Μήπως η αποδιδόμενη σύνταξη δεν είναι σύνταξη γήρατος εφ όρου ζωής όπως η κοινωνία μέχρι πρότινος όριζε, αλλά πρακτικά σύνταξη οικονομικού βοηθήματος και πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η έννοια της;Η σημερινή καταγραμμένη ανεργία προσφέρει πεδίο σωρείας αναλύσεων σε τεκμηριωμένους δείκτες αναλύσεων επί των τεραστίων ποσοστών ανεργίας και δη στην νεολαία .
Μήπως όμως συμβαίνουν και γεγονότα που επηρεάζουν ή συνδιαμορφώνουν αυτό το γεγονός;
Τι θα μπορούσε να κάνει ένας κοινωνικά ενεργός συνταξιούχος όταν μειώνεται δραματικά η σύνταξη του;
Μπορεί κανείς να καταγράψει πόσοι κοινωνικά ενεργοί συνταξιούχοι αναλαμβάνουν αφανή εργασία υφαρπάζοντας θέσεις εργασίας και ανεβάζοντας το ποσοστό ανεργίας ;
Μπορεί κανείς να καταγράψει πόσοι πραγματικά συνταξιούχοι παράγουν εργασία ελαστικής απασχόλησης ;;
Σίγουρα όχι αν και ενδιαφέρον βέβαια θα είχε να μάθουμε πόσοι συνταξιούχοι Δημοσίου έχουν ελαστική σχέση εργασίας με επιχειρήσεις καταχωρημένες στο μητρώο του ΙΚΑ .
Όμως ακόμα και σήμερα εάν περπατήσει κανείς στους δρόμους ,θα αναγνωρίσει χιλιάδες πρώιμους συνταξιούχους είτε από την παλιά Ολυμπιακή ,είτε από τα Σώματα Ασφαλείας ,είτε ,είτε,είτε να μεταφέρουν μια πόρτα προς διόρθωση , μια αντλία απάντλησης ομβρίων για εγκατάσταση , ένα φάκελο προς παράδοση ,πολύ δε περισσότερο στημένο σε μια ουρά μιας Τράπεζας ή τον γκισέ μιας Δημόσιας υπηρεσίας αλλά και άλλα.
Και ενώ εντέχνως το Μιντιακό περιβάλλον αναφέρεται στα υψηλά ποσοστά ανέργων με το αναφερόμενα ότι Ξεπερνούν τα 300 εκατομμύρια παγκοσμίως οι άνεργοι νέοι τα ΜΜΕ αιτιάζουν και αναφέρονται σε κενά εκπαίδευσης (χαμηλή εξειδίκευση ) και ανελαστικότητα της αγοράς. «Οι νέοι δεν πρέπει να μένουν αργόσχολοι. Είναι πολύ κακό γι αυτούς»λένε οι «ειδικοί».
Οποία κοροϊδία …….
Ποιος είναι εκείνος που εκπαιδεύει την νεολαία ότι η ζωή είναι μόνο πτυχία ΜΒΑ ενώ το στρίψιμο μιας βίδας είναι αντιπαραγωγικό οικονομικά ;
Ποιος είναι εκείνος που χτίζει συνείδηση ανέργων για να μπορούν τα stage να είναι εύπεπτα όταν ανακοινώνονται ;
Η προώθηση νομοσχεδίων που ευνοούν την ιδιωτική εκπαίδευση άρα και πρέπει να βρεθούν εκπαιδευόμενοι αέναα από ποιους προωθείται;;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Η ευαγγελιζόμενη (θεωρητικά) από όλους ανάπτυξη της οικονομίας (Ολική επαναδιάρθρωση της οικονομίας) οφείλει πρωτίστως να αναλύσει την πραγματική της θέση .
Οφείλει πρωτίστως να προσδιορίσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μιας ταυτόχρονα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα (Εθνική στρατηγική) . Oφείλει να καταγράψει και να ανιχνεύσει εκείνα που σκοπίμως δεν καταγράφονται.
Περιγραφικά δεν μπορούμε να μιλάμε στην Ελλάδα για στόχευση ανάπτυξης του Τουρισμού χωρίς να αναλύουμε την φέρουσα ικανότητα της χώρας .
Δεν μπορούμε να μιλάμε για οικιστική παραθεριστική ανάπτυξη χωρίς να προσμετράμε το ανώτατο όριο φέρουσας ικανότητας χωρίς να επηρεαστεί η υφιστάμενη αξία του ήδη υπάρχοντος προιόντος.
Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ο περιορισμός στην προαστικοποίησης των νήσων διαφυλάσσοντας την αειφόρο αναπτυξη αλλα και την περιβαλλοντολογική μας κληρονομία.
Ας μην ξεχνάμε ότι η καμπύλη ζωής ενός προιόντος ή αγαθού δεν έιναι αναπτυσσόμενη απ άπειρον ….η δε διαχείριση του κύκλου ζωής του προιόντος είναι συγκεκριμένη .
Με την ίδια λογική δεν μπορούμε να αναφερόμαστε αενάως στην κακή δημόσια εκπαίδευση της νεολαίας η οποία έχει 12ωρη!! εκπαίδευση καθημερινή στα θρανία λειώνοντας στο διάβασμα και ταυτόχρονα να ζητείται άκουσον άκουσον εμπειρία!!!! από τον 24χρονο στην παραγωγική διαδικασία.
Δεν μπορούμε να συζητάμε για ανελαστικότητα αγοράς όταν σε ένα θεωρητικό σύνολο 3.600.000 εργαζομένων Πανελλαδικά παρεμβάλλονται χιλιάδες ενεργοί συνταξιούχοι «ελαστικά εργαζόμενοι» από τους 2.700.000 συνταξιούχους εν συνόλω .(στοιχεία ΗΔΙΚΑ 2013) Η μήπως η αποδιδόμενη σύνταξη δεν είναι σύνταξη γήρατος εφ όρου ζωής όπως η κοινωνία μέχρι πρότινος όριζε, αλλά πρακτικά σύνταξη οικονομικού βοηθήματος και πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η έννοια της ;
Σύμφωνα με το ΕΤΕΑΜ, η αιτία συνταξιοδότησης (γήρας – αναπηρία – θάνατος) καθορίζεται από την συνταξιοδοτική απόφαση του κύριου φορέα και είναι πάντα η ίδια με του κύριου φορέα.
Τι περιορίζει ο πολίτης λόγω ανέχειας
Επίσης, από την συνταξιοδοτική απόφαση του κύριου φορέα αντλούνται για το ΕΤΕΑΜ βασικά ασφ/κά στοιχεία ανά αιτία συντ/σης, όπως είναι: η ηλικία για τις συντάξεις γήρατος, το ποσοστό και η διάρκεια της αναπηρίας για τις συντάξεις αναπηρίας, τα δικαιοδόχα μέλη οικογένειας θανόντα ασφ/νου ή συντ/χου, το ποσοστό κάθε μέλους στην σύνταξη, η διάρκεια καταβολής αυτής κ.ά. για τις συντάξεις θανάτου.
Η καταγραφή σχέσης κόστους ζωής με την «σύνταξη» είναι προφανώς άγνωστη λέξη για το ΕΤΕΑΜ η οποία απλώς προσδιορίζει το κατώτερο όριο διαβίωσης στα 7,500€ ανά άτομο.
Την ίδια στιγμή ας μην ξεχνάμε ότι η επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητος έχει μειώσει την ζήτηση εργασίας ,όπως και το ότι στις αναπτυσσόμενες οικονομίες η αύξηση του πληθυσμού είναι ταχύτερη σε εκείνες τις χώρες που έχουν δυσλειτουργική αγορά εργασίας, όπως πχ η Ινδία και έτσι δημιουργείται ένα τόξο ανεργίας που μεταφέρεται στην Ευρώπη διαμορφώνοντας ένα άκρως βαρύ κλίμα.
Στο άμεσο κοινωνικό περιβάλλον του Συνταξιούχου η ομαλή συμμετοχή του συνταξιούχου στην κοινωνία και η ομαλή απένταξη του από την παραγωγική διαδικασία είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο γεγονός που μέχρι πρότινος επηρέαζε άμεσσα την συμπεριφορά του συνταξιούχου αλλα και την ποιότητα ζωής του «Συνταξιούχου». Δεν είναι τυχαίο ότι ο προγραμματισμός όλων των συνταξιούχων πάντοτε περιείχε την συμπληρωματική απασχόληση είτε για λόγους κοινωνικότητας είτε για λόγους βιοπορισμού .
Πως όμως μπορεί ο συνταξιούχος ο σημερινός να επιβιώσει όταν η σύνταξη συρρικνώνεται και το κόστος ζωής παραμένει υψηλό;
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μέχρι και σήμερα κανένας φορέας δεν καταγράφει την αδυναμία των συνταξιούχων να έχουν ένα ανεκτό επίπεδο ζωής λόγω της μεταβολής της κυρίας σύνταξης σε οικονομικό βοήθημα .Απεναντίας ή επαγγελματική συνηγορία επιβαρύνει τους συνταξιούχους με την μέριμνα των παιδιών πλείστες φορές ακόμα ακόμα και όταν είναι έχουν την δική τους οικογένεια .
Παρ όλα αυτά όλοι περιγράφουν και στοχεύουν μόνο στο πρόβλημα της ανεργίας της νεολαίας Λόγω του ότι Σήμερα,, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι νέοι χωρίς δουλειά είναι περισσότεροι παρά ποτέ. Τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ) δείχνουν ότι 26,5 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι στις ηλικίες 15-24 ετών, κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες, βρίσκονται σήμερα χωρίς εργασία, χωρίς συμμετοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα και χωρίς να ακολουθούν κάποια προγράμματα κατάρτισης.
Επίσης, πάντα κατά τον ΟΟΣΑ, ο αριθμός των ανέργων νέων, από το 2007 που ξέσπασε η χρηματοοικονομική κρίση στις ΗΠΑ έως και το τέλος του 2012, σημείωσε αύξηση 30%, με τον ανοδικό ρυθμό να συνεχίζεται. Από την πλευρά της, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) αναφέρει ότι, ανά τον κόσμο, 75 εκατομμύρια νέοι βρίσκονται σε αναζήτηση εργασίας.
Οι μελέτες της Παγκόσμιας Τράπεζας, πάλι, αναφέρουν ότι στις αναδυόμενες χώρες 262 εκατομμύρια νέοι βρίσκονται οικονομικά ανενεργοί. Δηλαδή αριθμός των νέων που είναι χωρίς δουλειά είναι περίπου όσος ο πληθυσμός των ΗΠΑ (311 εκατομμύρια).
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ενιαίο ταμείο συντάξεων για όλους, με ενιαίο κανονισμό ασφάλισης και παροχών προωθείαται από την συγκυβέρνηση ,Πρόκειται για το Ενιαίο Εθνικό Ασφαλιστικό Ταμείο (ΕΕΑΤ) για τους συνολικά 11,5 εκατομμύρια άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένους και συνταξιούχους.
Τη λειτουργία από το 2017 ενός
Η παρατεταμένη παγκοσμίως ύφεση όπως διαφαίνεται ανεξαρτήτως της πολλά υποσχόμενης μιντιακής ανάπτυξης σε συνδυασμό με την μεταφορά πληθυσμού από χώρα σε χώρα θα εντείνει το φαινόμενο της αφανούς εργασίας .
Εκείνο που προέχει είναι να καταγράφουμε αυτό που ακριβώς συμβαίνει και να επιτρέπουμε στους πολίτες να αποφασίζουν ανεπηρέαστα για το τι στοχεύουν και πως πρέπει να αντιδράσουν. Ο θεσμός την δημοτικών ψηφισμάτων μπορέι να βοηθήσει αρκετά σε αυτό . Μόνο έτσι θα μπορέσει να διορθωθεί η βαθύτατα πληγωμένη αξιοπιστία των πολιτών απέναντι στο Κράτος και τους θεσμού της . Μέχρι τότε το πρόβλημα θα είναι μόνο η ανεργία των νέων που οφείλεται στον παράγοντα της χαμηλής εξιδείκευσης και το κακό υφεσιακό περιβάλλον .
Κανείς δεν θα μιλά για τους ενεργούς συνταξιούχους που εξακολουθούν και δουλεύουν ,κανείς δεν θα μιλά για την ανασφάλιστη εργασία λόγω υπαρχούσης σύνταξης ,κανείς δεν θα μιλά για την Βουλγάρα οικιακή νοσοκόμα ή τον Μετανάστη χωρίς χαρτιά που πρέπει να ζήσει πριν καταφύγει σε ληστεία ,πορνεία ή διακίνηση ναρκωτικών.
Ο στρουθοκαμηλισμός διευκολύνει την ανάπτυξη του κοινωνικού αυτοματισμού σε λάθος κατευθύνσεις,
Πηγή:http://www.hellasforce.com - Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου