Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Αν οι μεταρρυθμιστές είναι σαν τον Μητσοτάκη… μην κουράζεστε!

Αν οι μεταρρυθμιστές είναι σαν τον Μητσοτάκη… μην κουράζεστε! Πόσο μεταρρυθμιστής είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Που είναι η αλήθεια και που το ψέμα; Πόσο πολύ θέλει ένα παραγωγικό Δημόσιο Τομέα; Πολλά τα ερωτήματα, πολλές και οι απαντήσεις.
Ας ξεκινήσουμε από τα γεγονότα: Είναι γεγονός πως ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει επενδύσει πολιτικά στις… «μεταρρυθμίσεις» και κυρίως, πιστός στο «οικογενειακό δόγμα» στον «εξορθολογισμό» του Δημόσιου Τομέα! Κάτι, άλλωστε, που «επιχείρησε» και ο πατέρας του ως πρωθυπουργός το 1990.
Το πρώτο τουλάχιστον παράδοξο είναι να έχει κληθεί να «φτιάξει» το Δημόσιο ένας πολιτικός που έχει ανερυθρίαστα δηλώσει υποστηρικτής της άποψης πως: «στο Δημόσιο πρέπει να παραμείνει μόνο ότι δεν θέλουν οι ιδιώτες!». Δηλαδή, τα φιλέτα του Δημοσίου να τα εκμεταλλεύονται οι ιδιώτες και να προσπορίζονται τεραστία οικονομικά οφέλη ενώ τα προβληματικά κομμάτια του Δημοσίου να τα χρεώνεται το κράτος και κατ’ επέκταση οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Βέβαια, αυτή είναι η λογική του νεοφιλελευθερισμού που πολιτικά πρεσβεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και φυσικά ο νεοφιλελευθερισμός σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, για τους μικρομεσαίους, για τους αγρότες, για τους βιοπαλαιστές. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει όλες αυτές τις κοινωνικές ομάδες απλά αναλώσιμα εργαλεία για την επιχειρηματική κάστα η οποία θα ελέγχει την οικονομία.
Ως εκ τούτου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σκληρός υπερασπιστής της Τρόικα (συνηθίζει να υποστηρίζει πως ότι μας επιβάλει τώρα η Τρόικα έπρεπε να το είχαμε κάνει μόνοι μας..) έθεσε ως κορωνίδα της πολιτικής του τις απολύσεις στο Δημόσιο, με ταυτόχρονη απόλυτη κομματικοποίηση του. Σε αυτό το εγχείρημα προσπάθησε εντέχνως να βρει σύμμαχο την κοινωνία. Και οι περιστάσεις βόλευαν τον ένοικο της οδού Βασιλίσσης Σοφίας 15. Ο βομβαρδισμός των μέσων ενάντια στους Δ.Υ. έγινε όπλο στα χέρια του. Μιλώντας για εκσυγχρονισμό, για διαφάνεια, μέχρι και για δικαιοσύνη κέρδισε μέρος της κοινής γνώμης και προχώρησε στα δύο νομοθετικά τερατουργήματά του.
Ο πολυθρύλητος νόμος 4250/14 για την Αξιολόγηση στο Δημόσιο και για τον «επανέλεγχο της μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου στο Δημόσιο» μπορεί να έγινε αποδεκτός από μέρος της κοινωνίας γιατί περιελάμβανε εύηχες φράσεις, όπως αυτή της αξιολόγησης! Δυστυχώς, όμως, η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική: Η αξιολόγηση που ευαγγελίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως μέτρο εκσυγχρονισμού του Δημοσίου στην πράξη δεν ήταν παρά η προσπάθεια δημιουργίας δεξαμενής έτοιμων προς απόλυση Δημοσίων Υπαλλήλων. Και αυτό γιατί καμία αξιοκρατική αξιολόγηση δεν προβλέπει a priori πως το 15% των αξιολογούμενων θα είναι ανεπαρκείς υπάλληλοι, το 60% μέτριοι και το 25% άριστοι. Πόσο μάλλον όταν αυτή την αξιολόγηση δεν την κάνει κάποια ανεξάρτητη επιτροπή αλλά οι προϊστάμενοι τους! Ακόμη, για να επιβεβαιώσει την άποψη περί προσχηματικής αξιολόγησης έρχεται το γεγονός πως τα ποσοστά θα παραμένουν ίδια ανεξάρτητα της υπηρεσίας ή της διεύθυνσης που θα αξιολογείται. Δηλαδή σε υπηρεσίες που έχουν βραβευτεί για το έργο τους τα ποσοστά θα είναι ακριβώς τα ίδια με υπηρεσίες στις οποίες έχουν κατ’ επανάληψη σημειωθεί κρούσματα διαφθοράς!!
Σύμφωνα πάντως με δηλώσεις του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη τις τελευταίες μέρες αυτό το «σχέδιο αξιολόγησης στο Δημόσιο» εγκαταλείπεται και θα επανέλθει με νέο σχέδιο στις αρχές του νέου έτους. Αυτή η εξέλιξη ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη αφού η Απεργία- Αποχή που είχε κηρύξει από κάθε διαδικασία της αξιολόγησης η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταρχήν και στη συνέχεια οι Ομοσπονδίες μπλόκαραν τους στόχους του Υπουργού και τώρα έρχεται να αναδιπλωθεί.
Σε ό,τι αφορά τώρα το άρθρο 42 του ίδιου νομοσχεδίου που αναφέρεται στη διαδικασία «επανέλεγχου της μετατροπής των Συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου στο Δημόσιο» και επρόκειτο για τη μεγάλη επένδυση του Κυριάκου Μητσοτάκη ώστε να βρει το σύνολο του αριθμού των απολύσεων που ζητά η Τρόικα από το Δημόσιο, ο θησαυρός αποδείχθηκε, όπως όλα δείχνουν, άνθρακας! Οι έλεγχοι που έγιναν από το πιστό στο Υ.Δ.Μ.Η.Δ. Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ) δεν απέδειξαν σε καμία περίπτωση χιλιάδες Δημόσιους Υπαλλήλους που παρανόμως -όπως ο ίδιος ο Υπουργός υποστήριζε- είχαν μονιμοποιηθεί στο Δημόσιο. Κάθε άλλο! Οι περιπτώσεις ήταν ελάχιστες και παρά την προπαγάνδα από συγκεκριμένα κέντρα και αυτή η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη απέτυχε παταγωδώς .
Εκεί πάντως που η χρήση της λέξης «Μεταρρύθμιση» προκαλεί εύλογα… γέλια, καθώς η υποκρισία ξεχειλίζει βρίσκεται στο Νόμο 4275/14 για το νέο τρόπο επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο! Σύμφωνα με το «Νέο» τρόπο επιλογής Γενικών Διευθυντών, Διευθυντών, Τμηματαρχών στο Δημόσιο καθοριστικό ρόλο παίζει η «δομημένη συνέντευξη»! Τα πρώτα αποτελέσματα των τοποθετήσεων με το «Νέο» νόμο κατέδειξαν ότι η κομματοκρατία επέστρεψε θριαμβεύτρια στο Δημόσιο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να νιώθει ασφαλής ότι έπραξε το κομματικό καθήκον στο ακέραιο.
Εν κατακλείδι, πολιτικοί σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι μόνο κατ’ επίφαση σύγχρονοι και μόνο για το θεαθήναι φοράνε τον μανδύα του εκσυγχρονιστή. Στην πραγματικότητα είναι παλιάς κοπής πολιτικοί αγκιστρωμένοι στις λογικές αφενός μεν της εποχής του 80’, αφετέρου δε των οικονομικών συμφερόντων που τους πατρονάρουν σήμερα. Δεν τους ενδιαφέρει η βελτίωση του Δημοσίου, δεν τους ενδιαφέρει η καλυτέρευση των υπηρεσιών, η διαφάνεια και η ανάπτυξη του. Τους ενδιαφέρει το Δημόσιο να παραμένει πάντα αναποτελεσματικό, πάντα φαινομενικά ζημιογόνο, ώστε μόλις κριθεί ο χρόνος κατάλληλος τα φιλέτα να πάνε στους ιδιώτες. Γι’ αυτό λοιπόν μην μας κουράζετε με μεταρρυθμιστές τύπου Κυριάκου Μητσοτάκη.

Πηγή: www.dikaiologitika.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου