Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Μισθοί στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα. Προς τι ο σπαραγμός;

Θέλει δύναμη και χαλύβδινα νεύρα να παλέψεις την προπαγάνδα, όπως αυτή εκπορεύεται από τα ηλεκτρονικά της γραφεία τύπου των 8μμ, όχι φυσικά με το αζημίωτο, βλ. για παράδειγμα την ανάκληση της φορολόγησης των τηλεοπτικών διαφημίσεων, που μόνο σαν αντάλλαγμα υπηρεσιών μπορεί να ιδωθεί απ’ το φτωχό μου το μυαλό.
Δηλητηριώδης, πολεμική, παρελκυστική, ασύδοτη, εξοργιστικά ψευδής, απύθμενα διχαστική, ξετσίπωτη και συκοφαντική.
Ο πόλεμος που με διάφορα προσχήματα έχει εξαπολυθεί εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων είναι άθλιος, επίμονος και ολοκληρωτικός, ως το επιστέγασμα μιας οικονομικής και ιδεολογικής επίθεσης, που εδώ και δεκαετίες σοβεί εναντίον αυτού που λέγεται δημόσιο, κοινό, και κοινωνικό κράτος.
Δεν είναι τυχαίο που ο πόλεμος αυτός ξεπερνά κατά πολύ τα σύνορα της μικρής μας χώρας, δεν είναι τυχαίο που η ίδια μανία κατεδάφισης έχει εξαπλωθεί σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Αμερική, Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, όλες τους βρίσκονται κάτω από την ίδια καταστροφική μανία ενός εσμού ξεπουλημένων, και απελπιστικά κατώτερων των περιστάσεων κυβερνήσεων.
Κι εδώ, προς δόξαν του κεφαλαίου, ο πόλεμος ανάμεσα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα καλά κρατεί, με τους δηλητηριώδεις φάρους των καναλιών να τους σέρνουν σ’ έναν αδιέξοδο και καταστροφικό εμφύλιο, όπως ακριβώς, αιώνες πριν, ανυποψίαστα εμπορικά καράβια παρασέρνονταν και τσακίζονταν στα βράχια του Μαλέα, παίρνοντας για φάρους τους φανούς, που άθλιοι μανιάτες πειρατές άναβαν επί τούτου, για να τα κουρσέψουν.
Κι αντί να κοιτάμε αυτό που χάνεται, αντί να κοιτάμε την εργοδοτική ασυδοσία, αντί να κοιτάμε την ενθάρρυνση και πριμοδότηση από πάνω της εργοδοτικής ασυδοσίας, αντί να κοιτάμε το πέταγμα σαν τα σκυλιά στο δρόμο των εργαζομένων, αντί να κοιτάμε τις συντάξεις που πληρώσαμε και τις οποίες δεν θα πάρουμε, αντί να κοιτάμε και να ζητάμε τις κεφαλές αυτών που έφαγαν, λήστεψαν, διέφθειραν και ξεπούλησαν, αντί να κοιτάμε τα μεροκάματα που πέφτουν σε ιστορικά χαμηλά, τι κάνουμε αντ’ αυτού;
Κοιτάμε την κατσίκα του γείτονα! Βαφτίζουμε σκανδαλώδες προνόμιο την εργασιακή ασφάλεια που ως τα τώρα παρείχε το δημόσιο, βαφτίζουμε σκάνδαλο τους «υψηλότερους» μισθούς του δημοσίου, βαφτίζουμε σκάνδαλο το σεβασμό των στοιχειωδών συνθηκών εργασίας και ζητάμε εκδίκηση. Εκδίκηση ναι, αλλά από τους λάθους ανθρώπους. Κανένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα δεν θα σωθεί αν συνηγορήσει στην κατεδάφιση του δημοσίου. Κανένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα δεν θα σώσει τη θέση του, πόσο μάλλον να τη βελτιώσει αν στους ήδη 600,000 και βάλε ανέργους προστεθούν και άλλοι 100,000, 200,000 του δημοσίου. Μνησικακία να το ονομάσω αυτό, χαιρεκακία, ή παντελή τύφλωση και τάση προς αυτοκτονία; Πόσο δύσκολο είναι να ανοίξουμε τις κουρτίνες που δυσχεραίνουν την όραση, πόσο δύσκολο είναι να καθαρίσουμε το μυαλό από τη λάσπη που κάθε βράδυ σβώλο το σβώλο μάς πετάνε στο κρανίο, και να καταλάβουμε επιτέλους ότι ούτε ένας εργαζόμενος, είτε από τη μια μπάντα, είτε από την άλλη, δεν θα γλιτώσει την καταιγίδα, αν δεν μπορέσει να δει καθαρά την κατεύθυνση απ’ όπου έρχονται τα μαύρα σύννεφα.

Μισθοί Υπαλλήλων του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα
Τον τελευταίο καιρό με την εκκαθάριση και το επιχειρούμενο ξεπούλημα, μπιρ παρά, των ΔΕΚΟ, η αιχμή της προπαγάνδας στρέφεται στους «παχυλούς» μισθούς των εργαζομένων και σ’ αυτές και στο δημόσιο γενικά. Ας δούμε λοιπόν πόσο κοντά στην αλήθεια είναι.
Το παρακάτω γράφημα απεικονίζει την κατανομή των μισθών στον ιδιωτικό (κόκκινη καμπύλη) και δημόσιο τομέα (μαύρη καμπύλη). Τα στοιχεία είναι από την έκθεση της ΙΝΕ/ΓΣΕΕ του 2008.
Σύμφωνα λοιπόν με τα προηγούμενα, η πλειοψηφία των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ένας στους τρεις εργαζόμενους) αμείβεται με καθαρό μηνιαίο εισόδημα από 1.000 έως 1.250 ευρώ. Αντίστοιχα, το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα (1/3) έχει μηνιαίες καθαρές αποδοχές από 750 έως 1000 ευρώ. Ενώ από το γράφημα οι δυο κατανομές που αντιστοιχούν στις απολαβές των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων ξεχωριστά, παρουσιάζουν μια μετατόπιση, υπέρ των δημοσίων κατά 250 μόνο ευρώ.
Αυτό είναι αγαπητοί μου το διακύβευμα. Αυτά τα 250 ψωρο-ευρώ για τα οποία έχει στηθεί ένας ολόκληρος προπαγανδιστικός μηχανισμός. Τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτή τη «σκανδαλώδη» διαφορά; Πολλά, αλλά μια γρήγορη εξήγηση είναι το αποδεδειγμένα υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο των δημοσίων υπαλλήλων σε σχέση με τους ιδιωτικούς. Τα στοιχεία βρίσκονται δημοσιευμένα στις εκθέσεις της ΓΣΕΕ, και ίσως τα παραθέσω κάποια άλλη φορά αναλυτικά.
Όμως στα στοιχεία της ΓΣΕΕ κρύβεται και ένα άλλο τερατώδες «σκάνδαλο», το οποίο αφορά στους αμειβόμενους με ποσά μεγαλύτερα των 2000 ευρώ. 24605 είναι οι Δ.Υ., ενώ μόλις(!) 19230 του ιδιωτικού. Άρα, νάτος ο εχθρός! Πάλι καλά, γιατί αφού δεν τον βρήκαμε στους 700,000, ας τον εντοπίσουμε τουλάχιστον στους 25,000. Κάτι είναι κι αυτό.
Τι δείχνει όμως αυτό το νούμερο; Τίποτε απολύτως! Γιατί δεν δίνει καμιά πληροφορία για το πώς κατανέμονται οι μισθοί στις διάφορες μισθολογικές κλίμακες, τις μεγαλύτερες των 2000 ευρώ. Μπορεί και οι 24,000 Δ.Υ. να πέφτουν, ας πούμε στο 2000-2500 κλιμάκιο, μπορεί και κάπου αλλού. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Ιδ. Υ. Φυσικά και υπάρχουν υψηλόμισθοι, σκανδαλωδώς υψηλόμισθοι στις ΔΕΚΟ. Μόλις πέρσι είχαν δοθεί στη δημοσιότητα οι αμοιβές των επικεφαλής αυτών, με μισθούς και bonus που άγγιζαν τα 500,000 χιλιάρικα. Αλλά αυτό αφορά κάποιους λίγους, πού όσοι και να είναι δεν συγκρίνονται με το μεγάλο σώμα των εκατοντάδων χιλιάδων απλών υπαλλήλων.

Μέσοι και Διάμεσοι Μισθοί: Τα ρετιρέ και πώς επηρεάζουν.
Τι περιφέρει σήμερα σαν τρόπαιο η προπαγάνδα από κανάλι σε κανάλι; Μα τις ΜΕΣΕΣ αποδοχές των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ! Καλό το κόλπο. Αλλά φτηνό! Αν αντιπαραβάλουμε το μισθολογικό κόστος ενός μέσου μισθωτού των ΔΕΚΟ με αυτό των διοικητών, προέδρων, συμβούλων και παρατρεχάμενων, εντελώς επιεικώς δεν ανέρχεται ούτε στο 1/10 αυτών. Επειδή η πρώτη ομάδα είναι συντριπτικά πολυπληθέστερη της δεύτερης, θεωρούμε ότι οι μισθοί της δεν επηρεάζουν το μέσο όρο. Αυτό όμως είναι εντελώς λάθος.
Ένας συγκριτικά μικρός αριθμός πολύ υψηλών μισθών αυξάνει τον μέσο όρο δημιουργώντας την ψευδή εντύπωση ότι έχει επέλθει βελτίωση για όλους τους μισθωτούς. Για τον λόγο αυτό η δημοσίευση του μέσου μισθού θα έπρεπε να συνοδεύεται από την δημοσίευση και του διάμεσου μισθού.
Ο διάμεσος μισθός είναι ο μισθός που παίρνει αυτός που βρίσκεται στο μέσον του πίνακα κατάταξης των μισθών όλων των μισθωτών, πηγαίνοντας προοδευτικά από τον μεγαλύτερο μισθό ως τον μικρότερο.
Η Ελλάδα είναι στην τέταρτη θέση από άποψη ανισότητας στην κατανομή του εισοδήματος. Και όταν λέμε ανισότητα εννοούμε το λόγο του 20% με τα υψηλότερα εισοδήματα, προς το 20% με τα χαμηλότερα. Πρώτη είναι η Λετονία με λόγο 7.9, δεύτερη η Πορτογαλία με λόγο 6.8, τρίτη η Λιθουανία με 6.3 και τέταρτη η Ελλάδα με 6.1. Στην πέμπτη θέση βρίσκεται η Πολωνία με 5.6, στην έκτη η Ουγγαρία με 5.5 κ.ο.κ. Αυτά για την εγκυκλοπαιδική μας επιμόρφωση.
Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, όπως προανέφερα, έχει και αυτός τα ρετιρέ του, άλλωστε οι περισσότερες ΔΕΚΟ είναι στο χρηματιστήριο, και οι αμοιβές των στελεχών τους δεν υπάρχει λόγος να υπολογίζονται με διαφορετικό σκεπτικό απ’ ότι στον ιδιωτικό. Ό,τι ακολουθεί αφορά στα ρετιρέ του ιδιωτικού τομέα για τα οποία υπάρχουν τα στοιχεία της ΓΣΕΕ, αλλά τα συμπεράσματα που βγαίνουν θεωρώ ότι μπορούν να εφαρμοστούν και στα ρετιρέ του δημοσίου.
Οι ΔΙΑΜΕΣΕΣ λοιπόν ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα και στις επιχειρήσεις άνω των 10 ατόμων, για τους εργαζόμενους που απασχολούνται με πλήρες ωράριο, ανέρχονταν το 2009, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, σε περίπου 1550ευρώ. Με άλλα λόγια, το 50% των πλήρως απασχολουμένων μισθωτών στην Ελλάδα αμείβονταν το 2009 με ακαθάριστες αποδοχές μικρότερες των 1550 ευρώ. Οι ΜΕΣΕΣ όμως ακαθάριστες αποδοχές ανέρχονταν σε 2060 ευρώ και ήταν κατά πολύ υψηλότερες της διάμεσης αμοιβής (1550 ευρώ), πράγμα που δικαιολογείται από την μεγάλη ανισότητα στην κατανομή των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε αυτό το μικρό κομμάτι με τις μεγάλες αμοιβές να ανεβάζει και το μέσο όρο των αποδοχών των μισθωτών.
Πιο συγκεκριμένα, το 1% των μισθωτών του επιχειρηματικού τομέα της οικονομίας είχαν, το 2009, μέσες αποδοχές που υπερέβαιναν τα 7220 ευρώ. Εάν παραλείψουμε την εν λόγω ομάδα μισθωτών από το δείγμα, οι ΜΕΣΕΣ ακαθάριστες αποδοχές του 99% των υπολοίπων μισθωτών, που εργάζονται με πλήρες ωράριο, περιορίζονται στα 1790 ευρώ, από τα 2060 του συνόλου, (ενώ η διάμεση αμοιβή παραμένει σχεδόν αμετάβλητη). Εάν παραλείψουμε από τους υπολογισμούς μας το 5% των πλέον υψηλόμισθων, δηλαδή, όσους αμείβονται με ακαθάριστες αποδοχές άνω των 4200 ευρώ, οι ΜΕΣΕΣ ακαθάριστες αποδοχές του υπόλοιπου 95% των πλήρως απασχολουμένων μισθωτών ανέρχονταν, το 2009, σε 1610 ευρώ, από τα 2060 του συνόλου, (διάμεση τιμή 1470).
Να το θυμόμαστε πάντως. Αν η αντιπαράθεση μεταξύ Ιδ. Υ. και Δ.Υ. καταλήξει σε εμφύλιο, η ιστορία μετά από χρόνια θα γράψει πως στην Ελλάδα έγινε ένας πόλεμος για 250 ψωρό-ευρώ (και τρεις πουτάνες). Εκεί θα έχουμε καταντήσει...

Πηγή: http://dialogoi.enet.gr/
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ετσι είναι ο ιδανικός χώρος εργασίας -Τι δείχνουν οι έρευνες

Ανοιχτα, ενιαία γραφεία ή θάλαμοι εργασίας; Τίποτα από τα δύο.
Οπως αποδεικνύουν οι έρευνες, καμία από τις δύο επιλογές- που είναι οι συνηθέστερες στους χώρους εργασίας- δεν ευνοούν την παραγωγικότητα ή την ευημερία των υπαλλήλων.
Πώς είναι λοιπόν το ιδανικό γραφείο;
Πρέπει να έχει παράθυρα, φυτά, χωρίσματα και φυσικό φωτισμό μεταξύ άλλων, όπως αναφέρει το αποτέλεσμα ερευνών που δημοσιεύει η Huffington Post.
Συγκεκριμένα, το καταλληλότερο γραφείο, για τους εργαζόμενους αλλά και την ποιότητα της δουλειάς τους είναι διαμορφωμένο ως εξής:
Παράθυρα
Οσοι εργάζονται σε γραφεία με παράθυρα, όπου μπαίνει περισσότερο φως στο χώρο, κοιμούνται καλύτερα τα βράδια.

Φυτά
Ερευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας κατέληξε ότι μερικά πράσινα φυτά έχουν αντίκτυπο στην καλή διάθεση των εργαζομένων. Οσοι δουλεύουν σε χώρους με φυτά και θέα από το παράθυρο νιώθουν καλύτερα για τη δουλειά τους.

Χωρίσματα ή τοίχοι που μπλοκάρουν τον ήχο
Οσοι εργάζονται σε ανοιχτούς, ενιαίους χώρους, δουλεύουν σε πιο θορυβώδες περιβάλλον, ενώ τους προκαλεί δυσφορία η θερμοκρασία ή η κακή ποιότητα της ατμόσφαιρας.

Φυσικός φωτισμός
Ερευνα του 2013 αναφέρει ότι η έκθεση στο φως του ήλιου βελτιώνει τις επιδόσεις στο χώρο εργασίας, αλλά και την ποιότητα του νυχτερινού ύπνου των υπαλλήλων, ενώ σε τέτοιο περιβάλλον αυξάνεται η δημιουργικότητα.

Χρώματα
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Αντζελα Ράιτ, το χρώμα του περιβάλλοντος επηρεάζει την πνευματική κατάσταση. Συγκεκριμένα, το μπλε δίνει πνευματική τόνωση, το κίτρινο δημιουργικότητα και το πράσινο ηρεμία και ισορροπία.

Προσωπικοί χώροι
Εκείνοι που μπορούσαν να διαμορφώσουν έναν μικρό χώρο στο γραφείο, με φωτογραφίες και φυτά ήταν κατά 32% πιο παραγωγικοί, σε έρευνα που έγινε στη Βρετανία.

Ποικιλία χώρων
Είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να έχει ένας εργασιακός χώρος. Σημεία που είναι διαχωρισμένα, πιο ιδιωτικά, όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να επικεντρωθούν σε μία συγκεκριμένη δουλειά είναι στοιχείο που ωθεί την παραγωγικότητα.

Τέχνη
Αν και δεν έχει γίνει έρευνα για το συγκεκριμένο στοιχείο σε γραφεία, μελέτες δείχνουν ότι έργα τέχνης σε νοσοκομεία βοηθούν τους ασθενείς να θεραπευτούν.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο του ΚΕΠΕ «Ελληνική Οικονομία»

Ελληνική Οικονομία

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Το «βρώμικο χρήμα» αναζητά... κρίσεις

Είναι η Ελλάδα λόγω κρίσης, αντιμέτωπη με την προοπτική μίας μαζικής επιχείρησης ξεπλύματος βρώμικου χρήματος του παγκόσμιου οργανωμένου εγκλήματος ; Όπως επισημαίνουν εμπειρογνώμονες, η ελληνική κρίση προσφέρεται για επενδύσεις και πλύσιμο βρώμικου χρήματος της μαφίας.
Η διεθνής μαφία, σύμφωνα με γερμανό εμπειρογνώμονα, προσπαθεί να επενδύσει φθηνά και να χρησιμοποιήσει αυτήν της την πρόσβαση «μελλοντικά, ως στρατηγική βάση για οικονομικές δραστηριότητες, καθώς θα έχουν αποκτήσει έναν εντελώς νόμιμο χαρακτήρα.» Ο ίδιος εμπειρογνώμονας θεωρεί μάλιστα δεδομένο «ότι οι Τριάδες, το κινέζικο οργανωμένο έγκλημα, που διαθέτουν πολύ χρήμα, έχουν ήδη ξεκινήσει να επενδύουν στην Ελλάδα. Έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τόσο η σικελική Κόζα Νόστρα, όσο και η καλαβρέζικη Ντράγκετα.» Σύμφωνα με αμερικάνο εμπειρογνώμονα : «η χώρα πλήττεται από μια οικονομική κρίση τεράστιων διαστάσεων.
Προέκταση της είναι μια κοινωνική και οπωσδήποτε μια πολιτική κρίση. Όταν σε αυτές τις συνθήκες αστάθειας αρχίζουν να πέφτουν οι τιμές των ακινήτων και να αυξάνεται η ζήτηση για κεφάλαια, τότε έρχεται και η ώρα του οργανωμένου εγκλήματος. Ξαφνικά εμφανίζονται διαθέσιμα κεφάλαια, ύποπτα κεφάλαια, δηλαδή βρώμικο χρήμα. Βλέπεις αυτό το χρήμα να επενδύεται σε ακίνητα, σε εμπορικά κέντρα, στο τραπεζιτικό σύστημα. Θα πρέπει η Ελλάδα να συνειδητοποιήσει καλά αυτούς τους κινδύνους.»
Οι επενδύσεις του οργανωμένου εγκλήματος εισρέουν στην Ελλάδα μέσω κερδοσκοπικών κεφαλαίων, τα λεγόμενα Hedge Funds, μέσω ανώνυμων ομολόγων, μέσω εταιριών που έχουν έδρα για παράδειγμα, τη Ρουμανία ή τη Βουλγαρία και είναι θυγατρικές νόμιμων εταιριών που ίδρυσε η μαφία στην Ιταλία.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να επενδύσεις χωρίς να αφήσεις πολλά ίχνη για την προέλευση του χρήματος, είναι μέσω τραπεζών. Και αυτές μπορεί να τις ιδρύσει ο καθένας μας, υποστηρίζει άλλος εμπειρογνώμονας, εξηγώντας πως σήμερα τα ηλεκτρονικά μέσα μας δίνουν μεγάλες δυνατότητες:
«Μπορείτε να ιδρύσετε μια ιντερνετική τράπεζα στο διαδίκτυο, μόνον με τον αριθμό μιας πιστωτικής κάρτας. Έναν τέτοιο αριθμό, π.χ. της εταιρίας VISA, τον αποκτά κανείς πολύ εύκολα στη Ρωσία. Με αυτόν τον αριθμό ιδρύεις για λίγες ώρες δύο τράπεζες, μεταβιβάζεις χρήματα από τη μία στην άλλη και από εκεί σε άλλους προορισμούς, και μετά διαλύεις πάλι τις τράπεζες. Με άλλα λόγια, η μεταβίβαση και η πλύση μαύρου χρήματος έχουν γίνει πανεύκολα».
Οι συνέπειες της διείσδυσης κεφαλαίων του οργανωμένου εγκλήματος στην οικονομία μιας χώρας είναι δραματικές: επέκταση της διαφθοράς και της διαπλοκής, δυσλειτουργία της δικαιοσύνης και των δημοκρατικών θεσμών, αύξηση της εγκληματικότητας, επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών.
Η αντιμετώπιση μιας τέτοιας εξέλιξης είναι ζωτικής σημασίας και κρούει τον κώδωνα κινδύνου για την Ελλάδα: «Η ελληνική αστυνομία και οι αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει αυτό το διάστημα να επαγρυπνούν. Κανονικά θα έπρεπε την όλη υπόθεση να την αναλάβει η ΕΕ, καθώς αυτή είναι που παρέχει τα δάνεια στην Ελλάδα. Αλλά η ΕΕ δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον. Εδώ δεν έδειξε ενδιαφέρον να αναχαιτίσει έγκαιρα τον κατήφορο της Ελλάδας. Αντιθέτως, κάλυπτε διεφθαρμένες δομές. Γιατί ν’ αλλάξει τώρα;»
Μάλιστα οι σχετικές καταγγελίες δημοσιοποιήθηκαν για πρώτη φορά πριν τρία χρόνια σε συνέδριο για το οργανωμένο έγκλημα του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ στο Βερολίνο.

Πηγή: www.paratiritis.gr
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Όταν ο γιατρός του ΕΟΠΥΥ λέει ψέμματα πως του…τελείωσε το πλαφόν των 200 πελατών

Ιατροί ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ τέρμα το δούλεμα. Διαδώστε το παντού!
Εκ των προτέρων κάνω γνωστό ότι το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και αφορά ΟΛΟΥΣ μας. Ανεξαιρέτως ΟΛΟΥΣ. Αφορά την υγεία μας προσωπικά αλλά και των οικογενειών μας. Ας μεριμνήσουμε όλοι με ένα σχόλιο το θέμα να επανέρχεται συχνά στις πρόσφατες δημοσιεύσεις των ομάδων, ούτως ώστε να το δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι φίλοι.
Επί της ουσίας: Πριν από λίγες ημέρες έψαχνα γιά γιατρό παθολόγο συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΙ. Με τα πολλά και αφού ασχολήθηκα με 3ψήφια και 4ψήφια τηλεφωνικά νούμερα ανακάλυψα ότι υπάρχει αυτός ο υπερσύνδεσμος http://www.odigostoupoliti.eu/simvevlimeni-eopii/ που αφού του συμπληρώσεις τα στοιχεία του Δήμου-περιοχής και της ειδικότητας που σε ενδιαφέρει, πληροφορεί σε καρτέλλα όλα τα στοιχεία (ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις, τηλέφωνα, χάρτης) των ιατρών.
Αφού βρήκα λοιπόν πάνω από 10 ιατρούς παθολόγους στην περιοχή που με ενδιέφερε άρχισα να τους παίρνω τηλέφωνο στη σειρά. ΟΛΟΙ (λες και ήταν συνεννοημένοι μεταξύ τους) μου είπαν ότι τους τελείωσε το πλαφόν των 200 επισκέψεων που υποχρεούνται από τη σύμβασή τους να κάνουν μηνιαία δωρεάν βάσει ασφαλιστικού ταμείου και πως αν επιθυμούσα εξέταση ιατρική θα έπρεπε να πληρώσω ως ιδιώτης. Σας κάνω γνωστό ότι ήθελα βεβαίωση για το παιδί μου, να συμμετέχει στο μάθημα της γυμναστικής στο σχολείο. Η «ταρίφα» που μου είπαν αυτοί οι 10 γιατροί κυμάνθηκε από 20 έως 50 €.
Μου έκανε εντύπωση πως ΟΛΟΙ είχαν συμπληρώσει το πλαφόν των επισκέψεων. Βρήκα λοιπόν αυτή http://www.odigostoupoliti.eu/diath…roi-eopyy-pedi/#sthash.U7SvVQL5.ijUnxNOP.dpbs την ιστοσελίδα η οποία ενημερώνεται σε χρόνο real time και έκπληκτος (αφού συμπλήρωσα τα πεδία) είδα πως από τους δέκα (10) παθολόγους που πριν είχα πάρει τηλέφωνο και μου είχαν πει ότι δεν είχαν άλλα δωρεάν ραντεβού, ΜΟΝΟ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΧΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΑ 200. Οι υπόλοιποι εννέα (9) γιατροί μου έλεγαν ψέματα. Άλλος είχε 20 στα 200 άλλος 40/200 άλλος 80/200.Κανένας τους δεν είχε υπερβεί τα μισά ραντεβού που οφείλουν να εξυπηρετούν μηνιαία προς τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΙ.
Μετά από αυτό το γεγονός ξαναπήρα μία γυναίκα παθολόγο η οποία μόνο που δεν με έδειρε κιόλας επειδή την ξαναενόχλησα και μου πούλησε εκ νέου το ίδιο παραμύθι του πλαφόν και πως αν επιθυμούσα εξέταση και βεβαίωση γιά την γυμναστική του παιδιού μου θα έπρεπε να κλείσω ιδιωτικό ραντεβού μετά από 2 μέρες και πως θα πλήρωνα 30 ευρώ την επίσκεψη. Της είπα πως βλέπω ζωντανά στον υπολογιστή τα ραντεβού που είχε ήδη κάνει και πως αυτά δεν ήταν 200 μέσα στον Οκτώβριο αλλά ήταν 40 και πως θα έκανα καταγγελία στο Υπουργείο Υγείας. Μου έκλεισε ραντεβού χωρίς άλλη κουβέντα μέσα σε 3 ώρες και μου έδωσε την βεβαίωση που ήθελα χωρίς να πληρώσω τίποτα.
Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμβεβλημένων με το Δημόσιο σύστημα παροχής υγείας Ιατρών, χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους ως «συμβεβλημένων» μόνο και μόνο γιά κράχτη και προς άγρα πελατείας.
Συνάδελφοι, μη αφήνετε παρόμοια θέματα να περνούν απαρατήρητα. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε ο καθένας μας για να ξεσκεπάζουμε τέτοιες καταστάσεις.

Πηγή: http://www.gsmotoclub.gr/

*Φυσικά και δεν εννοούμε ούτε υπονοούμε πως ακολουθούν όλοι οι γιατροί αυτή τη πολιτική, στα πλαίσια της καλής μας θέλησης να πιστεύουμε πως αυτές οι συμπεριφορές είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
**Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία και δεν απεικονίζει πραγματικά πρόσωπα.
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Μειωμένες οι προσλήψεις σε δήμους και Περιφέρειες για το 2015

Μειωμένες οι προσλήψεις σε δήμους και Περιφέρειες για το 2015

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

''Kαταρρέει'' λόγω κρίσης η Ελληνική οικογένεια

Σημαντικές αλλαγές, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, έχουν επέλθει στη δομή και στον τρόπο ζωής της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα Πανελλήνιας έρευνας με θέμα «Οι έφηβοι και η οικογένειά τους» που εκπόνησε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) και δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Ένας στους δύο εφήβους αναφέρει πως θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του δεν είναι καλή (ποσοστό 48,2%).
Το 2010 το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών που είχαν απαντήσει ότι μεγαλώνουν σε οικογένεια με καλή οικονομική κατάσταση ήταν 64,7%.
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι το 2014 καταγράφεται αύξηση του ποσοστού των εφήβων όλων των ηλικιών, που απαντούν ότι βρίσκονται σε «οικογένεια με όχι και τόσο» ή «καθόλου καλή οικονομική κατάσταση».
Το 27% των εφήβων αναφέρει ότι λόγω της κρίσης δημιουργήθηκαν καυγάδες και εντάσεις στην οικογένειά τους. Σημαντικό ποσοστό βιώνει έντονα την οικονομική κρίση όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την αδυναμία της οικογένειάς τους να κάνει διακοπές και ταξίδια (το 27% δηλώνει ότι δεν πηγαίνουν πια διακοπές), την ανάγκη για μετακόμιση σε μικρότερο σπίτι (αφορά ποσοστό 8,2%) και, σε κάποιες περιπτώσεις, την αδυναμία για αγορά τροφίμων (ποσοστό 5,4%).
Σε οικογένεια με άνεργους γονείς μεγαλώνει το 14,6% των εφήβων στην Ελλάδα. Ωστόσο, το 2014 το ποσοστό των εφήβων που ανέφεραν ότι οι γονείς τους είναι άνεργοι και ψάχνουν για δουλειά ήταν διπλάσιο (14,6%) συγκριτικά με το 2010 (6,8%) και πενταπλάσιο συγκριτικά με το 2002 (3,2%).
Ένας στους δέκα εφήβους ζει με τον πατέρα του ή τη μητέρα του. Η μεγάλη πλειονότητα ζει και με τους δύο βιολογικούς γονείς, ωστόσο ποσοστό 11,8% αναφέρει ότι ζει σε μονογονεϊκού τύπου οικογένεια. Μάλιστα, από το 1998 έως το 2014 έχει διπλασιαστεί το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι ζουν σε μονογονεϊκή οικογένεια (από 5,5% σε 11,8%).
Το 25% των εφήβων έχει τουλάχιστον έναν γονιό αλλοδαπής εθνικότητας, ενώ ποσοστό 12,1% αναφέρει ότι και οι δύο γονείς είναι αλλοδαπής εθνικότητας.

Η επικοινωνία με τους γονείς
Παρά το γεγονός ότι οι έφηβοι ανέφεραν καυγάδες και εντάσεις στην οικογένεια λόγω της οικονομικής κρίσης, η συνολική ικανοποίησή τους από τις σχέσεις που αναπτύσσονται στην οικογένεια δεν φαίνεται να μεταβάλλεται διαχρονικά, λένε οι ερευνητές.
Οι περισσότεροι έφηβοι απάντησαν ότι τους είναι εύκολο να μιλούν στη μητέρα ή τον πατέρα τους, ωστόσο το 10,9% ανέφερε ότι δεν του είναι εύκολο να μιλήσει σε κανέναν από τους δύο γονείς του. Η πλειονότητα των μαθητών (89,1%) ανέφεραν το 2014 ότι τους είναι κατά κανόνα εύκολο να μιλήσουν με τουλάχιστον έναν από τους γονείς με το ποσοστό αυτό να μειώνεται από τη μικρότερη ηλικιακή ομάδα στη μεγαλύτερη (94,8% οι 11χρονοι, 89,2% οι 13χρονοι και 83,0% οι 15χρονοι). Γενικά, από την ηλικία των 11 στην ηλικία των 15 ετών μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των εφήβων που νιώθουν υποστήριξη από την οικογένειά τους.

Γονεϊκός έλεγχος
Στους εφήβους έγινε ερώτηση σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι γονείς γνωρίζουν για δραστηριότητές τους, όπως πού βρίσκονται μετά το σχολείο, πού πηγαίνουν τα βράδια, ποιοι/είναι οι φίλοι/-ες τους, πώς ξοδεύουν τα χρήματά τους και τι κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις των εφήβων ο πατέρας βρίσκεται μέσα σε άγνοια! Για δύο στους πέντε εφήβους ο πατέρας δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι φίλοι τους (43%), τι κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους (39,4%) ή πού ξοδεύουν τα χρήματά τους (39,7%).

Η ταυτότητα της έρευνας
Η «Έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών» διεξάγεται στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Health Behaviour in School-Aged Children» (HBSC, www.hbsc.org) υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. H έρευνα επαναλαμβάνεται ανά τετραετία σε περισσότερες από 40 χώρες παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των εφήβων και τους κινδύνους που απειλούν την υγεία τους.
Στην Ελλάδα το πρόγραμμα πραγματοποιείται από το ΕΠΙΨΥ από το 1998 με την επιστημονική ευθύνη της ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κυρίας Άννας Κοκκέβη. Στην έρευνα του 2014 συμμετείχε πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα 4.141μαθητών εφηβικής ηλικίας (ΣΤ΄ Δημοτικού, Β΄ Γυμνασίου και Α΄ Λυκείου) από 245 σχολικές μονάδες.

Πηγή: fimotro.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δημογραφική βόμβα

O πληθυσμός των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών θα μειωθεί στη διάρκεια της επόμενης γενιάς και μάλιστα η μείωση θα είναι δραματική στην περίπτωση της Γερμανίας και της Ρωσίας. Για την ακρίβεια φτάνει στο τέλος η πληθυσμιακή έκρηξη ολόκληρης της Γης. Η διαδικασία είναι ουσιαστικά μη αναστρέψιμη. Οφείλεται πρωτίστως στη διαδικασία της αστικοποίησης. Τα παιδιά είναι παραγωγικό στοιχείο σε αγροτικές και χαμηλής έντασης βιομηχανικές κοινωνίες, αποτελούν πηγή εισοδήματος και όσο περισσότερα έχει κανείς τόσο το καλύτερο. Η οικονομική αξία των παιδιών μειώνεται στις ώριμες αστικοποιημένες κοινωνίες. Στην πραγματικότητα από μέσο παραγωγής τα παιδιά μετατρέπονται σε αντικείμενα μαζικής κατανάλωσης. Η οικογένεια πρέπει να τα υποστηρίζει οικονομικά για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ορισμένες φορές μέχρι τα 25 τους.
Τα παιδιά κοστίζουν πολλά χρήματα με περιορισμένη απόδοση. Γι’ αυτό ο κόσμος κάνει λιγότερα παιδιά, με αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού. Υπάρχουν ορισμένοι που προβλέπουν ότι αυτή η διαδικασία θα έχει καταστροφικό αποτέλεσμα. Η μείωση του πληθυσμού, ειδικότερα κατά τη μεταβατική περίοδο προτού πεθάνουν οι παλιότερες γενιές, θα έχει ως αποτέλεσμα ένας σχετικά μικρότερος αριθμός εργαζομένων να πρέπει να συντηρήσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό συνταξιούχων, ειδικότερα καθώς αυξάνεται και το προσδόκιμο ζωής. Επιπροσθέτως η νεότερη και ολιγάριθμη γενιά θα πρέπει να αποπληρώσει τα χρέη των παλαιότερων, προοπτική που αναμένεται να προκαλέσει σημαντικά οικονομικά προβλήματα. Η προφανέστερη λύση του προβλήματος είναι η μετανάστευση. Το πρόβλημα είναι ότι η Ιαπωνία και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν οξύτατα πολιτιστικά προβλήματα κατά την ενσωμάτωση των μεταναστών. Αντιθέτως, στις ΗΠΑ το πρόβλημα της υπογεννητικότητας δεν είναι ακόμη τόσο σοβαρό και επιπλέον οι ΗΠΑ διαχειρίζονται αποτελεσματικά τη μετανάστευση παρά τα σημερινά προβλήματα. Μακροπρόθεσμα όμως οι ΗΠΑ θα μπορέσουν να διατηρήσουν τον πληθυσμό τους μόνο αν οι λευκοί γίνουν μειονότητα.
Το πραγματικό ερώτημα είναι αν έχει σημασία η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού. Ή η μείωση του ΑΕΠ ακολουθήσει τον ρυθμό μείωσης του πληθυσμού τι κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα παραμείνει αμετάλλακτο. Η κεφαλαιακή βάση της κοινωνίας δεν θα διαλυθεί καθώς θα μειώνεται ο πληθυσμός, ενώ η συνεχιζόμενη τεχνολογική πρόοδος θα μπορούσε να περιορίσει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Με άλλα λόγια ακόμη και αν δεν υπολογίσουμε τον παράγοντα μετανάστευση, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα εξακολουθήσει να αυξάνεται στις προηγμένες βιομηχανικές κοινωνίες. Ομως η μείωση του πληθυσμού θα προκαλέσει μια άλλη ριζική αλλαγή.
Για πρώτη φορά τα τελευταία 500 χρόνια θα αρχίσει να περιορίζεται το πλεόνασμα εργατών. Δηλαδή μπαίνουμε για πρώτη φορά στην ιστορία μας σε μια περίοδο όπου το κεφάλαιο θα είναι φθηνό και η εργασία όλο και πιο ακριβή. Η μοναδική περίπτωση που δεν θα συμβεί αυτό είναι η αύξηση της παραγωγικότητας να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να υπάρχει πλεόνασμα εργατικού δυναμικού. Αν όμως υποθέσουμε ότι η αύξηση της παραγωγικότητας δεν θα είναι τόσο μεγάλη, μαζί με την αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα υπάρξει και σημαντική διαφοροποίηση της κατανομής πλούτου. Υποστηρίζω λοιπόν ότι η μείωση του πληθυσμού θα μεταμορφώσει ριζικά τη λειτουργία της οικονομίας, αλλά δεν θα αποτελέσει καταστροφή, τουναντίον, για τις ανεπτυγμένες βιομηχανικές κοινωνίες. Ισως η σημαντικότερη αλλαγή να είναι ότι ενώ τα προηγούμενα 500 χρόνια είχαν το πάνω χέρι οι τραπεζίτες και οι χρηματοδότες, σε μια κοινωνία με έλλειψη παραγωγικού δυναμικού το κλειδί θα έχουν όσοι διαχειρίζονται τους εργάτες. Δεν έχω ιδέα ποιο θα είναι το επιχειρηματικό μοντέλο που θα ακολουθήσουν, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα το σκεφτούν κάποιοι άλλοι.

Πηγή: kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Συστάσεις για την αντιμετώπιση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού

Στα ανησυχητικά υψηλά επίπεδα ξενοφοβίας και βίας κατά µεταναστών, προσφύγων και αιτούντων άσυλο, αλλά και σε πρακτικές διαχωρισµού σε βάρος παιδιών Ροµά στην εκπαίδευση εστιάζεται η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισµού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI). Προβλέπει συστάσεις άµεσης εφαρµογής για την αντιµετώπιση του φαινοµένου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισµού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI), όργανο για την προάσπιση των δικαιωµάτων του ανθρώπου στο πλαίσιο του Συµβουλίου της Ευρώπης, δηµοσιοποίησε την πέµπτη έκθεσή της για την Ελλάδα.
Στις βασικές διαπιστώσεις της Επιτροπής αποτιµώνται θετικά οι εξελίξεις που έχουν επέλθει σε νοµοθετικό επίπεδο για την αντιµετώπιση του ρατσισµού και συγκεκριµένα: α) η θέσπιση και λειτουργία ειδικών αστυνοµικών µονάδων για την αντιµετώπιση της ρατσιστικής βίας, β) η ανάθεση σε ειδικό εισαγγελέα της δίωξης πράξεων ρατσιστικής βίας τον Οκτώβριο του 2013, γ) η ψήφιση του νέου αντιρατσιστικού νόµου το 2014, αλλά και των τροποποιήσεων που επήλθαν σε ποινικές διατάξεις για την πάταξη του ρατσισµού.
Ωστόσο διαπιστώνεται υστέρηση στην αντιµετώπιση της ρητορικής µίσους που εκδηλώνεται στον δηµόσιο και πολιτικό λόγο στην Ελλάδα και παρατηρείται εξακολούθηση κρουσµάτων ρατσιστικής βίας σε βάρος µεταναστών, προσφύγων και αιτούντων άσυλο. Οι δύο αυτοί παράγοντες συνεισφέρουν καθοριστικά στη δηµιουργία κλίµατος φυλετικού µίσους και φόβου, το οποίο η έκθεση συνδέει επίσης µε τη δράση της Χρυσής Αυγής, αλλά και µε την απροθυµία έγκαιρης και αποτελεσµατικής δράσης από τις αρµόδιες κρατικές αρχές.
Για την τεκµηρίωση του ρατσιστικού φαινοµένου στην Ελλάδα αξιοποιείται και η ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη ρατσιστική βία, στην οποία ήδη από το 2013, ο Συνήγορος είχε διαπιστώσει µεταξύ άλλων: α) τη σοβαρή αναντιστοιχία της επίσηµης καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας από την αστυνοµία µε τον πολύ µεγαλύτερο αριθµό τέτοιων περιστατικών που είχαν πράγµατι λάβει χώρα, β) την αδράνεια ή ολιγωρία των αστυνοµικών οργάνων, και πάντως την αναποτελεσµατική διερεύνηση των καταγγελιών στις οποίες φαίνεται να εµπλέκονταν αστυνοµικά όργανα και γ) τις ελλείψεις του νοµοθετικού πλαισίου για την αντιµετώπιση αδικηµάτων µε ρατσιστικό κίνητρο και για την αποτελεσµατική προστασία των θυµάτων στην πράξη.
Ενδεικτικό πάντως της υστέρησης που διαπιστώνει η Έκθεση της Επιτροπής στην αντιµετώπιση του φαινοµένου, αλλά και των επιπτώσεων που έχει η ρητορική µίσους στην Ελλάδα, είναι το περιεχόµενο των δύο συστάσεων άµεσης εφαρµογής που απευθύνει η Επιτροπή στην ελληνική πολιτεία:
• Θέσπιση εθνικής στρατηγικής για την καταπολέµηση του ρατσισµού και της µισαλλοδοξίας από οµάδα δράσης (task force) που θα αποτελείται από όλες τις αρµόδιες αρχές, συµπεριλαµβανοµένου του Συνηγόρου του Πολίτη, της Εθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώµατα του Ανθρώπου και ΜΚΟ.
• Αποτελεσµατική διερεύνηση του ρατσιστικού και οµο-τρανσφοβικού κινήτρου ήδη από το αρχικά στάδια των αστυνοµικών ερευνών και των δικαστικών διαδικασιών, και πλήρη κατάρτιση των δικαστικών λειτουργών για την εφαρµογή του νέου άρθρου 81Α ΠΚ ως προς την επιβαρυντική περίσταση του ρατσιστικού κινήτρου.
Ο Συνήγορος του Πολίτη εκτιµά ότι οι επισηµάνσεις της Επιτροπής αποτελούν συµβολή στις αρχές του κράτους δικαίου, αναγνώριση της συνεισφοράς του έργου της ανεξάρτητης Αρχής στο πεδίο της καταπολέµησης των διακρίσεων και του ρατσισµού, αλλά και παρότρυνση προς τις αρµόδιες αρχές για εγρήγορση και ακόµη εντονότερη δράση στη κατεύθυνση αυτή.
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Εργαζόμενος-πράγμα

Μια από τις πρακτικές, στον κόσμο της εργασίας, που εξαπλώνεται όλο και περισσότερο, είναι η μεταφορά των εργαζομένων, μεταξύ εταιριών, με διάφορες μορφές.
Εργαζόμενοι που καλούνται να κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά με πολύ χειρότερους όρους και συνθήκες,
μια και πάντα ο «νέος» εργοδότης τούς παρέχει μικρότερους μισθούς, μεγαλύτερη επισφάλεια και πολύ λιγότερα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Μεταφορά που λαμβάνει διάφορες μορφές.
Κανονική «μεταφορά», ακόμα και
δανεισμός καθώς και ενοικίαση εργαζομένων.
Διάφορες μορφές, που αποτελούν παραλλαγές του καθεστώτος της
εργολαβίας και ειδικά τα τελευταία, μνημονιακά χρόνια, έχει διευκολυνθεί ως «μοχλός ανάπτυξης».

Μεταφορές-αποδομήσεις
Η αιφνίδια μεταφορά προσωπικού παρατηρείται κυρίως στις μεγάλες εταιρίες και είναι κύρια μέθοδος «νέου τύπου» διευθέτησης και μείωσης του κόστους της εργασίας και της δύναμης των εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο που την πρακτική εφαρμόζουν, πρώτα από όλα, πολυεθνικές στον χώρο των τεχνολογιών που συνήθως αποτελούν την «αβανγκάρντ» στις νέες μεθόδους management.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εργαζόμενοι στις τεχνικές υπηρεσίες της Wind και Vodafone. Χωρίς να ερωτηθούν ή να υπογράψουν κάποιο συμβόλαιο οι 120 εργαζόμενοι μεταφέρθηκαν σε νέα ενοποιημένη εργολαβική εταιρία με την ονομασία Victus. Να σημειωθεί ότι τέτοιες πρακτικές ήταν, ουσιαστικά, παράνομες. Όμως, έπειτα από την αλλαγή της νομοθεσίας και ιδιαίτερα ύστερα από την απόφαση 244/2012 του Αρείου Πάγου, κατόπιν προσφυγής για το θέμα, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Σύμφωνα με το σκεπτικό του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, λοιπόν, «η μεταβολή του προσώπου του εργοδότη, εφόσον διατηρείται η ταυτότητα της επιχειρήσεως και η οικονομική της δραστηριότητα, συνεπάγεται, ανεξάρτητα από τη νομική αιτία και την μορφή της μεταβιβάσεως, αυτοδίκαιη υποκατάσταση του νέου εργοδότη στις υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις και την απαλλαγή του προηγούμενου εργοδότη, το αποτέλεσμα δε αυτό επέρχεται χωρίς να απαιτείται η συναίνεση των εργαζομένων».

Ενοικιάζεται… εργαζόμενος
Δανεισμός ή ενοικίαση εργαζομένων υπάρχει υπό δύο έννοιες. Έχουμε πρώτον τον κατ’ επάγγελμα ή κατ’ επιχείρηση δανεισμό (Ν.2965/2001) όταν μια επιχείρηση (εταιρία προσωρινής απασχόλησης) δανείζει προσωρινά εργαζομένους της σε μια άλλη και αμείβεται για την προμήθεια προσωπικού. Στη δεύτερη περίπτωση δανεισμού έχουμε το λεγόμενο γνήσιο δανεισμό ή «δανεισμό αλληλεγγύης» που αφορά περιπτώσεις παραχώρησης ή απόσπασης προσωπικού και που λειτουργεί με βάση τις γενικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Όμως, η μεγαλύτερη πληγή είναι τα ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας. Οι εταιρίες που κάνουν αυτήν τη δουλειά είναι οι περίφημες εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων ή Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ), όπως ονομάζονται. Ο τζίρος τους ήδη έχει φθάσει τα 100.000.000 ευρώ, ενώ έως τώρα οι ΕΠΑ που έχουν πάρει άδεια λειτουργίας από το υπουργείο Εργασίας είναι 12. Ο θεσμός των ενοικιαζόμενων εργαζομένων είναι παλιός και στη χώρα μας. Λειτουργεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν τότε νοίκιαζαν εργαζομένους με παχυλούς μισθούς κυρίως για λογαριασμό ανώνυμων εταιριών που ελέγχονταν από το Δημόσιο. Στα μέσα τις προηγούμενης χρονιάς η λειτουργία των ΕΠΑ έγινε ευκολότερη, καθώς έγινε ελαστικότερη η απασχόληση μέσω της «ενοικίασης» εργαζομένων διευρύνθηκε η δυνατότητα ενοικίασης εργαζομένων για τα μεγάλα έργα μέσω των ΕΣΠΑ.
Οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν ξεπεράσει τα 70.000 άτομα, σύμφωνα με εκτιμήσεις. Στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες, νέοι, μετανάστες, και ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι τα 30 χρόνια. Ουσιαστικά, μέσω της ενοικίασης εργαζομένων οι συλλογικές συμβάσεις μένουν «κενό γράμμα». Οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας αμείβονται με το κατώτερο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, δεν δικαιούνται τυχόν επιδόματα ή δώρο, ενώ δεν μπορούν να γραφτούν σε κλαδικό σωματείο εργαζομένων. Η αμοιβή τους προκύπτει άμεσα από τις εταιρίες ενοικίασης και αποτελεί μέρος της συμφωνίας που έχουν κάνει με τους άμεσους εργοδότες τους. Οι εταιρίες καρπώνονται το όφελος που προκύπτει από την παρακράτηση ενός ποσοστού του μισθού, το οποίο μπορεί να φτάνει έως και το 18%.
Στον ιδιωτικό τομέα χιλιάδες εργαζόμενοι απασχολούνται στις τράπεζες, στον επισιτισμό, σε σούπερ μάρκετ, σε πολυκαταστήματα, σε εργοστάσια, στην καθαριότητα και στη φύλαξη επιχειρήσεων. Σε τμήματα όπως είναι οι πωλήσεις πιστωτικών καρτών, τα call centers, σχεδόν το 60% του προσωπικού είναι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι. Ίδια κατάσταση και στα ξενοδοχεία και στις τουριστικές μονάδες, όπου «νοικιάζονται» φθηνοί μάγειροι, σερβιτόροι, λαντζιέρηδες και καμαριέρες.
Στο Δημόσιο οι ενοικιάσεις ξεκίνησαν το 2001 από την Εθνική Τράπεζα. Σήμερα το φαινόμενο έχει επεκταθεί κυρίως σε καθαρίστριες και υπηρεσίες security στις πρώην ΔΕΚΟ, σε ΕΛΤΑ, στον ΟΤΕ αλλά και σε νοσοκομεία.

Οι παίκτες
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, οι Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα είναι οι εξής: ISS Human Resources ΑΕΠΑ, RandstadHellas Α.Ε., Adecco Α.E., Manpower Team A.E., INGroupAEΠΑ, Klueh H/R ΟΡΑΜΑ ΑΕΠΑ, JobCentres Ελλάς A.E., Icap Employment Solutions AΕΠΑ (πρώην) IcapHrOutsourcing ΑνώνυμηΕταιρίαΠροσωρινής Απασχόλησης, Optimal Business Action ΑΕΠΑ, Advance Human Resources ΑΕΠΑ, Μέλλον ΑΕΠΑ, HR Care A.E. Με βάση τους ισολογισμούς των περισσοτέρων από αυτές τις εταιρίες, προκύπτει ότι έχουν πραγματοποιήσει τεράστιους τζίρους την προηγούμενη διετία, ενώ έχουν επενδύσει πολύ περιορισμένα ποσά.

Χωρίς δικαιώματα
Γιατί, όμως, επιλέγεται αυτού του είδους η απασχόληση; Με δεδομένο ότι ο εργαζόμενος παρέχει την εργασία του σε επιχείρηση υπό τις εντολές και οδηγίες του εργοδότη χρήστη, ενώ υπάγεται στο εργασιακό καθεστώς της δανείζουσας επιχείρησης, αυτό έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερες δαπάνες εργασίας για την επιχείρηση-χρήστη, αλλά και τη δημιουργία προσωπικού πολλαπλών ταχυτήτων στο πλαίσιο της ίδιας επιχείρησης. Το κυριότερο όμως είναι ότι με τον τρόπο αυτό η χρήστρια επιχείρηση αποφεύγει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την εργοδοτική ιδιότητα. Παρακάμπτεται το δίκαιο της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, παρακάμπτονται οι νόμιμες αποδοχές και οι όροι εργασίας, ενώ αποδυναμώνεται η συλλογική εκπροσώπηση και η συλλογική διαπραγμάτευση συνολικά.

Κεντρική ευρωπαϊκή επιλογή
Να σημειωθεί ότι για την Ε.Ε., παρά τη μεγάλη δομική ανεργία, έχει αποφασιστεί να στηριχθεί το μοντέλο της προσωρινής απασχόλησης. Θεωρείται ότι με τον τρόπο αυτόν διευκολύνονται η «κινητικότητα» μεταξύ των θέσεων εργασίας αλλά και η μετάβαση από την ανεργία στην απασχόληση, αφού έτσι οι επιχειρήσεις επιλέγουν πιο εύκολα να προσλάβουν εργαζομένους που θα ξέρουν ότι έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα (έως 36 μήνες) θα τους αποδεσμεύσουν χωρίς να καταβάλουν αποζημίωση.

Πηγή:http://www.e-dromos.gr
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Στις Περιφέρειες 18 εκ. ευρώ για τη μεταφορά μαθητών

Την κατανομή του ποσού των 18 εκατομμυρίων ευρώ
στις Περιφέρειες της χώρας για κάλυψη δαπανών μεταφοράς μαθητών,
έναντι της συνολικής τους δαπάνης για το σχολικό έτος 2014-2015,
αποφάσισε το υπουργείο Εσωτερικών.
Η κατανομή του ποσού θα γίνει
μέσω των «Κεντρικών Αυτοτελών
Πόρων των Περιφερειών».
Διαβάστε πώς θα γίνει αναλυτικά
η κατανομή ανά Περιφέρεια και
Περιφερειακή Ενότητα στην σχετική απόφαση. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Αποτελεσματική Ηγεσία στην Εργασία

Αποτελεσματική Ηγεσία στην Εργασία

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Η Ελλάδα ανάμεσα στις 10 χώρες με την υψηλότερη ανεργία στον κόσμο

Μια έρευνα για την απασχόληση στον πλανήτη δείχνει πως μέχρι το 2019, 212 εκατ. άνθρωποι θα είναι άνεργοι και κατατάσσει σήμερα την Ελλάδα μεταξύ των δέκα χωρών με την υψηλότερη ανεργία στον κόσμο.
Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν μείνει χωρίς δουλειά θα συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα πέντε χρόνια, όπως σημειώνει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ΔΕΑ), που προβλέπει το τρομακτικό αριθμό των 212 εκατ. ανθρώπων που θα μείνουν χωρίς δουλειά μέχρι το 2019.
Διαβάζουμε στη βρετανική guardian τα συμπεράσματα της πιο πρόσφατης αναφοράς του ΔΕΑ που μιλά για μεγαλύτερες ανισότητες και αποτελέσματα που θα φέρουν κοινωνικές αναταραχές και πολύ δύσκολη αποκατάσταση των θέσεων εργασίας.
Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης χάθηκαν παγκοσμίως περισσότερες από 61 εκατ. θέσεις εργασίας. Η έρευνα κάνει μια εκτίμηση πως για να κλείσει αυτό το κενό εργασίας θα πρέπει να προστεθούν 280 εκατομμύρια θέσεις μέχρι το 2019.
Ακόμη πιο εντυπωσιακή και κατά κάποιο τρόπο ανατριχιαστική είναι η και η εικόνα του παγκόσμιου χάρτη που σημειώνει με διαφορετικό χρώμα κάθε χώρα ανάλογα με το ποσοστό ανεργίας.
Στην παρούσα φάση η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται ανάμεσα στις 10 χώρες με την υψηλότερη ανεργία μαζί με τη Βοζνία Ερζεγοβόνη (27.5%), την Γουαδαλούπη (25.8%), το Λεσότο (25.7%), τη Μαυριτανία (30.9%), τη Μοζαμβίκη (22.6%), τη Σερβία (21.5%), την Ισπανία (23.6%), το FYROM (28.2%), την Παλαιστίνη (25,3%) και τη Σουαζιλάνδη (22.4%).
Πάντως η πρόβλεψη του ΔΕΑ σημειώνει πως στην Ευρώπη θα παρατηρηθεί μια αναιμική βελτίωση της κατάστασης, την οποία όμως χαρακτηρίζει “άνιση και ευαίσθητη”. Συγκεκριμένα παρατηρείται μείωση για τις χώρες του νότου, Ισπανία και Ελλάδα (στην Ελλάδα υπολογίζεται το ποσοστό στο 20% το 2019), σε αντίθεση με τις πλούσιες G20 που μάλλον θα παρατηρήσουν ελαφριά άνοδο του δείκτη ανεργίας.
Ένα άλλο σημείο φωτιά στο θέμα της απασχόλησης είναι και η Μέση Ανατολή στην οποία η ανεργία είναι ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα και αναμένεται να επιδεινωθεί.
Δείτε τη λίστα με το ποσοστό ανεργίας σε όλες της χώρες του κόσμου, αλλά και την πρόβλεψη του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας ως το 2019.

Πηγή: Guardian
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Πως χειριζόμαστε την επιθετική συμπεριφορά των άλλων

Στο επαγγελματικό, οικογενειακό και κοινωνικό μας περιβάλλον συχνά ερχόμαστε σε επαφή με άτομα, που φέρονται επιθετικά και υπονομεύουν τη συγκινησιακή μας ισορροπία.
Συνήθως τους αφήνουμε να κάνουν ότι θέλουν, επειδή είναι πιο εύκολο από το να έρθουμε σε αντιπαράθεση μαζί τους.
Συχνά αρκούν μερικές μόνο επιθέσεις για να επιβληθούν και να διατηρήσουν τον έλεγχο.
Αν στην καθημερινότητα σας έχετε να κάνετε με ένα επιθετικό άτομο:
■ Αν τον αγνοήσετε είναι σαν να εγκρίνετε τη συμπεριφορά του. Ούτε μπορείτε να απαλλαγείτε με τη βία. Το πρωτόγονο μυαλό σας μπορεί να «ουρλιάζει» να αντεπιτεθείτε ή να το βάλετε στα πόδια, όμως η πιο αποτελεσματική τακτική είναι να παραμείνετε σε επαφή με το λογικό μέρος του εγκεφάλου σας. Έτσι θα σας βλάψει λιγότερο και μπορεί να ηρεμήσει κι εκείνος και να συζητήσετε λογικά το θέμα. Ίσως πάλι όχι. Να νιώσετε τυχερός αν φύγει και πάει να ξεσπάσει κάπου αλλού. Αν ο στόχος σας είναι να τον συγκρατήσετε, πρέπει πρώτα να συγκρατήσετε τον εαυτό σας.

■ Δεν είναι και πολύ εύκολο να σκεφθείτε την ώρα που σας επιτίθενται. Διατηρείστε την αυτοκυριαρχία σας. Κρατείστε την αναπνοή σας βαθιά και ελεγχόμενη. Μη φοβάστε να μείνετε σιωπηλός για να ανακτήσετε τον έλεγχο. Μείνετε ατάραχος και εξοικονομήστε χρόνο για να σκεφτείτε και να επιβραδύνετε την επιθετική αλληλεπίδραση.

■ Προσπαθήστε με ερωτήσεις να επιβεβαιώσετε, αν έχετε καλή αντίληψη της κατάστασης. Ενθαρρύνετε τον άλλο να μιλήσει για τα συναισθήματα που προκαλούν την εχθρική του συμπεριφορά.

■ Ακούστε τον με ενσυναίσθηση για να του δείξετε ότι κατανοείτε, σέβεστε και παίρνετε σοβαρά τα λόγια του. Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του. Αναγνωρίστε τα κίνητρα του, σαν μέσο καταστολής της δικής σας αντίδρασης:
- Γιατί συμπεριφέρεται έτσι; Είστε εσείς η αιτία, ή μήπως το πρόβλημα είναι γενικότερο;
- Είναι μεμονωμένο επεισόδιο ή προηγήθηκαν παρόμοια περιστατικά με το ίδιο πρόσωπο;
- Τι επίδραση έχει πάνω σας η συμπεριφορά του;

■ Αναγνωρίστε τα προσωπικά σας συναισθήματα.
- Νιώθετε θυμωμένος; Αν ναι, είναι δικαιολογημένο; Μήπως είστε επιθετικός; Νιώθετε να έχετε τον έλεγχο ή σας υπερβαίνει;
- Είστε αντικειμενικός με την κατάσταση; Μήπως βγάζετε βεβιασμένα συμπεράσματα; Ελέγξετε τον εαυτό σας για προκατάληψη ή για παράλογες πεποιθήσεις.

■ Αντιμετωπίστε την κατάσταση αντικειμενικά - μην το παίρνετε προσωπικά. Διαχωρίστε το πρόσωπο από το γεγονός. Δεν πρόκειται για σύγκρουση προσώπων, αλλά για σύγκρουση καταστάσεων.

■ Διευκρινίστε τις ανακρίβειες. Η επιθετική συμπεριφορά συχνά έχει τη ρίζα της σε παρανοήσεις.

■ Εξηγείστε του, πώς αντιλαμβάνεστε τη συμπεριφορά του και πώς επηρεάζει τις ενέργειες σας. Αποφύγετε τις αντιρρήσεις, προκαλούν συσπείρωση και λογομαχία. Εκφράστε τα συναισθήματα σας με ευθύ θετικό τρόπο και ζητείστε να το συζητήσετε. Όταν έχετε ανάμικτα συναισθήματα να δίνετε προβάδισμα στα θετικά. Στην περίπτωση όμως που σας είναι άγνωστος, υποστηρίξτε απλά τα δικαιώματα σας, χωρίς να εκφράσετε συναισθήματα.

■ Συζητείστε την άμεση πλευρά του προβλήματος. Αποφύγετε όσο μπορείτε το δεύτερο πρόσωπο και χρησιμοποιείστε το πρώτο. Αποφύγετε να μιλάτε δογματικά, μιλήστε υποκειμενικά. Μην κάνετε κατηγορηματικές δηλώσεις και αποφύγετε να προτείνετε λύσεις.

■ Κρατείστε τη φωνή σας απαλή, μπορεί να τον κάνει να σταματήσει τις φωνές. Ζητείστε να μιλάει πιο αργά για να καταλαβαίνετε τι λέει. Μειώνοντας την ταχύτητα, μειώνεται αυτόματα και η ένταση της φωνής και συχνά υπακούει ασυναίσθητα. Αν δεν λέτε τίποτα, αναγκάζεται να σταματήσει και να ρωτήσει αν τον παρακολουθείτε.

■ Χρησιμοποιείστε ανάλογη γλώσσα σώματος. Ενισχύει τη λεκτική επικοινωνία - μην την υπονομεύσετε.

■ Αποφύγετε μια κατά μέτωπο επίθεση. Η επιθετικότητα γεννά επιθετικότητα.

■ Μην βιάζεστε. Δώστε χρόνο να εκτονωθεί η ένταση. Μην του υποδεικνύετε να ηρεμήσει, τον εκνευρίζετε. Αφήστε τον να εκτονωθεί. Αν δεν τροφοδοτείται από την αντίδραση σας θα εξαντληθεί.

■ Μην παρασύρεστε από τη φυσική σας παρόρμηση να δώσετε εξηγήσεις, να γίνετε αμυντικοί ή να αποδείξετε ποιος είστε. Είναι μια έμμεση μορφή αντεπίθεσης ή φυγής. Εξ άλλου δεν έχει καμία σημασία αν οι εξηγήσεις σας είναι ειλικρινείς και λογικές. Θα τις εκλάβει σαν πρόκληση.

■ Ζητείστε του λίγο χρόνο για να σκεφτείτε, δίνοντας το μήνυμα ότι παίρνετε το θέμα σοβαρά και θέλετε να το χειριστείτε σωστά. Αυτό που θέλει είναι καυγάς και όχι λογική συζήτηση και προσπαθεί να βρει τρόπο να σας κάνει να αντιδράσετε παρορμητικά. Το να ζητήσετε λίγο χρόνο να σκεφτείτε είναι απροσδόκητο, και ίσως καταφέρει να σταματήσει την αντιπαράθεση εκεί. Όπως και να 'χει, θα κερδίσετε λίγο χρόνο να σκεφτείτε με την ησυχία σας πριν αντιδράσετε.

■ Σκεφθείτε τι μπορεί να ακολουθήσει στη συνέχεια. Σκεφθείτε τι θα προτιμούσατε εσείς να συμβεί και τι θα θέλατε να κερδίσετε από την κατάσταση. Απορρίψτε την πιθανότητα να τον κάνετε να υποχωρήσει και να παραδεχτεί ότι έχετε δίκιο. Δεν γίνεται να έχετε δίκιο και να είστε ταυτόχρονα αποτελεσματικός. Εξετάστε τις εναλλακτικές σας σε ότι αφορά συμπεριφορά ή ενέργειες. Έχετε όλες τις πληροφορίες; Αποφασίστε τι θα κάνετε. Θα αγνοήσετε την κατάσταση ή θα αντιδράσετε;

■ Αν η επιθετική του συμπεριφορά συνεχίζεται, απεμπλακείτε τελείως. Κρατείστε συναισθηματική απόσταση. Αγνοείστε τα νευρικά του ξεσπάσματα. Η προσδοκία του είναι να τα αντιμετωπίσετε σαν απειλή, γι αυτό ενεργείστε απροσδόκητα.

■ Ρωτήστε «τι θα ήθελες να κάνω;» Αυτή η απλή ερώτηση τον σταματάει αποτελεσματικά. Συνήθως δεν ξέρει ή δεν θέλει να παραδεχτεί τι θέλει από σας. Αυτό που θέλει είναι να σταθείτε και να τον ακούσετε να σας φωνάζει και να μην του χαλάσετε τη μέθη της οργής, αλλά θα φανεί ανόητο αν αναγκαστεί να το παραδεχτεί. Έτσι θα αναγκαστεί να σταματήσει και να σκεφτεί. Αυτό πολλές φορές είναι αρκετό για να επικοινωνήσει με ένα πιο λογικό μέρος του εγκεφάλου του και να αναγκαστεί να ζητήσει κάτι πιο αποδεκτό. Δώστε το και εξαφανιστείτε χωρίς απώλειες.

■ Μην τον αποφεύγετε μετά το περιστατικό.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρήστου Βονδικάκη "ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ & ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ"

Πηγή: http://antikleidi.com
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Απόφαση Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ 17/02/2015

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, αντιστάθηκαν αποφασιστικά απέναντι στις πολιτικές της ακραίας λιτότητας, που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια. Ο ανυποχώρητος αγώνας των εργαζόμενων συνέβαλε αποφασιστικά στην απονομιμοποίηση των πολιτικών που οδήγησαν στην εξάπλωση της φτώχιας, της ανεργίας, στην ένταση του αυταρχισμού και στην κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Αυτές τις μέρες, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ, η Ευρωζώνη και η Κυβέρνηση της Γερμανίας, επιμένουν να αγνοούν τη θέληση του ελληνικού λαού για ανατροπή των Μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων αντεργατικών πολιτικών. Απαιτούν πλήρη συμμόρφωση στις «υποχρεώσεις», δηλαδή στον τύπο και την ουσία των αντιλαϊκών προγραμμάτων.
Το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. εκτιμά ότι η χώρα μας δεν έχει καμιά άλλη επιλογή από το να απορρίψει τα τελεσίγραφα και να ακολουθήσει μέχρι τέλους μια συνεπή και σταθερή αντιμνημονιακή πορεία, ανεξάρτητα από τις όποιες πρόσκαιρες δυσκολίες, ανοίγοντας στη συνέχεια ελπιδοφόρους ορίζοντες για τους εργαζόμενους και τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, στο πλαίσιο του ευρύτερου εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για:
- Την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
– Τη διαγραφή του χρέους, που αποτελεί όρο για την επιβίωση της χώρας, του λαού και των εργαζομένων.
– Την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας προς όφελος του λαού και των εργαζομένων και όχι για τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
– Την επανάκτηση του ελέγχου Δημόσιων Επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
– Την κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων που ψηφίστηκαν τόσο κατά την περίοδο των μνημονίων, όσο και κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών.
– Τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος, το οποίο με τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει, αλλά και με τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή, τη φοροκλοπή και ταυτόχρονα με εξοντωτικά φορολογικά μέτρα σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των επαγγελματιών, υπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ της χώρας μας.
– Την προώθηση όλων των αναγκαίων νομοθετικών ρυθμίσεων για την κατάργηση των «ελαστικών» μορφών απασχόλησης και για την κατοχύρωση σταθερής και μόνιμης εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
– Τη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσε η χιτλερική θηριωδία στη χώρα μας.

Ειδικότερα για το χώρο του Δημοσίου διεκδικούμε:
- Άμεση επαναπρόσληψη όλων των εργαζόμενων που οδηγήθηκαν στην απόλυση και στη διαθεσιμότητα με αναπλήρωση των μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, με πλήρη απασχόληση. Επανίδρυση καταργημένων δομών και υπηρεσιών και ταυτόχρονη κατάργηση των αντίστοιχων μνημονιακών νόμων. Επανασύσταση κλάδων και θέσεων που καταργήθηκαν. Ανάκληση των ΚΥΑ και των προσωρινών πινάκων για μετακίνηση συναδέλφων.
– Κατάργηση του Ν. 4250/2014 για την «αξιολόγηση» και τον υποτιθέμενο επανέλεγχο των συμβάσεων που μοναδικό στόχο είχαν να οδηγήσουν χιλιάδες εργαζόμενους στη διαθεσιμότητα και στην απόλυση . Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. (Ν 4024/11, Ν 4142/13, Ν 3848/10, Ν 3679/10, ΠΔ 153/13 ).
– Παύση των πειθαρχικών και λοιπών διώξεων ενάντια σε εργαζόμενους που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή που προκήρυξε η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αλλά και των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αντιστάθηκαν και συνέδραμαν στον αγώνα των εργαζομένων. Κατάργηση της ρύθμισης που χαρακτηρίζει πειθαρχικό παράπτωμα τη μη αυτο-απογραφή σε ηλεκτρονικές εφαρμογές.
– Κατάργηση των μνημονιακών νόμων που διαμόρφωσαν το αυταρχικό πλαίσιο για τους Δημοσίους Υπαλλήλους (Ν.4057/2012 και Ν.4093/12) και σε κάθε περίπτωση άμεση κατάργηση των διατάξεων που αφορούν την «υποχρεωτική αργία» και την «αναξιοπρεπή συμπεριφορά». Αναστολή των αργιών και των ποινών που έχουν επιβληθεί.
– Αυξήσεις στους μισθούς μας. Επανακατάταξη των Δημοσίων Υπαλλήλων σε μισθολογικά κλιμάκια και βαθμούς με βάση την πραγματική προϋπηρεσία. Κατάρτιση νέου Μισθολογίου που θα οδηγήσει στην αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών που υπέστησαν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο τα τελευταία χρόνια. Ακώλυτη μισθολογική – βαθμολογική εξέλιξη των Δημοσίων Υπαλλήλων με την άμεση κατάργηση της σχετικής μνημονιακής διάταξης και την κατάργηση της σύνδεσης βαθμού-μισθού με την αξιολόγηση.
– Κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών.
– Νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με στόχο την επαρκή στελέχωση των Δημόσιων Υπηρεσιών με προτεραιότητα σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση και σε όλες τις δομές που συμβάλλουν στην άμβλυνση των κοινωνικών συνεπειών της κρίσης. Κατάργηση των επισφαλών μορφών εργασίας με ταυτόχρονη ένταξη των εργαζομένων με πλήρη μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και εργασιακά δικαιώματα.
– Υπεράσπιση του δημόσιου ασφαλιστικού συνταξιοδοτικού συστήματος και του συστήματος δημόσιας υγείας. Σταδιακή αποκατάσταση, μέσω αυξήσεων, των μεγάλων απωλειών στις συντάξεις. Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΕΤΕΑ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους.
– Άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών που επιβλήθηκαν στους μισθωτούς και συνταξιούχους.
– Υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς.
– Επαναλειτουργία της ΕΡΤ, ΟΕΚ, ΟΕΕ, ΟΠΑΔ, ΙΓΜΕ κλπ και επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ
1. Οργάνωση συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων για την προβολή και τη διεκδίκηση λύσεων στα παραπάνω αιτήματα. Διερεύνηση της δυνατότητας συμπόρευσης με άλλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις (συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, επαγγελματικούς φορείς, επιστημονικές ενώσεις, συνταξιούχους, ανέργους κλπ).
2. Πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων των σωματείων με ευθύνη των Ομοσπονδιών με θέματα: α) ενημέρωση και συζήτηση των εκτιμήσεων της Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για την πορεία αντιμετώπισης των αιτημάτων μας μετά τις συναντήσεις με κυβερνητικούς παράγοντες β) πρωτοβουλίες σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τη διεκδίκηση λύσεων των προβλημάτων μας.
3. Συμμετοχή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. σε ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές πρωτοβουλίες όπως «Διαγραφή του χρέους τώρα», «Επιτροπή για το λογιστικό έλεγχο του χρέους», «Άμεσο κλείσιμο των Κέντρων Κράτησης Μεταναστών» κλπ.
4. Διοργάνωση σύσκεψης Ομοσπονδιών που έχουν απολυμένους και σε διαθεσιμότητα εργαζομένους, καθώς και των αντίστοιχων συντονιστικών για συνδιαμόρφωση της τελικής πρότασης μας για την επαναπρόσληψη των απολυμένων και σε διαθεσιμότητα συναδέλφων καθώς και των αναγκαίων δράσεων για την προώθησή της.

Για το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΣ                                                ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης

Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι κάτι περισσότερο από μια ηθική επιταγή. Αποτελεί ένα από τα θεμέλια της εθνικής σταθερότητας και της παγκόσμιας ευημερίας. Η ισότητα ευκαιριών, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι απαραίτητα για την πλήρη απελευθέρωση του παραγωγικού δυναμικού των εθνών και των λαών.
Η Παγκόσμια Μέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης είναι μία έκκληση προς όλες τις χώρες ώστε να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα που θα δώσουν νόημα στις παγκόσμιες αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ισότητας των ευκαιριών. To θέμα του φετινού εορτασμού – κοινωνική προστασία για όλους – είναι μεγάλης σημασίας για την οικοδόμηση δικαιότερων και περισσότερο ισότιμων κοινωνιών.
Καθώς συνεχίζεται η παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης είναι σημαντικότερη από ποτέ. Για τους δεκάδες εκατομμύρια που έχουν χάσει τη δουλεία τους από την αρχή της κρίσης, βρισκόμαστε ακόμη μακριά από το τέλος της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η αντίδραση ολόκληρου του συστήματος του ΟΗΕ περιλαμβάνει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας ελάχιστης κοινωνικής προστασίας. Η προσπάθεια αυτή έχει σχεδιαστεί ώστε να συμβάλλει στην πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και στα κατάλληλα εργαλεία για τη δημιουργία αξιοπρεπών εισοδημάτων και στην ενίσχυση της προστασίας των φτωχών, των ευάλωτων και των περιθωριοποιημένων.
Το 80% των ανθρώπων στον κόσμο στερούνται πρόσβασης σε ικανοποιητική κοινωνική προστασία. Οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες. Ο σκοπός μιας ελάχιστης κοινωνικής προστασίας είναι σαφής: κανείς δεν πρέπει να ζει με λιγότερο από ένα συγκεκριμένο εισόδημα και όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε βασικές δημόσιες υπηρεσίες όπως το νερό, η αποχέτευση, οι υπηρεσίες υγείας και η εκπαίδευση.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι ένα ελάχιστο επίπεδο κοινωνικής προστασίας είναι οικονομικά εφικτή. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας και το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη δημοσιεύουν μια νέα έκθεση που προτείνει 18 καινοτόμες πολιτικές ελάχιστης κοινωνικής προστασίας που είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Επιπλέον, στην πρόσφατη σύνοδο της Επιτροπής για την Κοινωνική Ανάπτυξη, τα κράτη μέλη αντιμετώπισαν τα συστήματα κοινωνικής προστασίας ως μέσα μείωσης της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να παραμείνουμε ακλόνητοι ενάντια στις διακρίσεις οι οποίες στερούν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων με βάση τη θρησκεία, την εθνότητα ή την οικονομική κατάσταση. Θα πρέπει επίσης να αναλάβουμε άμεση δράση για την δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την κοινωνική ένταξη και αξιοπρεπούς εργασίας για όλους.
Ο στόχος της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι κρίσιμης σημασίας για τη μεγιστοποίηση της ισότιμης ανάπτυξης και τη μείωση των κινδύνων κοινωνικής αναταραχής. Μαζί, ας ανταποκριθούμε στην πρόκληση ώστε το έργο μας για αειφόρο ανάπτυξη προσφέρει τη κοινωνική δικαιοσύνη για όλους.
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δίνουμε το 30% του μισθού μας για ενοίκιο

Τις ελάχιστες θετικές πρωτιές που κατείχε η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση
έχασε μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης,
αυξάνοντας κατακόρυφα την ανασφάλεια των Ελλήνων σε σχέση με την κατοικία τους.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών, αλλά και μεγάλο μέρος των ιδιοκτητών αντιμετωπίζουν άμεσα σοβαρό
πρόβλημα στέγασης, ενώ έχουν αυξηθεί
οι συχνές μετακινήσεις ενοικιαστών από σπίτι σε σπίτι. Ακόμα και όσοι έχουν το δικό τους σκέφτονται να το εγκαταλείψουν.
Αν και η Ελλάδα κατείχε τις πρώτες θέσεις στην ιδιοκατοίκηση αλλά και την πρώτη θέση στις λιγότερες επιβαρύνσεις για την κατοικία των πολιτών της, η κοινωνική πραγματικότητα έχει αλλάξει.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα από τον Ελεύθερο Τύπο:

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Επιπλέον οικονομικά στοιχεία καλούνται να υποβάλλουν στο υπουργείο Εσωτερικών επειγόντως οι δήμοι και οι περιφέρειες

Επιπλέον οικονομικά στοιχεία καλούνται να υποβάλλουν επειγόντως όλοι οι δήμοι της χώρας στη βάση δεδομένων Οικονομικών Στοιχείων ΟΤΑ, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριου, σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
Η σκοπιμότητα της προσθήκης στοιχείων, «έγκειται στην ανάγκη για καλύτερη παρακολούθηση των συγκεκριμένων υποχρεώσεων καθότι για αυτές απαιτείται ιδιαίτερος χειρισμός ως προς τη γενική λογιστική, τον ετήσιο προϋπολογισμό και το μητρώο δεσμεύσεων».
Ειδικότερα οι δήμοι καλούνται να υποβάλλουν τα εξής στοιχεία:
Υποχρεώσεις από αναδοχή οφειλών: Περιλαμβάνουν τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει ο δήμος από Ν.Π.Δ.Δ., συνδέσμους ή ιδρύματα που έχουν καταργηθεί ή από επιχειρήσεις (ΝΠΙΔ) στις οποίες συμμετέχουν ή έχουν συστήσει και (π.χ. δυνάμει του άρθρου 10§1 του ν.4071/2012 και του άρθρου 109§7 του ν.3852/2010).
Υποχρεώσεις από δικαστικές αποφάσεις: Περιλαμβάνουν τις υποχρεώσεις που έχουν προκύψει κατόπιν τελεσίδικης δικαστικής απόφασης. Σε αυτή την ομάδα υποχρεώσεων περιλαμβάνονται και οι δικαστικές αποφάσεις οι οποίες έχουν προστεθεί στο παθητικό του φορέα μετά από αναδοχή οφειλής.
Υποχρεώσεις από μη νόμιμες – κανονικές δαπάνες: Περιλαμβάνουν τις υποχρεώσεις του φορέα από δαπάνες που έχουν απορριφθεί κατά τον προληπτικό έλεγχο ως μη κανονικές ή ως μη νόμιμες. Συνήθως οι προμηθευτές και οι ανάδοχοι των συγκεκριμένων έργων / υπηρεσιών διεκδικούν δικαστικά τις απαιτήσεις τους από τον φορέα.
Υποχρεώσεις που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς ρύθμισης: Σε αυτή την ομάδα υποχρεώσεων περιλαμβάνονται οι οφειλές (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν προέλθει από αναδοχή οφειλών) τις οποίες ο φορέας έχει ρυθμίσει είτε κατόπιν συμφωνίας με τον αντισυμβαλλόμενο είτε σε εφαρμογή σχετικών διατάξεων.
Υποχρεώσεις που δεν εντάσσονται στις παραπάνω περιπτώσεις.
Όλοι οι υπόχρεοι φορείς υποχρεούνται να προβούν στην καταχώρηση στη βάση δεδομένων του ΥΠΕΣ, όλων των στοιχείων που περιλαμβάνονται σε αυτό, ξεκινώντας από το Μήνα Αναφοράς Ιανουάριο 2015. Αναλυτικά η εγκύκλιος.
Ανάλογη εγκύκλιο έχει στείλει το υπουργείο και στις περιφέρειες. Αναλυτικά εδώ
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η ευτυχία της αποτυχίας

Είναι σύνηθες χαρακτηριστικό να αγαπάμε και να επιδιώκουμε την επιτυχία. Ειδικά στον επαγγελματικό στίβο είναι μονόδρομος. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η επαγγελματική επιτυχία δεν είναι μια έννοια σαφώς ορισμένη για όλους. Για παράδειγμα, η επαγγελματική επιτυχία έχει τον ίδιο ορισμό για έναν μισθωτό και έναν επιχειρηματία; Σημαίνει το ίδιο για μια γυναίκα και έναν άνδρα;
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πολύπλοκο όταν θελήσουμε να βάλουμε ένα μέτρο για να μετρήσουμε πόσο επαγγελματικά επιτυχημένος είναι κάποιος. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε τα έσοδα που έχουμε από το επάγγελμα μας. Τα λεφτά δηλαδή.
Όσα περισσότερα κερδίζουμε, τόσο πιο επιτυχημένοι είμαστε.
Άλλο μέτρο είναι ο χρόνος. Τι χρόνο επενδύουμε ώστε να επιτύχουμε επαγγελματικά; Πολλές φορές μέτρο είναι η εξουσία. Όσο ψηλότερα στην ιεραρχία τόσο περισσότερο επιτυχημένοι αισθανόμαστε.
Τέλος για πολλούς είναι η ικανοποίηση της δημιουργίας μέσα από την επιβράβευση ότι απασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει. Αρκετές φορές το χειροκρότημα για έναν ηθοποιό είναι ότι το ετήσιο bonus ενός CEO μιας πολυεθνικής εταιρείας.
Ένα ασφαλές συμπέρασμα είναι να πούμε ότι η επαγγελματική επιτυχία είναι συνδυασμός μέτρων όπως ο χρόνος, το χρήμα, η εξουσία, η δημιουργία ή το «ψώνιο», αλλά πολλές φορές επηρεάζεται και καθορίζεται από τις κοινωνίες που ζούμε κι όχι από την προσωπικότητα ή τα θέλω μας. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο ορισμός της επιτυχίας ενός μαθητή στην Ελλάδα. Εάν δε μπει σε πανεπιστήμιο κρίνεται ως αποτυχημένος, ασχέτως αν ως σεφ βγάλει περισσότερα χρήματα σε πολύ λιγότερο χρόνο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως με τον ορισμό της επαγγελματικής επιτυχίας είναι ότι δε γνωρίζουμε ένα μονοπάτι για να φθάσουμε ως εκεί. Μη ξεχνάμε πως επαγγελματική επιτυχία είτε αφορά άνδρα ή γυναίκα, επιχειρηματία ή μισθωτό είναι το τέλος ή σχεδόν το τέλος μιας σταδιοδρομίας, ενός ταξιδιού. Σίγουρα η ηθική και οι αξίες παίζουν σπουδαίο ρόλο επιρροής και επίτευξης των επαγγελματικών στόχων. Όμως δυστυχώς κι αυτές είναι υποκειμενικές και διαχρονικά μεταβαλλόμενες. Τι είναι λοιπόν σίγουρο για τον ορισμό της επαγγελματικής επιτυχίας;

Η αποτυχία!
Αυτό είναι το μόνο βέβαιο γεγονός που μπορεί κάποιος να μετρήσει αφού το έκανε/έπαθε και να πει ότι αυτό δεν είναι επιτυχία ή δε με οδήγησε στην επιτυχία με όποιον ορισμό της έχει δώσει. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε εκπαιδευτεί να εκτιμούμε την αξία της αποτυχίας. Αντίθετα έχουμε μάθει να την αποφεύγουμε με κάθε τρόπο. Θεμιτό ή αθέμιτο. Την αποτυχία την λοιδορούμε και να την ποινικοποιούμε. Στην Ελλάδα ένας επιχειρηματίας αν αποτύχει σε κάποιο εγχείρημα του και η εταιρεία του χρεοκοπήσει το φάντασμα της φυλακής δεν είναι μακριά του.
Η δε κοινωνική κατακραυγή και το δημόσιο επικοινωνιακό λιντσάρισμα είναι βέβαια. Καμία τράπεζα δε θα συνεργαστεί, κανένας επενδυτής δε θα πιστέψει και κανένας πελάτης και προμηθευτής δε θα εμπιστευτεί.
Στις ΗΠΑ ο μέσος όρος αποτυχιών ενός επιτυχημένου αυτοδημιούργητου επιχειρηματία είναι 4,3 χρεοκοπίες! Οτιδήποτε άλλο είναι είτε ύποπτο (ξέπλυμα χρήματος) είτε ιδιοφυές ( λέγε με Mark Zuckerberg). Αυτός είναι ο ορισμός της επιτυχίας.
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Ο αγώνας χωρίς φτιασίδια, γυαλάδα και retouche. Άνθρωποι και κοινωνία που αποδέχονται την αποτυχία ως μέρος ή καλύτερα ως ορισμό της επιτυχίας.
Οι περισσότεροι επαγγελματικά επιτυχημένοι μισθωτοί και επιχειρηματίες έχουν μια σειρά από αποτυχίες. Αυτές πρέπει να μοιραστούν μαζί μας. Ειδικά με τις νέες και τους νέους που «μετά» την κρίση πρέπει να πάρουν αποφάσεις ζωής.
Άραγε στην Ελλάδα του 2014, δε θα ήταν σπουδαίο να ακούσουμε τις αποτυχίες επιτυχημένων ανθρώπων που κολύμπησαν ενάντια στο ρεύμα και τα κατάφεραν;

Πηγή:http://www.fortunegreece.com/ - ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Οι απαιτητικές θέσεις εργασίας και το εργασιακό άγχος αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου

Οι απαιτητικές θέσεις εργασίας και το εργασιακό άγχος αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως δείχνει η ανασκόπηση μιας σειράς από μελέτες. Τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα είχαν συνδέσει το εργασιακό στρες περισσότερο με τον κίνδυνο του εμφάγματος, όχι όμως τόσο με το εγκεφαλικό.
Σε αυτή τη νέα ανάλυση, η οποία συγκέντρωσε τα αποτελέσματα των 14 παλαιότερων ευρωπαϊκών μελετών την περίοδο από το 1985 έως το 2008, τα άτομα με εργασιακό άγχος είχαν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν το λεγόμενο ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια συμβαίνουν όταν ο εγκέφαλος δεν παίρνει αρκετό οξυγόνο, όταν δηλαδή για παράδειγμα έχουν μπλοκαριστεί οι αρτηρίες.
“Προηγούμενες μελέτες σχετικά με τη σύνδεση του άγχους στην εργασία και του εγκεφαλικού επεισοδίου έδειξαν μικτά αποτελέσματα. Άλλες έβρισκαν συσχέτιση μεταξύ των δύο και άλλες όχι” σημειώνει ο επικεφαλής συγγραφέας Eleonor Fransson από τη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Jönköping στη Σουηδία.
Οι εργαζόμενοι με απαιτητική δουλειά και ελάχιστο έλεγχο στο εργασιακό τους περιβάλλον κατηγοριοποιήθηκαν ως έχοντες υψηλό εργασιακό άγχος. Περίπου 13% - 22% των εργαζομένων βρέθηκαν οτι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Σύμφωνα με παλιότερες μελέτες, για κάθε 100 χιλ. ανθρώπους στην Ευρώπη, 115 άνδρες και 75 γυναίκες έχουν ένα ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ετησίως. Στη νέα μελέτη, ο κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου ήταν περίπου 24% υψηλότερος για τους εργαζόμενους με υψηλά επίπεδα άγχους. Εντούτοις η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα οτι οι εργαζόμενοι με υψηλό στρες ήταν δύσκολο να αλλάξουν εργασιακή συμπεριφορά, ακόμη και αν αυτή αυξάνει τον κίνδυνο του εγκεφαλικού επεισοδίου.
Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, η υψηλή χοληστερόλη και το οικογενειακό ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες κινδύνου, τα δεδομένα όμως αυτά δεν ήταν διαθέσιμα για τους περισσότερους ανθρώπους στη νέα μελέτη.
"Το άγχος μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση του στρες που σχετίζεται με τις ορμόνες, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν το καρδιαγγειακό σύστημα», σημειώνουν οι ερευνητές. Το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι στενά συνδεδεμένο με την αθηροσκλήρωση, δηλαδή τη “σκλήρυνση” των αρτηριών” συμπληρώνουν και συνιστούν την καθημερινή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης, τη διακοπή του καπνίσματος, άσκηση και τη διατήρηση ενός σταθερού βάρους.

Πηγή: Reuters
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Το τέλος της Ιδιωτικότητας

Με το που γεννηθήκατε, πριν κάνετε τα πρώτα σας βήματα, σας είχαν ήδη στρώσει το χαλί στο μονοπάτι παρακολούθησης των δεδομένων σας.
Σας δόθηκε ένα όνομα, καταγράφηκαν το ύψος και το βάρος σας και, πιθανότατα, σας τράβηξαν και κάποιες φωτογραφίες. Λίγα χρόνια αργότερα γραφτήκατε στον παιδικό σταθμό. Όταν έγινε η απογραφή, σας κατέγραψαν για ακόμα μία φορά.
Σήμερα, έχετε κάποιον αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης (όταν παίρνεις για ραντεβού με γιατρό, δεν σε ρωτάνε καν το όνομά σου, το ΑΜΚΑ σου χρειάζονται· ένας αριθμός είσαι), κάποιον αριθμό ταυτότητας, ίσως τίποτε τραπεζικούς λογαριασμούς και πιστωτικές κάρτες αλλά και ένα έξυπνο τηλέφωνο που (ως έξυπνο που είναι) γνωρίζει πάντα πού βρίσκεστε.
Ίσως και να είστε από αυτούς τους “δεν έχω τίποτε να κρύψω” και να δημοσιεύετε οικογενειακές φωτογραφίες στο Facebook. Άλλοι πάλι πιθανότατα να μαλώνετε, ουπς... μιλάτε ήθελα να πω, για την πολιτική. Να αποκαλύπτετε (άραγε, εν γνώσει σας;) τα ενδιαφέροντά σας -που φυσικό είναι να αλλάζουν με την πάροδο των χρόνων, τα ενδιαφέροντά σας, τις ανησυχίες αλλά και τις επιθυμίες σας.
Αν κάνετε μία αναζήτηση με το όνομά σας στην αναζήτηση της Google, για παράδειγμα, ίσως και εσείς οι ίδιοι να εκπλαγείτε μαθαίνοντας τόσα πράγματα για... τον εαυτό σας. Άλλες φορές, πάλι, μπορεί σκοπίμως να μοιράζεστε κάποια δεδομένα σκόπιμα (χειραφέτηση γαρ), με τους φίλους σας, με τους “φίλους” (των σόσιαλζ, για παράδειγμα), με κάποιους παντελώς ξένους, με εταιρείες αλλά και με κυβερνήσεις.
Το μεγαλύτερο, πάντως, μέρος των πληροφοριών -για εσάς- συλλέγονται χωρίς να έχετε δώσει ούτε καν την συναίνεσή σας -ή έστω, να την δώσατε μερικώς (πιθανότατα και επιπόλαια να πατήσατε ένα κλικ, μετά άλλο και μπήκατε στον “χορό”, με κάποιους να χτυπάνε παλαμάκια -ίσως τα μόνα παλαμάκια που εσείς μπορεί και να μην ακούσετε ποτέ).
Και έρχεται η μέρα που, ίσως, την αλληλουχία όλων των γονιδιωατικών σας πληροφοριών (ολόκληρο το γονιδίωμά σας) να την έχετε από κοινού με τους ερευνητές ανά τον κόσμο, μαζί με τον ιατρικό σας φάκελο. Ιπτάμενες κάμερες να σας φωτογραφίζουν εν αγνοία σας ακόμα και την ώρα που είστε χαλαροί μέσα στο σπίτι. Πιθανότατα, κάποιο εξελιγμένο λογισμικό να μπορεί να αναγνωρίσει το πρόσωπό σας την στιγμή που πατάτε το πόδι σας στο αεροδρόμιο ή ακόμα και σε κάποιο κατάστημα.
Για τους επιστήμονες, αυτός ο τεράστιος αριθμός δεδομένων που οι άνθρωποι άλλοτε βγάζουν οι ίδιοι στην φόρα και άλλοτε συλλέγονται εν αγνοία τους, σημαίνει νέες ευκαιρίες αλλά και καινούρια διλήμματα. Νέες υπολογιστικές τεχνικές μπορούν να εντοπίσουν τα άτομα ή ακόμα και να ιχνηλατήσουν την συμπεριφορά τους. Το μόνο που χρειάζεται, είναι ένας συνδυασμός κάποιων μόνο -και αποσπασματικών μάλιστα, δεν χρειάζονται καν ολόκληρη την γκάμα- δεδομένων σας.
Βέβαια, υπάρχουν τρόποι να προστατεύσετε τις ιδιωτικές σας πληροφορίες. Αυτό, από την άλλη, χαλάει τα σχέδια των επιστημόνων. Πρέπει, όμως, να επιτευχθεί κάποια ισορροπία. Υπάρχουν ιατρικοί ερευνητές που αναγνωρίζουν ότι είναι πλέον σχεδόν αδύνατη η διατήρηση των ιδιωτικών δεδομένων των ασθενών. Αντ' αυτού, δοκιμάζουν νέους τρόπους για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την συνεργασία των ασθενών.
Στο μεταξύ, βέβαια, τίποτε δεν είναι στατικό· ούτε καν το πώς σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για την ιδιωτική μας ζωή. Ήδη, τα νέα παιδιά αποκαλύπτουν πολύ περισσότερα, για την ζωή τους, στο διαδίκτυο από ό,τι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία.
Αυτό όμως που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε -ασχέτου ηλικίας- είναι πως (αφού τίποτε δεν μένει στατικό) μπορεί να αλλάξουν και οι συνήθειές μας και αυτό που σήμερα δεν μας νοιάζει αν θα το βγάλουμε φάτσα φόρα στο διαδίκτυο, αύριο να αισθανόμαστε άσχημα για αυτό.
Η προστασία των προσωπικών μας δεδομένων, τελειώνει· και μόλις έχουμε αρχίσει να διανοούμαστε τις συνέπειες.

Πηγή: http://www.sciencemag.org
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η ζωή προχωράει. Αλλά πρέπει να κάνουμε κι εμείς το ίδιο


Μπορεί να κοκαλώσουμε, μπορεί να δειλιάσουμε, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τελικά να το τολμήσουμε και να πάμε παραπέρα. Βασισμένο στην ομώνυμη ιστορία κόμικ We go Forward του κομίστα Shenanigansen, το δίλεπτο ταινιάκι μοιάζει με platform game αλλά είναι τόσο πραγματικό όσο το άλμα της ζωής. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Στα 14 δισ. ετησίως το κόστος διαφθοράς στην Ελλάδα

Η διαφθορά κοστίζει 14 δισ. ευρώ ετησίως στην Ελλάδα και αυξάνει το κόστος του επιχειρείν κατά 12%, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση της Διεθνούς Διαφάνειας - Ελλάς / παράρτημα Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Το 2014 έγιναν 600 καταγγελίες για διαφθορά στην Διεθνή Διαφάνεια-Ελλάς, που αφορούσαν, κατά κύριο λόγο, την τοπική αυτοδιοίκηση, το σύστημα υγείας και την ανασφάλιστη εργασία. Όπως επισήμανε καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Χάρρυ Παπαπανάγος, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η διαφθορά υπολογίζεται σε 120 δισ. ευρώ ετησίως και προσεγγίζει το μέγεθος της ρουμανικής οικονομίας. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ υπολογίζει την διαφθορά σε 2,6 τρισ. δολάρια, σε παγκόσμιο επίπεδο και εκτιμά ότι αυξάνει το κόστος για τις επιχειρήσεις κατά 10%.
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν οι εργασίες έξι μεταπτυχιακών φοιτητών, του προγράμματος «Πολιτική και οικονομία στη σύγχρονη Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη», του τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με θέμα τη διαφθορά στην Τουρκία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, και την Σλοβενία.
Στις προτάσεις τους, για την καταπολέμηση του φαινομένου, οι φοιτητές συμπεριέλαβαν την διαφάνεια στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, την ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών και την δημιουργία ανεξάρτητου οργανισμού κατά της διαφθοράς. Η Διεθνής Διαφάνεια-Ελλάς βράβευσε τους έξι φοιτητές.

Πηγή: ΑΜΠΕ
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

18 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια ημέρα δράσης για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία

Όλο και συχνότερα παρατηρούνται περιστατικά αμφισβήτησης / αναίρεσης του απεργιακού δικαιώματος για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, κυρίως λόγω της διεύρυνσης της λίστας των υπηρεσιών του δημοσίου για τις οποίες διακυβεύεται το απεργιακό δικαίωμα και του περιορισμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενώ υπάρχουν και οι περιπτώσεις κυβερνήσεων που άμεσα παραβιάζουν τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
Πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν κάνει χρήση των μηχανισμών επιτήρησης που έχει προβλέψει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων, την προστασία των εργαζομένων και την ενδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Σύμφωνα με την PSI η διαμάχη που έχει ξεσπάσει από το 2012 μεταξύ της επιτροπής εργαζομένων και της επιτροπής εργοδοτών αφορά όλους τους εργαζόμενους και δεν μπορεί να παραμείνει εντός των τειχών του ILO.
Να θυμίσουμε ότι το 2012 στην τριμερή επιτροπή εφαρμογής των διεθνών κανόνων εργασίας του ILO, στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι των κυβερνήσεων, των εργοδοτών και των εργαζομένων είχαν κληθεί να δώσουν λόγο 45 χώρες για το αν και με ποιο τρόπο εφαρμόζουν το επίμαχο άρθρο 87 της διεθνούς συνθήκης εργασίας που αφορά το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι και το απεργιακό δικαίωμα. Ωστόσο, ύστερα από την πεισματική άρνηση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εργοδοτών να αναγνωρίσει το δικαίωμα της απεργίας ως καθολικό, η συνεδρίαση της επιτροπής του ILO έληξε χωρίς να πάρει απόφαση.
Το Μάρτιο η διοικούσα αρχή του ILO θα αποφασίσει για την επίλυση της σύγκρουσης. Όπως αναφέρει η PSI στο σχετικό δελτίο τύπου αν δεν υπάρξει συμφωνία θα υποστηρίξει την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο, για συμβουλευτική γνώμη επί του θέματος, όπως προβλέπεται από το καταστατικό του ILO.
Σε ότι αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες συγκεκριμένα, η PSI υπενθυμίζει ότι οι παραβιάσεις των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στο δημόσιο τομέα είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο και στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για συστημικές παραβιάσεις.
«Πολλές κυβερνήσεις έχουν ήδη εφαρμόσει στο δημόσιο τομέα τις χειρότερες πρακτικές του ιδιωτικού τομέα , σήμερα το 50% των εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες είναι σε επισφαλή εργασιακή σχέση, στην πλειονότητα γυναίκες». Περισσότερα εδώ
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Πως να ορίσεις την δική σου τύχη

Όλοι έχουμε βιώσει καταστάσεις στην ζωή μας όπου βλέπαμε τους άλλους να έχουν την τύχη με το μέρος τους ενώ από την άλλη βαδίζαμε από ατυχία σε ατυχία. Είναι όμως έτσι;
Τι θα μπορούσε να αλλάξει κάποιος που θεωρεί την τύχη άπιαστο όνειρο;
” Η τύχη συμβαίνει όταν η προετοιμασία συναντάει την ευκαιρία”
Μια κοινή οπτική των ανθρώπων είναι να θεωρούν τους άλλους τυχερούς βλέποντας τους να εξελίσσονται παραβλέποντας τις προσπάθειες και την υπομονή τους, ενώ για τους εαυτούς τους εστιάζουν την προσοχή τους σε όλες τους τις προσπάθειες και τις δοκιμασίες κατηγορώντας την κακή τους τύχη για την έλλειψη αποτελέσματος.
Η αλήθεια είναι ότι στην πορεία της ζωής μας όλοι έχουμε πολλές φορές την τύχη με το μέρος μας αλλά και τις στιγμές αδικίας. Η ζωή εξάλλου θα ήταν βαρετή αν όλα πήγαιναν καλά.
Κάποιοι από εμάς μπορεί να έχουμε πάει κόντρα στις πιθανότητες πχ έχοντας γεννηθεί σε ένα τέλειο περιβάλλον που σχεδόν προδικάζει την επιτυχία και αργότερα να αντιμετωπίσαμε τεράστιες προκλήσεις και αδικίες που δεν ευνόησαν την επίτευξη των στόχων μας όπως είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πολλές ιστορίες ανθρώπων που αποτελούν έμπνευση γιατί ενώ όλα έδειχναν χαμένα εκείνοι κατόρθωσαν να επιτύχουν δημιουργώντας ή αν θέλεις εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες.
Στην πραγματικότητα μπορούμε να ελέγξουμε την τύχη έως ένα βαθμό. Παρόλο που δεν μπορείς να επηρεάσεις τελείως αστάθμητους παράγοντες όπως πχ το να βρεις μια τσάντα με λεφτά ή να παραιτηθεί λόγω οικογενειακών προβλημάτων ο άμεσος ανταγωνιστής σου για την προαγωγή, εμμέσως μπορείς να επηρεάσεις το πόσες ευκαιρίες θα σου παρουσιαστούν και το πόσο θέληση θα δείξεις στο να τις εκμεταλλευτείς!
Προσδιορίζουμε την τύχη περίπου ως τον εκτός ελέγχου μας αριθμό των ευκαιριών και υποστηρικτικών περιστάσεων που μας συμβαίνουν στην ζωή. Θα αισθανόσουν έκπληξη αν σου έλεγα ότι η τύχη δεν είναι θέμα λαγοπόδαρου ή τετράφυλλου τριφυλλιού; Αν μάθαινες ότι οι τυχεροί άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές και οπτική των πραγμάτων που ομοιάζουν και τους επιτρέπουν να συναντούν πολλές περισσότερες ευκαιρίες από αυτούς που το μόνο που βλέπουν είναι συνεχείς τρικλοποδιές της ζωής;
Παρακάτω θα διαβάσεις πως μπορείς να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να είναι «τυχερός» :
1. Να είσαι κοινωνικός
Ο Ψυχολόγος Richard Wiseman είναι μια αυθεντία της τύχης ή τουλάχιστον αυτού που θεωρούμε ως τέτοια στην ζωή μας. Στο βιβλίο του «Ο παράγοντας τύχη» περιγράφει πως η πιο ασφαλή πρόβλεψη που μπορεί να γίνει για το πόσες ευκαιρίες και θετικές εξελίξεις θα έχει κάποιος είναι μέσω της εξέτασης του κοινωνικού του κύκλου. Οι τυχεροί άνθρωποι συνήθως είναι πολύ κοινωνικοί και έχουν πολλές γνωριμίες, Απολαμβάνουν και νιώθουν άνετα να συνδέονται με άλλους ανθρώπους. Πολλές από τις ευκαιρίες της ζωής δεν έρχονται από κάποια αόρατη δύναμη που συνωμοτεί υπέρ σου αλλά είναι αποτέλεσμα του κοινωνικού δικτύου σου ακόμα και κάποιας συζήτησης με έναν άγνωστο άνθρωπο που ξαφνικά άρχισες να μιλάς στην ουρά ή την αίθουσα αναμονής και που ενδιαφέρθηκες να μάθεις για αυτόν.
Όπως περιγράφει στο βιβλίο του ο Wiseman:
«Ανακάλυψα ότι το να είσαι στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή έχει να κάνει με τον ανάλογο τρόπο σκέψης. Οι τυχεροί άνθρωποι αυξάνουν τις πιθανότητες να υπάρξει κάποιο τυχερό συναπάντημα με το να αλληλεπιδρούν με μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Οι πιθανότητες ευκαιρίας είναι παιχνίδι αριθμών.
Περισσότεροι άνθρωποι σημαίνει περισσότερες πληροφορίες και περισσότεροι ευνοϊκοί συνδυασμοί περιστάσεων».
2. Σποραδικά κάνε κάτι που οι άλλοι θεωρούν «τρελό»
Ο παράγων τύχη είναι πιο πιθανό να ευνοήσει κάποιον που περιοδικά παίρνει κάποια ρίσκα.Υπάρχει μια τάση να βλέπουμε ευκαιρίες όταν προβαίνουμε σε συγκεκριμένες δράσεις. Μπορείς να βρεθείς μπροστά σε μια πολύ καλή ευκαιρία εργασιακής αποκατάστασης αφού παραιτηθείς από την δουλεία σου ή αλλάξεις πόλη.
Ο αυθορμητισμός ή το να ακολουθείς το ένστικτο σου σε βοηθάει στο να βρεις περισσότερες πιθανές ευκαιρίες. Το να ζεις σε μια συνεχή ρουτίνα μειώνει τις πιθανότητες κέρδους, σε κάνει να ζεις περιορισμένα και σε αποτρέπει από το να συναντήσεις απροσδόκητες ευκαιρίες που ίσως θα μπορούσες να εκμεταλλευτείς.
Να είσαι ανοικτόμυαλος και ανοικτός σε εμπειρίες. Ο Τύπος που γνώρισες στο γυμναστήριο μπορεί να γίνει ο ιδανικός σου συνεργάτης και η γυναίκα που προστέθηκε στην παρέα της βραδιάς τελευταία στιγμή μπορεί να είναι η επόμενη σχέση σου.
3. Μεγιστοποίησε το “αντάλλαγμα τύχης” σου
Aκόμα και ο Bill Gates είχε τις ατυχείς στιγμές του
Τον Οκτώμβριο του 2011 2 ερευνητές δημοσίευσαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας 9 ετών με τίτλο «What’s Luck Got to Do With It?» σε ελεύθερη μετάφραση: “Κατά πόσο σχετίζεται η τύχη;”
Ερεύνησαν το κατά πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει η τύχη, στην εξέλιξη των επιτυχημένων εταιρειών. Είναι όντως αληθές ότι τιτάνες του επιχειρείν σαν τον Bill Gates έχουν την τύχη με το μέρος τους; Η απάντηση είναι φυσικά και όχι!
Οι ερευνητές μετά από την μελέτη 230 «τυχερών περιπτώσεων» δεκάδων επιχειρήσεων κατέληξαν στο ότι οι υπερπετυχημένες εταιρείες δεν έχουν σταθεί περισσότερο τυχερές από αυτές που κατέρρεαν.
Απλά όπως όλες οι εταιρείες έτσι και οι κερδοφόρες έχουν καλές και κακές περιόδους με ατυχείς στιγμές που φυσικά δεν μπορούν να προβλέψουν. Αυτό που τις ξεχωρίζει είναι κάτι που ονομάζεται επένδυση στην τύχη. Σε περιόδους που οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές, αυξάνουν τον χρόνο επένδυσης στην εργασία τους εκμεταλλευόμενοι την θετική συγκυρία. Είναι το αντάλλαγμα τύχης όπως ονομάστηκε.
Κατά τον ίδιο τρόπο όταν ο Bill Gates διέκρινε την ευνοϊκή συγκυρία ανάπτυξης ενός λογισμικού έμενε ξύπνιος για εβδομάδες , θυσιάζοντας την προσωπική του ζωή και χάνοντας μαθήματα από το πανεπιστήμιο συνεχώς. Είχε την ικανότητα να συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι είχε μπροστά του μια μοναδική ευκαιρία και ήταν αποφασισμένος να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο.
4. Να είσαι αισιοδοξος
Δεν θέλω να αρχίσω να απαριθμήσω τα κοινά πλεονεκτήματα των θετικών/αισιόδοξων ανθρώπων (πχ υγιείς, ζουν περισσότερο, επιτυχημένοι κλπ) αλλά με το να είσαι αισιόδοξος πρωτίστως θα σε κάνει δημοφιλή στις παρέες σου.
Η απόδοση σου εξαρτάται άμεσα από το πόσο ψηλές προσδοκίες έχουμε. Έρευνες δείχνουν ότι αν διαρκώς περιμένεις από τον εαυτό σου να είναι καλύτερος και πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις οι πιθανότητες είναι να βελτιώνεσαι διαρκώς.
Μια μικρή δόση αυταπάτης μπορεί να ενισχύσει την τύχη σου.
Ένας αισιόδοξος είναι πιο πιθανό να διακρίνει έστω και λανθασμένα πολλά θετικά σε μια κατάσταση έστω και αν αυτή είναι για τους περισσότερους αντικειμενικά κακή. Ένας απαισιόδοξος από την άλλη θα δει περισσότερα κακά σε μια κατάσταση έστω και αν είναι πραγματικά καλή. Καταλαβαίνεις βέβαια ποιος έχει τις περισσότερες πιθανότητες να ευνοηθεί από την λεγόμενη τύχη..
Ένας αισιόδοξος άνθρωπος έστω και κάποιες φορές αν δει λανθασμένα σαν χρυσό ένα κομμάτι άνθρακα, σίγουρα όταν το αντικείμενο είναι πραγματικά χρυσός θα το αναγνωρίσει! Εσύ τι διαλέγεις να βλέπεις;

Πηγή:http://www.amaleplanet.com/
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Απόφαση σταθμός για τις ημέρες απεργίας

Σε υπουργική απόφαση που εκδόθηκε, με εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη, ορίζεται ρητά, ότι οι ημέρες απεργίας συνυπολογίζονται για τη συμπλήρωση των ημερών ασφάλισης που απαιτούνται για την άσκηση του δικαιώματος επιλογής ασφαλιστικού φορέα.
Η υπουργική απόφαση προέκυψε μετά από αναφορά ασφαλισμένου σχετικά με την απόρριψη του αιτήματός του να υπαχθεί σε ασφαλιστικό φορέα, το ΙΚΑ, με την αιτιολογία ότι δεν συμπλήρωνε κατά το προηγούμενο εξάμηνο 150 ημέρες ασφάλισης, λόγω συμμετοχής του σε απεργία.
Σύμφωνα με τον νόμο, προϋπόθεση για την επιλογή ασφαλιστικού φορέα, μεταξύ ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, αποτελεί η συμπλήρωση των 25 ημερών εργασίας ανά μήνα στην εξασφάλιση του ΙΚΑ. Ο ασφαλισμένος ασκώντας το δικαίωμα επιλογής ασφαλιστικού φορέα, επέλεξε να υπαχθεί στο ΙΚΑ και ζήτησε την απαλλαγή του από την ασφάλιση στον ΟΑΕΕ. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι δεν συμπλήρωνε κατά το προηγούμενο εξάμηνο 150 ημέρες ασφάλισης στο ΙΚΑ, επειδή είχε συμμετάσχει σε απεργία.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, σε έγγραφο που απηύθυνε στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων και στον ΟΑΕΕ, υπογράμμισε, ότι η απουσία υποχρέωσης καταβολής μισθού και, κατά συνέπεια και εισφορών κατά τη διάρκεια της απεργίας, δεν αναιρεί την ιδιότητα του μισθωτού, ούτε συνεπάγεται τη διάρρηξη του ασφαλιστικού δεσμού. Η Αρχή υποστήριξε πως μια αντίθετη ερμηνεία της συγκεκριμένης διάταξης ως προς τους ασφαλισμένους που δεν συμπληρώνουν 25 ημέρες ασφάλισης ανά μήνα λόγω συμμετοχής τους σε απεργία θα ήταν αντισυνταγματική, ενόψει του άρθρου 23 παρ. 2 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα της απεργίας, αλλά και της αρχής της αναλογικότητας.
Με Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε στη συνέχεια κατ΄ εξουσιοδότηση της σχετικής διάταξης του Ν. 4254/2014, ορίσθηκε ρητά ότι οι ημέρες απεργίας συνυπολογίζονται για την συμπλήρωση των ημερών ασφάλισης που απαιτούνται για την άσκηση του δικαιώματος επιλογής ασφαλιστικού φορέα.
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να επαναστατήσουν

Πάντα επίκαιρος ο Ζοζέ Σαραμάγκου. Μια συνέντευξή του στην El Pais το 2004, μοιάζει σαν να γράφτηκε χθες.
Ο Ζοζέ Σαραμάγκου, ο Πορτογάλος συγγραφέας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998, είχε δηλώσει ότι η δημοκρατία είναι κοροϊδία. Δέκα χρόνια πριν ο συγγραφέας μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, με τίτλο «Δοκίμιο περί διαύγειας» αμφισβητεί τη δημοκρατία με αλληγορικό, ωστόσο, τρόπο. O Σαραμάγκου καλούσε τότε τους πολίτες να κάνουν την επανάσταση της λευκής ψήφου και ασκούσε κριτική στις κυβερνήσεις, στην Αριστερά και σε όλους όσοι ευθύνονται γι' αυτό που αποκαλεί πολιτική παγκοσμιοποίηση.
Στο «Δοκίμιο περί διαύγειας» -τίτλος που αντιπαραβάλλεται με το «Δοκίμιο περί τυφλότητας», παλαιότερο έργο του συγγραφέα- οι ψηφοφόροι μιας πόλης ψηφίζουν σε ποσοστό 83% λευκό στις εκλογές. Οσο και αν ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα φαντάζει ανέφικτο και εξωπραγματικό, ο Σαραμάγκου ευχόταν να συμβεί σε όλες τις χώρες. "Η λευκή ψήφος ισοδυναμεί με βόμβα για το δημοκρατικό σύστημα, όχι για να το καταστρέψουμε, αλλά για να το αναμορφώσουμε και να το ανανεώσουμε". Την ημέρα, είχε πει, που η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ψηφίσει λευκό, θα ετίθεντο αυτομάτως τα ερωτήματα. Και τώρα τι θα κάνουν οι πολιτικοί; Τι θα κάνουν τα κόμματα;

Αποχή και άκυρο
Ο Πορτογάλος νομπελίστας πίστευε ότι το δημοκρατικό σύστημα λειτουργεί συναινετικά. "Υπάρχει φυσικά η αποχή, όπως υπάρχει και η άκυρη και η λευκή ψήφος. Αν όμως το ποσοστό της αποχής είναι υψηλό, τότε θα πουν ότι επειδή έβρεχε, οι πολίτες δεν πήγαν να ψηφίσουν ή, αν ο καιρός ήταν καλός, θα πουν ότι οι ψηφοφόροι προτίμησαν να πάνε στις παραλίες ή στην εξοχή αντί να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Οι άκυρες ψήφοι; Αυτές πάντα τις κρύβουν. Οσο για τις λευκές ψήφους, λευκές καθώς είναι, οι αναλυτές και οι πολιτικοί θεωρούν ότι δεν εκφράζουν τίποτε."
"Στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να γίνουν επαναστάσεις, οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να επαναστατήσουν, νιώθουν ότι δεν διαθέτουν τα μέσα. Καθημερινά, γίνονται χιλιάδες διαδηλώσεις, με ειλικρινή αιτήματα κάθε φορά, που όμως δεν μπορούν να οδηγήσουν σε επανάσταση. Αλλά αν οι ψηφοφόροι σε ποσοστό 83% ψήφιζαν λευκό στις εκλογές, αυτό θα ήταν πράγματι επανάσταση. Μια τέτοια λευκή επανάσταση των πολιτών θα κατεδείκνυε την τεράστια ισχύ της κοινής γνώμης, που είναι η μόνη, σύμφωνα με τον συγγραφέα, που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο."
Όπως έλεγε: "η μοναδική δυνατότητα που δίνει το δημοκρατικό σύστημα στους ψηφοφόρους είναι να αλλάζουν κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη, χωρίς όμως να κυβερνούν γιατί τα μέλη τους είναι πολιτικοί επίτροποι των τραπεζών. Το δημοκρατικό σύστημα περιορίζεται στους τύπους, αδυνατεί να προχωρήσει πέρα από αυτούς, με αποτέλεσμα να στερείται ουσίας. Και σίγουρα αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα δεν είναι μια δημοκρατία των τύπων, με απλή εναλλαγή κυβερνήσεων στην εξουσία, αλλά μια δημοκρατία ουσίας."

Πολιτική παγκοσμιοποίηση
Επιπλέον, η δημοκρατία δεν μπορεί να επιλύσει ζητήματα όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η δίκαιη κατανομή των αγαθών. Προφανώς στις μέρες μας ζούμε την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Αυτό που πιθανώς δεν συνειδητοποιούμε, έλεγε ο συγγραφέας το 2004, είναι ότι ζούμε ταυτόχρονα και μια πολιτική παγκοσμιοποίηση, γεγονός που κατέστη περισσότερο σαφές μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Οτι το σύστημα στο οποίο ζούμε μας υπόσχεται τα πάντα, αρχής γενομένης από τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ στην πραγματικότητα η ελευθερία είναι μόνο ψευδαίσθηση. Γι' αυτήν την κουτσουρεμένη ελευθερία ευθύνεται και η κρατική τρομοκρατία, που βιώνουμε καθημερινά και η οποία χειραγωγεί τους πολίτες. Τον περιορισμό της ελευθερίας καταγγέλλει και ο ήρωας του «Δοκιμίου περί διαύγειας» παρότι αστυνομικός και δεξιών πολιτικών πεποιθήσεων, όταν οργισμένος λέει «ποιος έχει υπογράψει αυτήν τη συμφωνία για λογαριασμό μου;».
Οταν λέω ότι η δημοκρατία είναι κοροϊδία, το λέω υπό την έννοια ότι ενώ υπόσχεται τα πάντα, στην πραγματικότητα αυτό που δίνει με το δεξί χέρι το αφαιρεί με το αριστερό. Αν θυμίσω πράγματα τρομερά, προσθέτει, όπως ότι στον πλανήτη μας, κάθε τέσσερα λεπτά πεθαίνει ένας ανθρωπος από την πείνα, θα με πουν δημαγωγό. Οσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε η δημοκρατία ούτε οι κυβερνήσεις χρειάζεται να μας υποσχεθούν τίποτε: ας ανασύρουν από το συρτάρι τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ας την εφαρμόσουν. Σε αυτό το κείμενο είναι γραμμένα όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή.

Η έννοια του λαού
Εκτός από τη δημοκρατία, ο Ζοζέ Σαραμάγκου αμφισβητεί και την έννοια του λαού: "Σημασία έχουν ορισμένες γενιές ανθρώπων. Αυτές μπορούν να επηρεάσουν ένα λαό. Πριν από 30 χρόνια, στην Πορτογαλία, η γενιά της Επανάστασης των Γαρυφάλλων ανέτρεψε την 50χρονη δικτατορία του Σαλαζάρ. Εγινε τότε το πρώτο βήμα για να οδηγηθούμε σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί δημοκρατία. Τι έχει διαδεχθεί σήμερα εκείνη τη δραστήρια γενιά, με τις ιδέες της, τα λάθη της; Μια γενικευμένη απάθεια και αδιαφορία. Δεν αξίζουν, συνεπώς, όλες οι γενιές τον σεβασμό μας."...

Πηγή: http://www.enallaktikos.gr/
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....