανόνας, που αναφέρονται σε ειδικά παραδείγματα επεμβάσεων στο δικαίωμα στην περιουσία, πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως της αρχής, που θέτει ο πρώτος κανόνας. (βλ. James κ.λπ. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, απόφ. 21.2.1986, Σειρά Α` αρ. 98, σελ. 29-30, παρ. 37) 
Στην έννοια της περιουσίας περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα αλλά και όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως και τα κεκτημένα «οικονομικά συμφέροντα». Καλύπτονται έτσι τα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα είτε απαιτήσεις αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση, είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία, με βάση το ισχύον έως την προσφυγή στο δικαστήριο δίκαιο ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά (πάγια νομολογία Ε.Δ.Δ.Α. Pressos Compania Naviera S.A κά κατά Βελγίου, Pine Valle Development κατά Ιρλανδίας και ΑΠ 40/1998 Ολ. ΑΠ 9/2008) 
Στην έννοια του προστατευόμενου κατά τα ανωτέρω περιουσιακού δικαιώματος υπάγονται τόσο οι αμοιβές όσο και οι συντάξεις και οι εν γένει κοινωνικοασφαλιστικές παροχές, όπως έχει παγίως γίνει δεκτό μέσω της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έτσι, στις υποθέσεις Αντωνακοπούλου κ.α. κατά Ελλάδος και Γεωργιάδης κατά Ελλάδος κρίθηκε από το Ε.Δ.Δ.Α., ότι το δικαίωμα στην απολαβή σύνταξης, υπάγεται στην έννοια της περιουσίας κατά το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.. 
Το Ε.Δ.Δ.Α. έχει κρίνει, μεταξύ άλλων, ότι η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών απορρέει από το δικαίωμα για απόληψη παροχών, που θεωρείται περιουσιακό δικαίωμα, αν και χωρίς να συνδέεται αυτό με ένα ορισμένο ύψος παροχών (απόφαση Αζινάς κατά Κύπρου της 20.6.2002). Προσθέτως και μη ανταποδοτικές παροχές προνομιακού χαρακτήρα θεωρήθηκε, ότι προστατεύονται ως περιουσιακές (αποφάσεις Gaygusuz κατά Αυστρίας της 16.9.1996, Koua Poirrez κατά Γαλλίας της 30.9.2003, Wessels-Bergervoet κατά Ολλανδίας της 4.6.2002). Ο ασφαλισμένος προστατεύεται από την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ως προς την προσδοκία του (espérance légitime) για ασφαλιστική παροχή, εφόσον οι αξιώσεις του ερείδονται σε παγιωμένη νομολογία των εθνικών δικαστηρίων, όπως αυτή του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη δυνατότητα αναγνωρίσεως, κατόπιν εξαγοράς, του χρόνου πραγματικής προϋπηρεσίας Ελλήνων ομογενών στην Τουρκία (Ε.Δ.Δ.Α., απόφαση της 19.6.2008, Ιχτιάρογλου κατά Ελλάδας). 
Επίσης, η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, που εντάσσεται στις θεμελιώδεις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου, αποβλέπει να διασφαλίσει τον πολίτη από την απρόβλεπτη μεταβολή καταστάσεων και εννόμων σχέσεων, που διέπει το κοινοτικό δίκαιο. Η αρχή αυτή πρέπει να εφαρμόζεται και στο εσωτερικό δίκαιο καθόσον αφορά το ύψος των αποδοχών και την εν γένει υπηρεσιακή κατάσταση των εργαζομένων, οι οποίοι δικαιολογούνται να τρέφουν προσδοκίες ότι αυτή δεν θα αλλάξει και ότι οι αποδοχές δεν θα μειωθούν αδικαιολόγητα στο μέλλον (ΑΠ 9/2008). 
Επισημαίνεται, ότι το Ε.Δ.Δ.Α. δέχεται, ότι κατά το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ε.Σ.Δ.Α. στα διανεμητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, όπως είναι το ελληνικό, απαγορεύεται η ουσιώδης μείωση της σύνταξης (απόφαση Ε.Δ.Δ.Α. της 12ης Οκτωβρίου 2004, Kjartan Ásmundsson κατά Ισλανδίας) και προβαίνει σε έλεγχο αναλογικότητας του μέτρου, με το οποίο μειώνεται η παροχή σε σχέση με τον σκοπό δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται και με την προστασία του πυρήνα του δικαιώματος (Απόφαση Ε.Δ.Δ.Α., Κhartan Asdmudson v. Iceland). Επιπλέον, τα δικαιώματα, που απορρέουν από την καταβολή εισφορών σε συστήματα κοινωνικής ασφάλισης είναι χρηματικά δικαιώματα για τους σκοπούς του άρθρου 1 Π.Π.Π. Ε.ΣΔ.Α. (βλ. Gaygusuz κατά Αυστρίας, απόφ. 16.9.96, Συλλ. 1997, σελ. 1142, παρ. 39 41). 
Μέχρις στιγμής η προστασία της σύνταξης με βάση την Ε.Σ.Δ.Α. έχει γίνει δεκτή για τα θεμελιωμένα (γεγενημένα) δικαιώματα. Και το πότε ένα δικαίωμα είναι θεμελιωμένο κρίνεται κατά το εθνικό δίκαιο. Κατά τη νομολογία του ΣτΕ θεμελιωμένο είναι το δικαίωμα, όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για τη λήψη της παροχής για το οποίο επιτρέπεται μόνο κατ’ εξαίρεσιν για λόγους δημοσίου συμφέροντος η μείωσή της. Παρά το γεγονός ότι το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου αρ. 1 δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα να λαμβάνει ο πολίτης κοινωνικές παροχές, εάν σε ένα συμβαλλόμενο κράτος έχουν τεθεί σε ισχύ νομοθετικές διατάξεις που προβλέπουν δικαίωμα καταβολής επιδόματος κοινωνικής πρόνοιας, είτε υπό όρους ή όχι από προηγούμενη καταβολή εισφορών η νομοθεσία πρέπει να θεωρηθείται ως δημιουργία ενός περιουσιακού δικαιώματος που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1 για τα δικαιούμενα πρόσωπα (Stec αρ. 65731/01 και 65900/01, § § 53-55, ΕΔΔΑ 
Το Ελεγκτικό Συνέδριο στην υπ’ αριθμόν 1347/2009 απόφαση του έκρινε: «Κατά συνέπεια δεν επιτρέπεται να καταργηθεί ή να αποσβεστεί ή περιοριστεί με αναδρομική ουσιαστική νομοθετική ρύθμιση αν δεν συντρέχουν πράγματι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι να δικαιολογούν την κατάργηση ή τον περιορισμό της, τηρουμένης πάντοτε μιας δίκαιη ισορροπίας μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος και των επιταγών της προάσπισης του περιουσιακού αυτού δικαιώματος». 
Είναι επίσης χαρακτηριστική η πρόσφατη με αριθ. 6/2010 απόφαση του Δικαστηρίου του ΣτΕ (ΣΤ Τμ), όπου επανέλαβε την πάγια νομολογία περί της υποχρέωσης σεβασμού της περιουσίας του προσώπου που περιλαμβάνει όχι εμπράγματα αλλά και όλα τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα ενοχικής φύσεως (ΣτΕ 2032/2009, ΑΠ 104/2009) επισημαίνοντας ωστόσο ότι, η θέσπιση κανόνων δικαίου με αναδρομική ισχύ μπορεί να καταλαμβάνει και εκκρεμείς δίκες, μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος και εφόσον δεν παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας (βλ. ΕΔΔΑ 6-10-2005 Draon κατά Γαλλίας (σκ.59), 11-4-2002-11-7-2002 Σμοκοβίτης κατά Ελλάδος (σκ 29), 1995 Pressos Compania Naviera SA and others κατά Βελγίου (σκ 29 επ). 
Από την ανωτέρω νομολογία τόσο του Ε.Δ.Δ.Α. όσο και των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας μας προκύπτει, ότι στην έννοια της περιουσίας του 1ου άρθρου του Πρώτου πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα αλλά και όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα η προστατευτική εμβέλεια της ανωτέρω ρύθμισης να εκτείνεται και στα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα σε απαιτήσεις είτε αναγνωρισμένες από διαιτητική ή δικαστική απόφαση είτε απλά γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το ισχύον ως την προσφυγή δίκαιο, ότι δύνανται να ικανοποιηθούν δικαστικώς. 
Επισημαίνεται ότι τέτοιες απαιτήσεις (ενοχικά δικαιώματα) είναι και εκείνες του εργατικού δικαίου, που στρέφονται κατά του Κράτους και ΝΠΔΔ. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις από τακτικές αποδοχές (μισθούς κ.λ.π.), που καταβάλλονται σε εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και οι οποίες δεν μπορούν να μειωθούν παρά μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας, η συνδρομή της οποίας υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων (Ολομ ΑΠ 3/1998). Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβώνας (1.12.2009) η οποία τροποποίησε τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη ΕΚ, η Ε.Ε. βασίζεται στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασµού των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και των θεµελιωδών ελευθεριών, καθώς και του κράτους δικαίου ενώ τοποθετούνται πλέον οι οικονομικοί και κοινωνικοί στόχοι στο ίδιο επίπεδο καθώς ορίζεται ως στόχος η δημιουργία μιας έντονα ανταγωνιστικής οικονομίας της αγοράς, που στοχεύει στην πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο. 
Κύριο επίτευγμα της Συνθήκης της Λισαβώνας είναι, ότι πλέον «προάγονται» στο επίπεδο ισχύος Συνθήκης μια σειρά από αξίες, όπως είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ισότητα, η ανοχή του διαφορετικού, η μη διάκριση, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη. Εξέχουσας σημασίας αποτελεί η αναγνώριση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ως κείμενο ισότιμης αξίας με τις Συνθήκες της Ε.Ε. και τον οποίο θεωρεί ως το σύνολο των δικαιωμάτων, που πρέπει να έχουν όλοι οι πολίτες της Ένωσης έναντι των θεσμικών οργάνων της και των νομικών εγγυήσεων, που παρέχει. Τα δικαιώματα αυτά, που πηγάζουν κυρίως από άλλες διεθνείς πράξεις, όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποκτούν έτσι νομική κατοχύρωση στην Ένωση. 
Όλα τα όργανα της Ένωσης οφείλουν να σέβονται τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στο Χάρτη. Την ίδια υποχρέωση έχουν και τα κράτη μέλη όταν εφαρμόζουν την κοινοτική νομοθεσία. Με τα δεδομένα αυτά κάθε παραβίαση πλέον της Ε.Σ.ΔΑ. αποτελεί ευθεία παραβίαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η ρύθμιση του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής έννομης τάξης και είναι στο πλαίσιο του άρθρου 28 παρ.1 του Συντάγματος δεσμευτική για τον έλληνα νομοθέτη, ο οποίος δεν δύναται να στερήσει κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο από ενοχικά του δικαιώματα, παρά μόνο εφόσον υπάρχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι βάσει και της αρχής της αναλογικότητας έχουν προτεραιότητα έναντι του ιδιωτικού συμφέροντος του δικαιούχου. 
Ο κοινός νομοθέτης δύναται συμφώνως προς την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, να στερήσει τον δικαιούχο από γεγεννημένα ως άνω δικαιώματα, αλλά μόνο «δια λόγους δημόσιας ωφέλειας και υπό τους προβλεπόμενους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους», οι οποίοι πρέπει να αιτιολογούνται ειδικώς. Απαιτείται επομένως, όχι απλώς η ύπαρξη δημόσιας ωφέλειας,( που μάλιστα, πάντα υπάρχει ως δημοσιονομικό όφελος επί απόσβεσης ή περιορισμού περιουσιακών δικαιωμάτων, τα οποία υφίστανται έναντι του Δημοσίου) αλλά και η συνδρομή περαιτέρω τασσόμενων σχετικών από τον νόμο ή τις γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου όρων, όπως είναι η καθ’ ορισμένη διαδικασία διαπίστωση της δημόσιας ωφέλειας, ή η θέσπιση άλλων υπέρ των δικαιούχων παροχών ή πλεονεκτημάτων, που αντισταθμίζουν την περιουσιακή απώλεια (Ελ. Συν. 1562/2005, ΕΔΔΔ 2005, σελ.822).» 
Κατ’ αρχήν πρέπει να τονιστεί, ότι η έννοια του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται δεκτό από την νομολογία, η οποία δικαιολογεί την στέρηση της ιδιοκτησίας, δεν μπορεί να είναι απλά η έννοια του ταμειακού συμφέροντος του Δημοσίου, δεδομένου, ότι από κάθε περικοπή ή περιστολή δαπανών γεννάται όφελος για το Δημόσιο, είτε υπό την έννοια της αποφυγής πληρωμής υποχρεώσεων του είτε υπό την έννοια της μείωσης των δαπανών του. Όπως ανωτέρω αναλυτικά εκτέθηκε, η έννοια του δημοσίου συμφέροντος, που δύναται να περιορίζει το εκ του νόμου προστατευόμενο δικαίωμα στην περιουσία πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς και να στηρίζεται σε επαρκή δημοσιονομικά στοιχεία, που καθιστούν επιβεβλημένη την συγκεκριμένη νομοθετική επιλογή, μέσα στα πλαίσια της αρχής της αναλογικότητας. 
Η αρχή της αναλογικότητας, όπως έχει διαπλαστεί από την θεωρία και την νομολογία δεν είναι τίποτε άλλο από μια τεχνική συνταγματικού ελέγχου των κρατικών ενεργειών, όταν αυτές βαρύνουν υπέρμετρα τους πολίτες και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα τους. Ορίζει, δηλαδή, τα απώτατα όρια του συνταγματικά επιτρεπτού της κρατικής περιοριστικής επέμβασης στα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, επιτάσσοντας την ύπαρξη εύλογης αναλογίας, ανάμεσα στον επιδιωκόμενο σκοπό και στον περιορισμό συνταγματικού δικαιώματος, ως μέσου για την επίτευξη του σκοπού. 
Η αρχή της αναλογικότητας έχει αναγνωριστεί από μακρού ως ιδιόμορφη κανονιστική αρχή, που αποτελεί αναγκαίο κανόνα ερμηνείας για την αξιολόγηση της συνταγματικότητας των περιορισμών των θεμελιωδών δικαιωμάτων από τον κοινό νόμο. Η ιδιαίτερη χρησιμότητας της αναδεικνύεται πρωτίστως σε περιπτώσεις σύγκρουσης κανόνων δικαίου, στο πλαίσιο των οποίων η αρχή εξυπηρετεί την οριοθέτηση των εκάστοτε συγκρουόμενων αγαθών ή αξιών. 
Νομολογιακά η αρχή της αναλογικότητας, εφαρμόστηκε ρητώς για πρώτη φορά με την υπ’ αριθμόν 2112/1984 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ θεμελιώθηκε συνταγματικά με την αναθεώρηση του έτους 2001, όταν πλέον συμπεριελήφθη στο άρθρο 25 παρ.1 δ του Συντάγματος, όπου ορίστηκε, ότι οι κάθε είδους περιορισμοί των συνταγματικών δικαιωμάτων πρέπει να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας. Η εν λόγω αρχή ισχύει έναντι όλων των μορφών άσκησης εξουσίας, ανεξαρτήτως της οργανωτικής τους μορφής και του γεγονότος, ότι η δράση τους διέπεται κατ’ αρχήν από το ιδιωτικό δίκαιο. 
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων την αναγνώρισε ως αρχή του ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου ήδη από το έτος 1970 ενώ το Ε.Δ.Δ.Α., την θεωρεί ως εγγενή στο συνολικό σύστημα της Ε.Σ.Δ.Α. (Απόφαση 23-4-1982). Πριν την συνταγματική θεμελίωση της με την αναθεώρηση του έτους 2001, η αρχή της αναλογικότητας θεμελιώνονταν συνταγματικά στα άρθρα 5 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος. Από την πρώτη διάταξη συνάγεται, ότι οι περιορισμοί της ελευθερίας ανάπτυξης της προσωπικότητας δεν μπορούν να ξεπερνούν το αναγκαίο μέτρο για την προστασία του Συντάγματος, των χρηστών ηθών και των δικαιωμάτων των άλλων, ενώ σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 25 παρ.1 η κρατική εγγύηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, θα πρέπει να διασφαλίζει την ακώλυτη άσκηση τους. Μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το έτος 2001 η ρητή κατοχύρωση της στο άρθρο 25 παρ.1, ήρθε να άρει κάθε αμφισβήτηση αναγνωρίζοντας την ανάγκη για ενιαία εφαρμογή της από την δικαστική αλλά και την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία. 
Η υπό κρίση αρχή αναλύεται σε τρεις επιμέρους αρχές: 
1) Την αρχή της αναγκαιότητας (Erfordelichkeit), 
2) στην αρχή της καταλληλότητας (Geeingnetheit) και 
3) στην αρχή της αναλογικότητας με στενή έννοια (Verhaltnismassigkeit in engeren Sinn). 
Με την σειρά της η αρχή της αναλογικότητας αναλύεται σε τρεις επιμέρους αρχές: 
1) την αρχή της ελάχιστης δυνατής προσβολής ή του ηπιότερου μέτρου 
2) την αρχή της αποφυγής ασύμμετρων ή δυσανάλογων συνεπειών και 
3) την αρχή της απαγόρευσης της χρονικής ασυνέπειας ή υπερβολής. 
Η προσφορότητα ή καταλληλότητα του περιορισμού ελέγχεται σε σχέση με την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Ένα μέτρο (νομοθετικό ή διοικητικό) θεωρείται κατάλληλο και κατά συνέπεια συνταγματικό ακόμα και όταν με αυτό επιτυγχάνεται εν μέρει η πραγματοποίηση του σκοπού. Αυτό βέβαια, προϋποθέτει, ότι το εν λόγω μέτρο, δύναται πραγματικά ή άποψη να συνδράμει στην επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Η αρχή της αναγκαιότητας, επιβάλλει στην διοίκηση ή στον νομοθέτη να λάβει το συγκεκριμένο περιοριστικό ατομικών δικαιωμάτων μέτρο, μόνο όταν αυτό είναι αναγκαίο, όταν δηλαδή αποκλείεται η επιλογή άλλου εξίσου αποτελεσματικού, λιγότερο όμως περιοριστικού μέτρου. Εάν δηλαδή το ίδιο αποτέλεσμα είναι δυνατόν αν επιτευχθεί με μικρότερο περιορισμό, τότε ο επιβαλλόμενος περιορισμός δεν είναι αναγκαίος και συνακόλουθα δεν είναι σύμφωνος με την αρχή της αναλογικότητας. Οι κάθε είδους κρατικές παρεμβάσεις δικαιολογούνται να περιορίσουν την ελευθερία του ατόμου, μόνο όταν η συντρέχουσα ανάγκη θεραπείας, διατήρησης ή διαφύλαξης της δημόσιας τάξης τις καθιστά αναγκαίες (ΣτΕ 1158/1988). Συνεπώς αναγκαίο είναι ένα μέτρο, όταν η Διοίκηση δεν θα μπορούσε να επιλέξει ένα άλλο, εξίσου αποτελεσματικό, το οποίο δεν θα περιόριζε ή θα περιόριζε λιγότερο αισθητά τα θεμελιώδη δικαιώματα του πολίτη. Πότε ένα μέτρο είναι εξίσου αποτελεσματικό δεν μπορεί να διαπιστωθεί αφηρημένα παρά μόνο in concreto. Δύο εξίσου κατάλληλες επεμβάσεις στο χώρο των ατομικών ελευθεριών, που επιφέρουν την ίδια επιτυχία, μπορεί να έχουν επιβλαβείς επιδράσεις σε διαφορετικούς τομείς. Μόνο όταν προκύπτει, ότι τα μειονεκτήματα του εφαρμοζόμενου μέτρου υπερισχύουν εκείνων, που επιφέρει ένα άλλο μέτρο, πρέπει η εκλεγμένη ρύθμιση να θεωρηθεί ως μη αναγκαία. 
Η αρχή της αναλογικότητας εν στενή έννοια, επιτάσσει, ότι μεταξύ του συγκεκριμένου νομοθετικού ή διοικητικού μέτρου και του επιδιωκόμενου (νομίμου) σκοπού πρέπει να υπάρχει μια εύλογη σχέση. Αυτή η σχέση υπάρχει, όταν το λαμβανόμενο μέτρο είναι κατάλληλο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, συνεπάγεται κατ’ ένταση και διάρκεια τα λιγότερα δυνατά μειονεκτήματα για τον πολίτη και τέλος όταν τα συνεπαγόμενα μειονεκτήματα δεν υποσκελίζουν τα πλεονεκτήματα. Η αρχή της ελάχιστης δυνατής προσβολής ή του ηπιότερου μέτρου, επιβάλλει στην διοίκηση μεταξύ των περισσότερων δυνατών μέτρων να επιλέγει το ηπιότερο, εκείνο δηλαδή, που θα επιβαρύνει λιγότερο το άτομο και το κοινωνικό σύνολο. Η αρχή του ηπιότερου μέτρου απορρέει από την έννοια του κράτους δικαίου και συνιστά σύνθεση των αρχών της ισότητας και της επιείκειας. 
Η αρχή της αποφυγής των ασύμμετρων ή δυσανάλογων συνεπειών παραπέμπει στην στάθμιση κόστους –οφέλους και εξετάζει την προσφορότητα στη σχέση μέσου και επίτευξης του στόχου. Βάσει αυτής, οι αναμενόμενες δυσμενείς συνέπειες του μέτρου πρέπει συγκρινόμενες με τον επιδιωκόμενο από τον νόμο σκοπό, να τελούν σε αναλογία προς αυτόν. Η απαγόρευση της χρονικής υπερβολής επικεντρώνεται στην διάρκεια των κρατικών ενεργειών. Βάσει αυτής, ένα μέτρο θεωρείται επιτρεπτό για τόσο χρονικό διάστημα, όσο απαιτείται για την επέλευση των νομικών συνεπειών του, μέχρις ότου, δηλαδή επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός ή να γίνει εμφανής η αδυναμία πραγματοποίησης. Στην έννοια της αναλογικότητας εντάσσεται και η έννοια της στάθμισης συμφερόντων, στις περιπτώσεις σύγκρουσης, όταν οι ανώτερες αξίες υπερτερούν και οι κατώτερες αξίες υποχωρούν. 
Η αρχή της αναλογικότητας αποτελεί κατ’ αρχήν δέσμευση της νομοθετικής εξουσίας, η οποία κατά την ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων στα πλαίσια των επιταγών του συντάγματος και ιδίως στις περιπτώσεις νομοθετικού περιορισμού της ιδιωτικής και κοινωνικής αυτονομίας, επιβάλλεται να αποφεύγει την θέσπιση δυσανάλογων ρυθμίσεων. Τέλος, ο σεβασμός της αρχή σε αυτό το πρώτο επίπεδο εφαρμογής της, δηλαδή κατά την θέσπιση ενός τυπικού νόμου από τον νομοθέτη, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς δεν διασφαλίζει μόνο την συνταγματικότητα του τυπικού νόμου αλλά προωθεί ταυτόχρονα και την ασφάλεια δικαίου, στο μέτρο, που η στάθμιση του νομοθέτη λειτουργεί ως πρόκριμα για τον in concreto έλεγχο κατά την εφαρμογή του νόμου. Ομοίως από το άρθρο 1 παρ.3 του Συντάγματος, προκύπτει η δέσμευση όλων των οργάνων της εκτελεστικής εξουσίας από την αρχή της αναλογικότητας. Είναι σαφές, ότι η σημασία τις αρχής αναδεικνύεται ιδίως στις περιπτώσεις, στις οποίες τα εκτελεστικά όργανα δικαιούνται σύμφωνα με τις νομοθετικές διατάξεις να ενεργούν κατά διακριτική ευχέρεια. Αντίστοιχα, η υποχρέωση σεβασμού της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας σε δικαιοδοτικό επίπεδο προκύπτει σαφώς από τον συνδυασμό των άρθρων 1 παρ. 3 και 87 παρ. 2 του Συντάγματος.
Όπως δέχτηκε και το Συμβούλιο της Επικρατείας στην υπ’ αριθμόν 1975/1991 απόφαση του (Δ Τμήμα), τα μέτρα, που λαμβάνονται για την προστασία της εθνικής οικονομίας δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ.1 Σ) και την προστατευόμενη εκ του Συντάγματος ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όταν έχουν χαρακτήρα παροδικό, χρονικά δηλαδή ορισμένο. 

V. Παραμερισμός Ελληνικού Κοινοβουλίου από αντισυνταγματική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. 
Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εκδίδονται μόνον «σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου ...», κάτι το οποίο εν προκειμένω προφανώς και δεν ισχύει. [Ειδικότερα οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ανήκουν στην εξαιρετική και όχι τακτική νομοθετική διαδικασία, διότι εκδίδονται σε έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά στην θεωρία αποκαλούνται ‘εξαιρετικό δίκαιο’ ή ‘δίκαιο της ανάγκης». Η έκδοση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου προβλέπεται στο Σύνταγμα στο άρθρο 44 §1Σ. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, σε περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και έκτακτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, είναι δυνατόν να εκδώσει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές πρέπει να υποβληθούν στην Βουλή για κύρωση, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή τους, ή αν η Βουλή δεν βρίσκεται σε σύνοδο μέσα σε σαράντα ημέρες από την σύγκλησή της σε σύνοδο. Εάν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου δεν υποβληθούν στην Βουλή για κύρωση, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ή αν δεν κυρωθούν από το Κοινοβούλιο εντός τριών (3) μηνών, τότε παύουν να ισχύουν, όμως μόνο για το μέλλον. Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, παρέχουν την δυνατότητα στην εκτελεστική εξουσία, να εκδίδει κανονιστικές πράξεις, χωρίς την προηγούμενη έκδοση τυπικού νόμου, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει με ταχύτητα και ευελιξία έκτακτες καταστάσεις. Οι πράξεις αυτές έχουν κανονιστικό χαρακτήρα και αν κυρωθούν εκ των υστέρων από την Βουλή αποκτούν μορφή τυπικού νόμου, ενώ η ισχύς τους επεκτείνεται χρονικά]. 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ το καθεστώς της διαθεσιμότητας συνεπάγεται απομάκρυνση του υπαλλήλου από την εργασία του, παράλυση της υπαλληλικής του σχέσης και ισοδυναμεί κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό με μια sui generis απόλυση υπό προθεσμία, άλλως με μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, η οποία τυγχάνει προδήλως παράνομη και αντίθετη προς θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις και αρχές και το κοινοτικό ευρωπαϊκό δίκαιο. 
ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΟΛΛΥΡΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ 
Διδάκτωρ Διοικητικού Δικαίου Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης Γερμανίας 
LL.M. Διοικητικού Δικαίου Universitaet Heidelberg 
LL.M. Διοικητικού Δικαίου Νομικής Αθηνών 
1ος Υπότροφος Ι.Κ.Υ. (τομέας Δημοσίου Δικαίου, έτη 2002-2007) 
Μέλος της Επιστημονικής Εταιρίας Δημοσιονομικού Δικαίου

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....