Δηλώστε συμμετοχή στα σεμινάρια ΕΚΔΔΑ της Περιφέρειας Πελοποννήσου

Τα προγράμματα επιμόρφωσης που σχεδιάζει και υλοποιεί το ΙΝ.ΕΠ. είναι πιστοποιημένα και αποσκοπούν στην αποτελεσματική υλοποίηση των δημοσίων πολιτικών για τη διοικητική μεταρρύθμιση και την αποκέντρωση, την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, την υγεία, την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική αλληλεγγύη. Απαιτείται ηλεκτρονική αίτηση στο σύνδεσμο: https://online.ekdd.gr/OnlineWeb/index.jsp Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ελλάδα νοσούσα: 800.000 Έλληνες εκτός συστήματος υγείας

Τα μέτρα σκληρής λιτότητας που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα έχουν «συγκλονιστικό» αντίκτυπο στον τομέα της υγείας, αποκλείοντας περίπου 800.000 άτομα από το σύστημα Υγείας, σύμφωνα με έκθεση Βρετανών ακαδημαϊκών, στην οποία αναφέρθηκε εκτενώς η εφημερίδα «Independent».
Η έκθεση, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Lancet», επιρρίπτει ευθύνες στην ελληνική κυβέρνηση και τη διεθνή κοινότητα τονίζοντας ότι δεν αναγνώρισαν την κλίμακα των στερήσεων που προκάλεσαν στους Ελληνες πολίτες.
Επιστήμονες από την Οξφόρδη, το Κέιμπριτζ και τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου αναφέρονται στο ότι οι περικοπές προϋπολογισμού στα ελληνικά νοσοκομεία έφθασαν στο 25% μεταξύ 2009 και 2011, ενώ οι δημόσιες δαπάνες για τα φάρμακα μειώθηκαν στο μισό, με αποτέλεσμα κάποια φάρμακα να μην μπορούν να τα προμηθευτούν πολίτες που τα έχουν ανάγκη.

Ανεργία και ασφάλιση
«Η αύξηση της ανεργίας σε μια χώρα όπου η υγειονομική ασφάλιση συνδέεται με το εργασιακό καθεστώς, είχε αποτέλεσμα περίπου 800 χιλιάδες άνθρωποι να μην έχουν πρόσβαση σε παροχές κοινωνικής πρόνοιας ούτε στις υγειονομικές υπηρεσίες ώστε, σε ορισμένες περιπτώσεις, οργανώσεις όπως οι Γιατροί χωρίς Σύνορα παρέχουν ιατρική φροντίδα και φάρμακα σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες».
Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης, ο δρ Ντέιβιντ Στάκλερ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης: «Ελπίζουμε η έρευνα αυτή να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση να δώσει την απάντηση που επειγόντως απαιτείται σε αυτή την κλιμακούμενη ανθρωπιστική κρίση».

Μαζικές περικοπές
Στη συνέχεια επισημαίνεται ότι η Ελλάδα υποχρεώθηκε σε μαζικές περικοπές προκειμένου να καλύψει τους όρους που προβλέπονταν από το διπλό πακέτο στήριξης, που ανήλθε συνολικά σε 240 δισεκατομμύρια ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τη γνωστή τρόικα. Αφού στο δημοσίευμα του «Independent» γίνεται πλήρης αναφορά στις «σοκαριστικές» δυσκολίες που αντιμετωπίζουν άνθρωποι που εξαρτώνται από το εθνικό σύστημα Υγείας χωρίς να έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε άλλου τύπου περίθαλψη, όπως και σε στοιχεία σχετικά με την αύξηση του ποσοστού των αυτοκτονιών, της παιδικής θνησιμότητας αλλά και των κρουσμάτων μόλυνσης από τον ιό HIV, επισημαίνεται ότι το ελληνικό υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα της εφημερίδας για κάποιο σχόλιο.

(ΠΗΓΗ: INDEPENDENT)
ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr -Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΖΑΒΑΡΑ Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Αυταπάτες, θαύματα και μακάριοι απεργοσπάστες

Πολλοί θέλουν να πιστεύουν πως θα τους δοθεί χάρη. Μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι. Παρόλα αυτά ελπίζουν. Ελπίζουν βέβαια μʼ έναν γκρινιάρικο τρόπο, πιστεύοντας ως υποτελείς, στο έλεος του Κυρίου τους. Η στρατηγική του Κυρίου τους είναι το απόλυτο ξεπάστρεμα των άχρηστων πληθυσμών. Άχρηστοι πληθυσμοί είναι αυτοί που δεν μπορούν πλέον να παράξουν κέρδος. Είναι τα μικροαστικά στρώματα που γρονθοκοπούνται ανηλεώς. Είναι οι αυτοαπασχολούμενοι που δεν μπορούν να βγάλουν πλέον άλλο ξύγκι από τη μύγα. Είναι οι χαμηλόμισθοι που κάθονται στʼ αυγά τους κι ανακουφίζονται όταν τα τάγματα εφόδου του Δένδια και του Κασιδιάρη τιμωρούν τους μιαρούς ξένους που ευθύνονται για τα δεινά μας.
Ο Κυρίαρχος κινητοποιεί και ελέγχει τους υποτελείς μέσω της εργασίας. Η εργασία με τους δεδομένους μεταπολεμικούς όρους της υπήρξε η πιο σπουδαία μορφή κοινωνικού ελέγχου. Μετακινούμενες μάζες σε πόλεις και βιομηχανικές χώρες έστησαν με αίμα το σημερινό κόσμο. Ένα προλεταριάτο που τρύπωσε στα μικροαστικά υπερώα της αντιπαροχής κι άρχιζε να μαϊμουδίζει τον αστικό τρόπο ζωής. Μικροαστοί που πίστεψαν μέσα από σοφολογιότατους μηχανισμούς πως μπορεί να πλουτίσουν, να γίνουν ισχυροί και διάσημοι. Τζόγος, μικροιδιοκτησία και δέκα λεπτά κρεμανταλάδικης δημοσιότητας. Προγραμματισμένοι όμως κατά βάθος για εργασία πόλεμο και κατανάλωση. Το ιδεολόγημα περί παροχής ίσων ευκαιριών είχε και έχει ουραγούς πολιτικούς, συμβούλους, δημοσιογράφους, παπάδες, επιστήμονες και καλλιτέχνες. Μια φοβερή ασπίδα προστασίας προς αποτροπή της κατάλυσης της Κυριαρχίας.
Οι περισσότεροι που έχουν μαντρωθεί στον περίγυρο αυτού του τόπου έχουν χάσει τη ματιά του σκεπτόμενου ανθρώπου. Κατευθυνόμενοι μʼ έναν μαζοχιστικό αμοραλισμό συναινούν στο βιασμό των παιδιών τους. Τσιγκουνεύονται μʼ έναν χυδαίο τρόπο, αφού λειτουργούν ως απεργοσπάστες και φρενάρουν κάθε κοινωνική πίεση απʼ τα κάτω. Έχουν ευθυγραμμίσει βλακωδώς τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Επικαλούνται συχνά κάποια ιδιαίτερη δικαιολογία για την παραμονή, τη δράση και τη συμμετοχή τους σʼ αυτό το χάος. Η τυφλή θέληση να περισωθεί το γόητρο της προσωπικής ύπαρξης επιβάλλεται σχεδόν παντού. Γιʼ αυτό άλλωστε κυκλοφορούν τόσες απόψεις για τη ζωή και τόσες φτηνιάρικες κοσμοθεωρίες μιζέριας στοχεύοντας στην επικύρωση μιας εντελώς ασήμαντης ιδιωτικής κατάστασης. Έτσι αναδύεται μεγαλοπρεπώς ένας κόσμος γεμάτος ψευδαισθήσεις κι αντικατοπτρισμούς κάποιου ανθηρού μέλλοντος απότοκου του επαναληπτικού βούρδουλα μνημονίων.
Η μάζα των νεοελλήνων και ο συρφετός όταν κάνουν κάτι σήμερα δεν λαμβάνουν υπόψη παρά το πιο στενόκαρδο ιδιωτικό τους συμφέρον, την ίδια στιγμή που η στάση τους καθορίζεται περισσότερο παρά ποτέ από τα μαζικά ένστιχτα. Η προσήλωση στην από καιρό χαμένη ζωή είναι τόσο άκαμπτη που ευτελίζει την κατεξοχήν ανθρώπινη χρήση της νόησης αλλά και της αντίστασης μπροστά στον άμεσο κίνδυνο. Πραγματώνεται λοιπόν στην κοινωνία η εικόνα της βλακείας και της γελοιότητας. Ανασφάλεια και μάλιστα διαστροφή των απαραίτητων για τη ζωή ενστίκτων. Ακόμα κι η ελευθερία της συνομιλίας χάνεται. Το αυτονόητο ενδιαφέρον για το οδήγημα της κουβέντας σʼ ένα αποτέλεσμα και σε μια λύση χάνεται και το υποκαθιστά δραματικά η γκρίνια και η ερώτηση για την τιμή της ζάχαρης ή της βενζίνης. Σε κάθε κουβέντα παρεισφρέει δραματικά το θέμα του βιοτικού επιπέδου του χρήματος.
Οι ανθρώπινες υπάρξεις έχουν παραμεριστεί απʼ τα ρεπορτάζ της κρίσης και φαίνονται μόνο κοφτήρια και ντάνες χαρτονομισμάτων. Ιδιαίτερα στις πόλεις όπου η πείνα αναγκάζει τους πιο εξαθλιωμένους να ζουν απʼ τα χαρτονομίσματα με τα οποία προσπαθούν οι περαστικοί να σκεπάσουνε μια γύμνια που τους πληγώνει. Ένα νέο ιδεολόγημα έρχεται τώρα να φορεθεί περί αλληλεγγύης και ελεημοσύνης.
Οι Βερσαλλίες των συσσιτίων αποφαίνονται πως η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Όμως ντροπιάζουν το φτωχό με τον πιο δραματικό τρόπο. Είναι η φρασούλα που ήρθε να αντικαταστήσει μια άλλη βάναυση συνθήκη που λέει, ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω. Όταν υπήρχε δουλειά που έτρεφε τον άνθρωπό της υπήρχε και φτώχεια όχι τόσο ντροπιαστική. Αυτή η ανέχεια όμως μέσα στην οποία γεννιούνται εκατομμύρια και μπλέκουν εκατοντάδες χιλιάδες που φτωχαίνουν, ντροπιάζει. Η βρόμα και η αθλιότητα ορθώνονται γύρω τους σαν τείχη που τα χτίζουν αόρατα χέρια.
Όμως ποτέ κανείς δεν πρέπει να συνάψει ειρήνη με τη φτώχια όταν αυτή πέφτει σαν ίσκιος τεράστιος πάνω στη ζωή και το λαό του. Πρέπει να διατηρεί τις αισθήσεις του άγρυπνες για κάθε ταπείνωση που υφίσταται, και να τις κρατά σε πειθαρχία μέχρι που ο πόνος του να πάψει να παίρνει τον κατήφορο της θλίψης, και να διανοίξει ανηφορικά το δρόμο της εξέγερσης. Η εξέγερση όμως θέλει οργάνωση απʼ τα κάτω και μαζικό κίνημα έτοιμο να συγκρουστεί. Δεν θέλει επετειακές κινητοποιήσεις ελεγχόμενες από διεφθαρμένα και συγχρωτισμένα με την εξουσία συνδικάτα. Δεν θέλει λούστρους ματαιόδοξους απεργοσπάστες που φρενάρουν ακόμα και το ισχνότερο χιλιοστό αντίστασης. Αν ο λαός δεν αποκτήσει ταξική συνείδηση θα βολοδέρνει για καιρό ακόμα σε υπηρεσίες, εφορίες και πολιτικά παραμάγαζα για να διαχειριστεί το βιασμό του.

Πηγή: http://www.alfavita.gr-του Αντώνη Αντωνάκου Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ποιος είναι ο «άνθρωπος» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Κάθε ιστορική εποχή έχει χρησιμοποιήσει τον δικό της (φιλοσοφικό ή εμπειρικό) ορισμό της ανθρωπότητας για να διαχωρίσει τους κυρίαρχους, τους υποτελείς και τους αποκλεισμένους.
Εκείνοι που δεν μιλάνε τη γλώσσα μας, δεν μοιράζονται τη θρησκεία μας, ανήκουν στη λάθος τάξη, έχουν λάθος φύλο, χρώμα ή σεξουαλικότητα μένουν πάντα έξω από την «ανθρωπότητα», όπως ορίζεται στην κάθε χώρα και εποχή.
Σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, μια υπόγεια ανθρωπότητα χωρίς στέγη, τροφή ή το δικαίωμα στην εργασία επιβιώνει με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι 300 της Υπατίας, οι μετανάστες στα στρατόπεδα «υποδοχής», οι άνεργοι νέοι και ηλικιωμένοι, οι άστεγοι.
Σε ένα βίντεο της αγγλικής οργάνωσης για μετανάστες Parfras, ο Τζάμι, που κοιμάται σε ένα πάρκο του Λονδίνου, συγκρίνει τον εαυτό του με τους φίλους του που έχουν «χαρτιά» και με τους υπόλοιπους εμάς. «Εχουμε όλοι δύο χέρια, δύο μάτια, δύο πόδια. Είναι κι εκείνοι άνθρωποι, σαν κι εμένα». Απευθυνόμενος σ’ αυτούς που από την άνεση της πολυθρόνας τους διακηρύσσουν την πίστη τους στα «ανθρώπινα» δικαιώματα προσθέτει: «Πού είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα για εκείνους που ζητούν άσυλο και κοιμούνται σε παγκάκια;».
Ο Τζάμι διατυπώνει μια αναμφισβήτητη και τρομακτική αλήθεια: μπορεί να είμαστε όλοι άνθρωποι, αλλά η ανθρωπότητα πάντα απεχθανόταν, υποβάθμιζε και απέκλειε πολλά μέλη της. Σαν σύγχρονος Διογένης, ο Τζάμι απαντά στους καλούς φιλελεύθερους που πιστεύουν ότι τα δικαιώματα ανήκουν στους ανθρώπους απλώς επειδή είναι άνθρωποι, ότι αποτελούν κάτι το φυσικό, σαν τα μάτια, τα χέρια, τα πόδια. Η άποψη αυτή ακούγεται αισιόδοξη, καθησυχάζει τις συνειδήσεις. Αλλά αν την εξετάσουμε προσεκτικά, φαίνεται να είναι σαν μισή αλήθεια και μισός μύθος.
Σύμφωνα με πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι συνθήκες κράτησης των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα ισοδυναμούν με βασανιστήρια και απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση. Το 2011, το Βέλγιο καταδικάστηκε επειδή θεώρησε την Ελλάδα ευνομούμενο κράτος στο οποίο μπορούσε να στείλει πίσω έναν Αφγανό πρόσφυγα, όπως υποχρεούται από το διεθνές δίκαιο. Η επαναπροώθηση προσφύγων στην Ελλάδα απαγορεύτηκε μετά την απόφαση λόγω των συνθηκών κράτησης και επειδή η Ελλάδα ουσιαστικά δεν δίνει ποτέ άσυλο στους αιτούντες πρόσφυγες.
Η Ελλάδα των μνημονίων αποτελεί επιβεβαίωση της αλήθειας ότι η ανθρωπότητα δεν είναι μία και κοινή για όλους: ήταν πάντα χωρισμένη ανάμεσα στους πλήρως και τους λιγότερο ανθρώπους ή ανάμεσα στις ελίτ, τους υπάκουους υπηκόους και τους αποκλεισμένους.
Η ιδέα της «ανθρωπότητας» ανήκει στη νεωτερικότητα. Στην αρχαία Αθήνα και τη Ρώμη υπήρχαν Αθηναίοι και Ρωμαίοι, αλλά όχι «άνθρωποι», με την έννοια των μελών του ανθρώπινου είδους. Η λέξη humanitas εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία και σήμαινε eruditio et institutio in bonas artes (γνώση και εκπαίδευση στα ήθη και τις τέχνες). Η ανθρώπινη ιδιότητα δεν ήταν κάτι κοινό αλλά, όπως έλεγε ο Κικέρωνας, ένα πρότυπο συμπεριφοράς το οποίο διέκρινε τους hominess humani (τους πραγματικούς ανθρώπους, δηλαδή τους μορφωμένους Ρωμαίους) από τους homines barbari (τους βάρβαρους, όλους τους υπόλοιπους). Και παραμένει η «ανθρωπότητα» έκτοτε ένας τέτοιος όρος διάκρισης μεταξύ των πλήρως και των λιγότερο ανθρώπων.
Ο χριστιανισμός υπονόμευσε τις ιεραρχίες του κλασικού κόσμου. Η διακήρυξη του Αποστόλου Παύλου ότι δεν υπάρχει Ελληνας ή Εβραίος, άνδρας ή γυναίκα, ελεύθερος ή δούλος (Επιστολή προς Γαλάτες 3:28) εισάγει έναν πνευματικό οικουμενισμό. Ολοι οι άνθρωποι έχουν ψυχή και μπορούν να συμμετάσχουν στο θεϊκό σχέδιο σωτηρίας. Πρέπει όμως να ασπαστούν τον χριστιανισμό γιατί οι άπιστοι δεν έχουν θέση στο σχέδιο της θείας πρόνοιας. Αυτός ο ριζικός διαχωρισμός θεμελίωσε την οικουμενική αποστολή της Εκκλησίας και της αυτοκρατορίας όπως και την επιμονή τους στον προσηλυτισμό των αλλοθρήσκων. Η αναγγελία της αγάπης και σωτηρίας έγινε ταυτόχρονα και πολεμική ιαχή: να φέρουμε τους παγανιστές στη Θεία Χάρη, να επιβάλουμε στον κόσμο το μήνυμα της αλήθειας.
Στη Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και σε εκείνες που τη διαδέχτηκαν, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπων και βαρβάρων συνέπεσε μ’ αυτή μεταξύ πιστών και απίστων.
Η χριστιανική έννοια της ανθρωπότητας συζητήθηκε δημόσια σε μία από τις σημαντικότερες αντιπαραθέσεις στην Ιστορία. Το 1550, στο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας, ο αριστοτελικός φιλόσοφος Χινές ντε Σεπούλβεδα και ο κληρικός Βαρθολομαίος ντε λας Κάσας αντιπαρατέθηκαν σχετικά με τη στάση των Ισπανών κατακτητών απέναντι στους Ινδιάνους του Μεξικού.

«Απολύτως δικαιωματικά»…
Ο Σεπούλβεδα υποστήριξε ότι «οι Ισπανοί κυβερνούν απολύτως δικαιωματικά τους βαρβάρους, οι οποίοι στη σωφροσύνη, τα χαρίσματα, την αρετή και την ανθρωπιά είναι τόσο κατώτεροι από τους Ισπανούς όσο και τα παιδιά από τους ενήλικους, οι γυναίκες από τους άνδρες, οι άγριοι και σκληροί από τους ήπιους και ευγενείς, θα τολμούσα να πω όσο ο πίθηκος από τον άνθρωπο».
Ο Λας Κάσας διαφώνησε, λέγοντας ότι οι Ινδιάνοι είχαν εδραιωμένα έθιμα και καθιερωμένο τρόπο ζωής. Είναι «ασύνειδα» χριστιανοί, έλεγε, όπως ο Αδάμ πριν από την Πτώση. Αν οι κατακτητές σεβαστούν τις παραδόσεις, τους νόμους και τον πολιτισμό τους θα ασπαστούν τον χριστιανισμό, αλλά και θα αποδεχτούν την εξουσία των κατακτητών. Ο Λας Κάσας συνδύαζε τη θεολογία με την πολιτική σκοπιμότητα σε ένα πρώιμο παράδειγμα πολυπολιτισμικότητας. Αλλά ο χριστιανικός οικουμενισμός του, όπως κάθε οικουμενισμός, βασιζόταν σε αποκλεισμούς. Καταδίκασε κατ’ επανάληψη τους «Τούρκους και τους Μαυριτανούς, τους πραγματικούς βάρβαρους απόβλητους των εθνών». Οι μουσουλμάνοι, σε αντίθεση με τους Ινδιάνους, είχαν μάθει τη διδασκαλία του Χριστού, αλλά την απέρριψαν και επομένως δεν υπάρχουν περιορισμοί στην αντιμετώπισή τους.
Ο Λας Κάσας νίκησε το debate, αλλά η άποψη του Σεπούλβεδα ήταν εκείνη που υιοθετήθηκε από αποικιοκράτες και ιμπεριαλιστές. Ηταν η άποψή του που ακούσαμε για τους Σέρβους, τους Ιρακινούς και τους Αφγανούς από τους Δυτικούς, αλλά και για τους Αλβανούς ή τους Κούρδους από τους άλλους.
Το επόμενο βήμα στην ιστορία του «ανθρώπου» έγινε από τους πολιτικούς φιλοσόφους και τους επαναστάτες του 18ου αιώνα. Η γαλλική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη δηλώνει ότι «οι άνθρωποι γεννιούνται και παραμένουν ελεύθεροι και με ίσα δικαιώματα», αλλά στη συνέχεια αποδίδει τα δικαιώματα αυτά, με την πραγματική νομική και πολιτική τους έννοια, μόνο σε ορισμένους Γάλλους: τους πολίτες. Στο κενό ανάμεσα στον οικουμενικό «άνθρωπο» και τον εθνικό πολίτη βρίσκονται οι ξένοι – δεν έχουν δικαιώματα επειδή δεν είναι πολίτες και κατά συνέπεια δεν είναι πλήρως άνθρωποι, κάτι που έχει γενικευθεί σήμερα με τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες.
Η γαλλική Διακήρυξη, διαχωρίζοντας την ιδιότητα του ανθρώπου από την ιδιότητα του πολίτη, δημιούργησε 2 εναλλακτικές προσεγγίσεις: τον ιμπεριαλισμό, στον οποίο η πόλις, το έθνος, το μερικό ισχυρίζεται ότι αποτελεί την έκφραση του κόσμου, της ανθρωπότητας, του καθολικού. Δικαιούται επομένως το μερικό να διαδώσει τον πολιτισμό με πολέμους και κατακτήσεις.
Ενα πρώιμο παράδειγμα ήταν οι ναπολεόντειοι πόλεμοι και η «εκπολιτιστική αποστολή» της αποικιοκρατίας, ένα σύγχρονο, το Ιράκ. Η εναλλακτική άποψη, ο κοσμοπολιτισμός, επιβάλλει το καθολικό στο μερικό έτσι ώστε οι οικουμενικές αξίες να ξεπερνούν τοπικές ιδιοσυγκρασίες. Η δεύτερη προσέγγιση παραμένει μια ουτοπία όμως που ίσως υπάρξει στο μέλλον.
Μόνο η Αϊτινή Επανάσταση, που απελευθέρωσε τους σκλάβους και έδωσε πολιτικά δικαιώματα στον αποικιοκρατούμενο πληθυσμό της μετά την ανεξαρτησία του νησιού το 1804, ήταν εκείνη που ανέλαβε να υποστηρίξει τις αξίες του οικουμενισμού. Επρεπε βέβαια να το κάνει ενάντια στους αποικιοκράτες Γάλλους που επινόησαν τα «οικουμενικά» δικαιώματα αλλά τα έδωσαν μόνο στους λευκούς Γάλλους άνδρες. Και αυτό το πλήρωσε. Μέχρι τη δεκαετία του 1980, η Αϊτή πλήρωνε αποζημιώσεις στη Γαλλία για τη ζημιά που έπαθαν οι δουλοκτήτες. Κάθε φορά που η ελευθερία και η ιδιοκτησία συγκρούονται, η ιδιοκτησία επιβάλλεται. Να σημειώσουμε επίσης ότι η ελεύθερη Αϊτή ήταν το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την Ελλάδα μετά την Επανάσταση.
Ο «άνθρωπος» των «δικαιωμάτων του ανθρώπου» δεν είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εκτός από την ελεύθερη βούληση, τη λογική και την ψυχή. Αυτά τα καθολικά χαρακτηριστικά εκκοσμίκευσαν τη χριστιανική πίστη στην ιερότητα της ζωής και προίκισαν την ανθρωπότητα με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Ο «άνθρωπος» ή το «υποκείμενο» των δικαιωμάτων είναι μια αφαίρεση. Δεν έχει σώμα, χρώμα, φύλο ή ιστορία, όπως έχουν υποστηρίξει ο Χέγκελ, ο Μπερκ και ο Μαρξ. Ωστόσο, ο πραγματικός άνθρωπος που απολάμβανε τα δικαιώματα ήταν ο ευκατάστατος, λευκός, χριστιανός, αστός, ετεροφυλόφιλος άνδρας. Συγκέντρωνε στο πρόσωπό του την αφηρημένη αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τα συγκεκριμένα προνόμια του ισχυρού. Από τότε, η πλήρης «ανθρώπινη ιδιότητα» κατασκευάζεται με φόντο τη «μη ανθρωπότητα», αυτούς που ανήκουν σε λάθος τάξη, φύλο, φυλετική καταγωγή, θρησκεία ή σεξουαλικότητα.
Αν τα δικαιώματα είναι οικουμενικά, τότε οι πρόσφυγες, οι «παράνομοι» μετανάστες, οι άνεργοι ή οι κρατούμενοι του Γκουαντάναμο, οι οποίοι είναι απλώς «άνθρωποι» και δεν έχουν χώρα ή δίκαιο για να τους προστατεύει, θα έπρεπε να έχουν τα δικαιώματα των ανθρώπων. Ωστόσο δεν έχουν κανένα – αποτελούν μόνο γυμνή, απροστάτευτη ζωή.
Το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να θεωρηθεί συνεχής αλλά αποτυχημένος αγώνας να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στον αφηρημένο άνθρωπο των Διακηρύξεων και το εμπειρικό ανθρώπινο ον. Οι συμβάσεις κατά των διακρίσεων εις βάρος των έγχρωμων, των γυναικών, των παιδιών, των γκέι και των λεσβιών δίνουν σάρκα, οστά και φύλο στο χλομό σκαρίφημα του «ανθρώπου». Εχουν επιτύχει; Ναι και όχι. Η έννοια της κοινής «ανθρώπινης ιδιότητας» μας προικίζει όλους με αξιοπρέπεια. Εν τούτοις, η Ιστορία μάς έχει διδάξει ότι δεν υπάρχει κάποιος ιερός και απαράβατος ορισμός της ανθρώπινης ιδιότητας. Η ανθρώπινη δύναμη, εκκοσμίκευση της παντοδυναμίας του Θεού, αλλάζει συνεχώς τον ορισμό του ανθρώπου.
Η διαλεκτική του Διαφωτισμού οδήγησε στη χειραφέτηση αλλά και στον ναζισμό. Τα δικαιώματα είναι τρόπος προστασίας του ατόμου αλλά και εργαλείο των κυβερνήσεων για να πειθαρχούν τους ανθρώπους, τις κοινωνίες και, εσχάτως, τον κόσμο. Αν οι αποικιοκράτες έστελναν πρώτα τους ιεραποστόλους και μετά τις κανονιοφόρους, η σύγχρονη αυτοκρατορία στέλνει πρώτα τις ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μετά τα βομβαρδιστικά. Είναι κομμάτια της ίδιας ιστορίας: της προσφοράς του «πολιτισμού» στους βαρβάρους.

Σε κάθε εποχή
Κάθε ιστορική εποχή έχει χρησιμοποιήσει τον δικό της (φιλοσοφικό ή εμπειρικό) ορισμό της ανθρωπότητας για να διαχωρίσει τους κυρίαρχους, τους υποτελείς και τους αποκλεισμένους. Εκείνοι που δεν μιλάνε τη γλώσσα μας, δεν μοιράζονται τη θρησκεία μας, ανήκουν στη λάθος τάξη, έχουν λάθος φύλο, χρώμα ή σεξουαλικότητα μένουν πάντα έξω από την «ανθρωπότητα», όπως ορίζεται στην κάθε χώρα και εποχή. Ολες οι παλιότερες κατηγορίες αποκλεισμού παραμένουν ενεργές σήμερα. Εχουν προστεθεί σ’ αυτές οι «οικονομικά ανενεργοί», τα «ανθρώπινα σκουπίδια», οι απόβλητοι του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Παρά τους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου, η ανθρώπινη ιδιότητα δεν αποτελεί το κανονιστικό θεμέλιο των δικαιωμάτων. Το νόημα που παίρνει σε κάθε ιστορική περίοδο και χώρα είναι αποτέλεσμα ιδεολογικής διαπάλης και πολιτικών μαχών, που επεκτείνουν τα δικαιώματα σε κάποιες κατηγορίες (κάνοντας τα μέλη τους περισσότερο «ανθρώπους») και τα περιορίζουν από άλλες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα λοιπόν δεν «ανήκουν» στους ανθρώπους. Αντίθετα συνιστούν μια διαβαθμισμένη «ανθρωπότητα», με πλήρεις ανθρώπους στο ένα άκρο, τους αποκλεισμένους στο άλλο και τη μεγάλη μάζα των υπηκόων στο μέσο.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών - http://www.efsyn.gr του Κ. Δουζίνα
Ο Κ. Δουζίνας είναι καθηγητής της Νομικής, αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Ερευνών στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

ΙΝΕ ΓΣΕΕ απώλεια 8 δισ ευρω από τα ταμεία εαν μειωθούν οι εισφορές

Στα οκτώ δισ. ευρώ θα ανέλθει η απώλεια εσόδων των ταμείων και κυρίως του ΙΚΑ, το 2014, εξαιτίας της εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, υποστηρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο εκπρόσωπος της Συνομοσπονδίας, Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, με αφορμή την ατζέντα της τρόικας με το υπουργείο Εργασίας.
Οπωσδήποτε η ΓΣΕΕ θα εξετάσει, στην ολομέλειά της, τα θέματα ένα προς ένα, αλλά δεδομένο είναι, υπογραμμίζει, ότι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών και η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων θα επιβαρύνουν τα ήδη αδύναμα ταμεία, ενώ παράλληλα καταργούν επίπονες συμφωνίες που έχουν θεσμοθετηθεί.
Ο κ. Καραγεωργόπουλος αναφέρει ότι η ΓΣΕΕ σταθερά τα τελευταία 3-4 χρόνια καλεί τις εκάστοτε κυβερνήσεις να μην ενδώσουν στις απαιτήσεις της τρόικας. Γιατί είναι αδιανόητο σε μια χώρα που σπαράσσεται από την ανεργία, η οποία αναπαράγει και την ύφεση, να ζητά απελευθέρωση των απολύσεων ή να έχει άλλου είδους παράλογες απαιτήσεις, που θα επιφέρουν μείωση της χρηματοδότησης του προϋπολογισμού προς στα ασφαλιστικά ταμεία και θα τροφοδοτήσουν ένα κύμα φυγής των εργαζομένων προς τη συνταξιοδότηση.
Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, προσθέτει, το ασφαλιστικό ζήτημα περνάει δύσκολες ημέρες και χρειάστηκαν επανειλημμένως νομοθετικές παρεμβάσεις και σκληρά μέτρα περικοπών των παροχών για να μην καταρρεύσει. Τώρα, σημειώνει ο εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ, εάν θεωρούν κάποιοι ότι με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών θα σώσουν το ασφαλιστικό σύστημα και τα ταμεία, εμείς λέμε ότι τα ταμεία θα καταρρεύσουν από τέτοιου είδους αποφάσεις- και θα πρέπει να βρουν και τα ισοδύναμα, για να χρησιμοποιήσω τη φρασεολογία των «φίλων» τροϊκανών, κάθε φορά που υπάρχει ένα κοινωνικό αίτημα.
Αρμόδια, όμως, για να θέσει τους όρους των εργαζομένων και του ελληνικού λαού είναι η κυβέρνηση. Οι δικές μας οι απαιτήσεις δεν είναι απέναντι στην τρόικα, αλλά στην κυβέρνηση, συνοψίζει ο κ. Καραγεωργόπουλος, και «εκεί έχουμε θέσει επιτακτικά τα αιτήματα της εργατικής τάξης». Αυτό το οποίο λέμε και στο θέμα των ομαδικών απολύσεων είναι να τηρηθεί η συμφωνία που έχει επιτευχθεί με ομόφωνη απόφαση στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας. Από εκεί και πέρα, μπήκαν αυστηρά όρια, κριτήρια και υποχρεωτικοί περιορισμοί στους εργοδότες. Δεν πρέπει να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις και τις αρμοδιότητες του υπουργού.
Σε ό,τι αφορά τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, η οποία σε εφάπαξ μορφή θα επιβαρύνει σημαντικά τα ασφαλιστικά ταμεία, ο κ. Καραγεωργόπουλος υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΓΣΕΕ, το 2014 προδιαγράφεται ως δύσκολη χρονιά για το ασφαλιστικό ζήτημα, παρότι η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας εκτιμούν ότι τα έσοδα των ταμείων, κυρίως του ΙΚΑ, θα αυξηθούν. Ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, οι απώλειες εσόδων αναμένεται να φθάσουν τα 8 δισ. ευρώ μόνον από την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για μείωση των εργοδοτικών εισφορών.
Πηγή:www.dikaiologitika.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Παραμύθι με διδακτικό τέλος και θαυμαστικό

Αναρωτιέμαι, όταν τόσοι άνεµοι σφυρίζουν εφιαλτικά γύρω µας, πώς εµείς µπορούµε να αισθανθούµε ασφαλείς; Είναι νόµιµο, πιθανόν θεµιτό και ηθικό, αλλά είναι εφικτό; Μπορεί να ασφαλίζεις την περιουσία σου, τα πολύτιµα υπάρχοντά σου και τη ζωή σου µαζί µε τις σκέψεις σε σίγουρες -ή έτσι δείχνουν- κατασκευές.
Μπορεί να χτίζεις πέτρινους ανθεκτικούς τοίχους, σαν εκείνο το παραµύθι µε τα τρία γουρουνάκια, όπου το τρίτο και πιο φρόνιµο κοπιάζει πολύ αντί να παίζει και χτίζει ένα πέτρινο σπίτι που δεν µπορεί να το προσβάλει ο κακός λύκος και οι άλλες απειλές, ιδέες µιαρές και σκέψεις, και ανασφάλειες και αβεβαιότητες και αµφιβολίες και απορίες και ενοχές και άλλα τέτοια. Έτσι θωρακισµένος, λες, καλά είµαι εδώ. Και συνεχίζεις. Κι όσο βυσσοδοµούν απ’ έξω τα στοιχεία τόσο µαζεύεις µπρος στις απειλές σωρούς µε άµµο, προσθήκες λαµαρίνας, και ισχυρές ιδέες, αντιδιαβρωτικές και ανοξείδωτες. Κι αράζεις, όχι ακόµα εφησυχασµένος αλλά εν πάση περιπτώσει πιο ασφαλής, Κι όσο σε πολιορκεί το έξω τόσο γυρίζεις µέσα, στα δωµάτια που δεν επικοινωνούν µε το περιβάλλον, και σχεδόν δεν ακούς πια τι συµβαίνει εκεί. Επιτέλους µπορείς πια να ησυχάσεις. Να δεις ειδήσεις µε µακρινές καταστροφές ή και δίπλα σου, το απέναντι σπίτι που το σάρωσε ο ανεµοστρόβιλος, κάποιους παλιούς συµµαθητές σου που τους κατάπιε η κρίση… ΚΙ όσο τα βλέπεις τόσο ηρεµείς εσύ γιατί στο κάτω κάτω, όσο κι αν λυπάσαι και εκδηλώνεις τη συµπαράστασή σου στους παθόντες σε ανακουφίζει που δεν είσαι εσύ στη θέση τους. Μπορείς να δεις και τα τελευταία επεισόδια των τηλεοπτικών σειρών χωρίς αγωνία. Κι ύστερα να αποσυρθείς, ήσυχος πως όλα είναι απρόσβλητα από τον κακό µας τον καιρό.
Τώρα από ποια χαραµάδα άρχισαν οι διαβρώσεις, πώς εισχώρησε η υγρασία και σάπισε ο τοίχος, πώς µπήκαν σαν διαρρήκτες οι νιφάδες της αµφιβολίας κι άρχισαν να κλονίζονται οι βεβαιότητες, κανείς δεν ξέρει ακριβώς. Κι έτσι κατέρρευσε το τρίτο γουρουνάκι κι η οικοδοµή από την πέτρα. Γιατί το παραµύθι µίλαγε µόνο για το λύκο, κι όποιος δεν κατάλαβε τα όσα διά της σιωπής υπονοούσε -πως ο µεν λύκος µπορεί να αποτραπεί, αλλά το κακό δεν είναι µόνον οι λύκοι και δεν φτάνει να χτίζεις οχυρά για να το αποτρέψεις- έµεινε να απορεί πώς τον βρήκε η συµφορά και να ψάχνει ευθύνες σε άλλους. Κι εσύ τώρα καλά νοµίζεις πως η παραβολή έχει πολιτικούς υπαινιγµούς. Υπάρχουν ορατές δυνάµεις οι οποίες αναγνωρίζονται στην περιγραφή. Όσο για µας, κάνουµε µια σεβαστή και αξιοπρόσεκτη προσπάθεια να υπερβούµε αυτό τον κίνδυνο. Και ελπίζουµε πως θα το καταφέρουµε! Αλλά προσοχή στη στίξη: προτιµότερο είναι το θαυµαστικό, όχι η τελεία, από το ερωτηµατικό στο τέλος. Αν και το ερωτηµατικό προκαλεί πάντα µεγαλύτερη διέγερση και ανάγκη ετοιµότητας. Της σκέψης κατ’ αρχήν.

Πηγή: http://prin.gr -του Θανάση Σκαμνάκη Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ποιος αξιολογεί...ποιον στο Δημόσιο;

Φαίνεται ότι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων μπαίνει ψηλά στην ατζέντα του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καθώς τις τελευταίες ημέρες τέθηκε σε διαβούλευση σχετικό σχέδιο νόμου, το οποίο –μάλλον– οδεύει για ψήφιση στη Βουλή. Τουλάχιστον όσοι θέλουμε μια σύγχρονη και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, ιδίως όσοι δουλεύουμε σε αυτήν και επιθυμούμε να εργαζόμαστε σε ένα περιβάλλον στοιχειωδώς ορθολογικό, θα σκεφτούμε ότι πρόκειται για θετική εξέλιξη.
Πρόκειται όμως για κάτι τέτοιο;
Ας δούμε πρώτα εν συντομία τι γίνεται σήμερα: Περίπου στις αρχές κάθε έτους συντάσσονται εκθέσεις αξιολόγησης για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Οι αξιολογητές είναι δύο, ο προϊστάμενος Τμήματος και ο προϊστάμενος Διεύθυνσης. Τα κριτήρια που βαθμολογούνται είναι η «γνώση αντικειμένου», το «ενδιαφέρον και δημιουργικότητα», «υπηρεσιακές σχέσεις και συμπεριφορά» και η «αποτελεσματικότητα» του υπαλλήλου. Για βαθμολογία 9 ή 10 απαιτείται από τον αξιολογητή ειδική αιτιολογία και αυτή τελεί υπό την έγκριση Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το παραπάνω «σύστημα αξιολόγησης», το οποίο προβλέπεται στον Υπαλληλικό Κώδικα, συνυπάρχει στο νομικό κόσμο (όχι όμως στην πραγματική ζωή..) με άλλα δύο «συστήματα»: εκείνο του ν. 3230/2004 (διοίκηση μέσω στόχων κλπ) και του ν. 4024/2011 (νέο βαθμολόγιο και μισθολόγιο). Οι δύο αυτοί νόμοι προβλέπουν επίσης κάποια συστήματα αξιολόγησης και, μάλλον, περιττό να αναφέρουμε ότι στον πραγματικό κόσμο δεν εφαρμόζεται τίποτα από αυτά. Όχι ένα, αλλά τρία, λοιπόν, συστήματα αξιολόγησης στο σύνολο, ένας πληθωρισμός που, εκτός από τον γέλωτα, μόνο σύγχυση δημιουργεί. Χωρίς να ταυτίζεται, άμεση σχέση έχει και το σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων (ν. 3839/2010).
Ας επιστρέψουμε όμως, στην πραγματικότητα. Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπάρχει κανείς που να θεωρεί την «αξιολόγηση» που εφαρμόζεται σήμερα αξιόπιστη και αποτελεσματική. Οι λόγοι προφανείς και απολύτως δικαιολογημένοι. Αξίζει να αναφερθούν τρία μόνο στοιχεία:
1. Τα υπό βαθμολόγηση κριτήρια βαθμολογούνται όλως αυθαίρετα. Δεν τίθενται καν στόχοι, δεν υπάρχει τεκμηρίωση, δεν μετρά κανείς τίποτα, ένας υπάλληλος που σήμερα κάνει το Α αύριο μπορεί να κάνει το Β, έτσι ασυντόνιστα, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα. Και, όπως είναι γνωστό από την διοικητική επιστήμη, «ό,τι δεν μετράται, δεν διοικείται». Στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η βαθμολόγηση των κριτηρίων αποτελεί προϊόν μιας καλόπιστης διαίσθησης του προϊσταμένου ή μάλλον προϊόν, παντελώς άσχετων με την αξιολόγηση, προσωπικών σχέσεων και αντιλήψεων.
2. Από μη αξιόπιστους αξιολογητές. Σχεδόν η πλειοψηφία των προϊσταμένων-αξιολογητών δεν έχουν τοποθετηθεί αξιοκρατικά. Αν και το ισχύον σύστημα επιλογής προϊσταμένων είναι το μόνο αξιόπιστο που γνώρισε η Διοίκηση, τα πελατειακά κόμματα φροντίζουν να το «ξηλώνουν» δια της αδράνειας. Μάλιστα, κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό, προβλέπεται και εσωτερικός γραπτός διαγωνισμός από το ΑΣΕΠ, μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων για την ανάδειξη των προϊσταμένων. Το μόνο που απαιτείται είναι η εντολή του Υπουργού προς το ΑΣΕΠ για τη διενέργειά του, αλλά η εφαρμογή του μάλλον «κοστίζει» δυσανάλογα στο πελατειακό βαθύ κράτος. Κορμός, λοιπόν, του «συστήματος αξιολόγησης» αποτελεί η διοικητική ιεραρχία, η οποία όμως έχει μετατραπεί σε έναν ασταθή «χυλό»: ορίζουν προϊσταμένους όποιους επιθυμούν, με απευθείας αναθέσεις, χωρίς καν προκηρύξεις, χωρίς ίχνος αξιολόγησης, για θητεία άγνωστης διάρκειας, χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση. Συνεπώς, πώς να περιμένει κανείς αξιοκρατική και αμερόληπτη κρίση από κάποιον που ο ίδιος δεν τοποθετήθηκε αξιοκρατικά στην θέση του;
3. Με άγνωστη στόχευση. Ενδεικτικά ερωτήματα, τα οποία αναζητούν απάντηση: Πού αποσκοπεί η αξιολόγηση; Έστω, αυτή η αυθαίρετη κρίση του αρεστού και μάλλον ημέτερου προϊσταμένου που μάλλον αναδεικνύει πρώτα τον αρεστό και μετά τον άριστο υπάλληλο, τί συνέπειες έχει για τον αξιολογούμενο; Υπάρχει κάποια κύρωση για την χαμηλή βαθμολογία; Κάποια επιβράβευση για την υψηλή;
Πεδίον δόξης λαμπρό, λοιπόν, για το νομοθέτη που επιδιώκει την βελτίωση των πραγμάτων. Τί επιλέγει όμως να κάνει η ηγεσία του αρμόδιου Υπουργείου για όλα τα παραπάνω; Απολύτως τίποτα. Προφανώς, όλα βαίνουν καλώς…
Και, εν τέλει, τί δεν βαίνει καλώς και εκτιμούν ότι χρειάζεται νομοθετική παρέμβαση; Αναγνωρίζεται ως πρόβλημα το ότι «βαθμολογούνται όλοι με άριστα» και τίθενται ποσοστώσεις (έως 25% του προσωπικού μπορεί να βαθμολογηθεί με άριστα, έως 60% με βαθμολογία 7 –8 και το υπόλοιπο 15% με βαθμολογία 1 έως 6). Βέβαια δεν επιθυμούν αντικειμενική και αμερόληπτη κρίση, αφού τίποτε δεν κάνουν για να την διασφαλίσουν. Το αντίθετο μάλιστα! Επίσης, οι δύο αξιολογητές (Τμηματάρχης και Διευθυντής) γίνονται ένας (μόνο ο Διευθυντής). Δηλαδή η «μεταρρυθμιστική» παρέμβαση εξαντλείται στην δια νόμου απόλυτη εξάρτηση του υπαλλήλου από τον (ως ανωτέρω δι-ορισμένο) Διευθυντή του. Όλως παραδόξως, σε αυτόν τον ίδιο πάντως Διευθυντή, ο νομοθέτης δεν έχει καμμία εμπιστοσύνη ότι θα κρίνει αντικειμενικά και αξιοκρατικά. Γιατί, απλούστατα, εάν τον εμπιστευόταν, δεν θα δέσμευε την κρίση του με αυθαίρετες ποσοστώσεις, γενικής και αδιαφοροποίητης εφαρμογής (από την Κρήτη έως τον Έβρο και από την Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού μέχρι το ΚΕΠ του χωριού μου).
Και εδώ ο νομοθέτης έχει δυστυχώς δίκιο. Καλά κάνει και δεν τον εμπιστεύεται! Ξέρει πώς τον όρισε, ξέρει τις εξαρτήσεις που τον δεσμεύουν και ξέρει ότι και στην υποθετική περίπτωση που θα ήθελε, ελλείψει μετρήσιμων δεδομένων, δεν μπορεί να διενεργήσει κανενός είδους αξιοπρεπή αξιολόγηση.
Όμως, ας μας απαντήσει ο νομοθέτης, αφού ούτε καν ο ίδιος δεν εμπιστεύεται τον αξιολογητή, η κοινωνία και οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί να τον εμπιστευτούν;;

Πηγή:www.capital.gr-Του Γιάννη Αλεξάκη * Ο κ.Αλεξάκης είναι π. Πρόεδρος Ένωσης Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης. Υπηρετεί στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η ζημιά για τη χώρα συγκρίνεται με τα αποτελέσματα ενός πολέμου

Τον κώδωνα του κινδύνου για το δημόσιο χρέος και για τα πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας κρούει ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Παναγιώτης Λιαργκόβας.
Υπογραμμίζει ότι η ύφεση στην Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως, σε διάρκεια, τον τελευταίο αιώνα. Στη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου προειδοποιεί πως θα χρειαστεί πάνω από μία δεκαετία συνεχούς ανάπτυξης σε υψηλούς ρυθμούς (σ.σ. η οποία δεν έχει καν ξεκινήσει) για να επανέλθει η ανεργία σε λογικά επίπεδα.
Επισημαίνει ότι το χρέος χρειάζεται «περικοπή», ενώ τυχόν έξοδος της χώρας στις αγορές εντός του 2014 θα γίνει για ψυχολογικούς κυρίως λόγους. Εκτός από τις απαντήσεις που μας έδωσε, ο κ. Λιαργκόβας έκλεισε τη συζήτηση που είχαμε μαζί του λέγοντας ότι για να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα πρέπει να αναζητηθούν κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις, καθώς «το υπόβαθρο της πολιτικής πόλωσης εντοπίζεται στην κοινωνική αναταραχή, η οποία εντείνεται από τη βαθιά ύφεση».
«Το χρέος θα παραμείνει σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ελληνική οικονομία, θα επηρεάζει αρνητικά τις προσδοκίες και θα εμποδίζει την επιστροφή μας στις αγορές
«Θα απαιτηθεί περισσότερο από μια δεκαετία διατήρησης υψηλών ρυθμών ανάπτυξης άνω του 3%, για να υπάρξει γρήγορη μείωση των ποσοστών ανεργίας στα προ κρίσης επίπεδα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Χάρη Ιωάννου

• Το ελληνικό δημόσιο χρέος μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο και γιατί; Αρκεί μια επιμήκυνση αποπληρωμής και μείωση των επιτοκίων ή χρειάζονται πιο δραστικές λύσεις;

Η αριθμητική του χρέους είναι εναντίον μας. H σταθεροποίηση και πολύ περισσότερο η φιλόδοξη μείωσή του στο 110% μέχρι το 2022 από το επίπεδο του 175,5% (321 δισ.) του ΑΕΠ το 2013 διευκολύνεται αν υπάρξει περικοπή του αποθέματος του χρέους. Οι ελαφρύνσεις (επιμήκυνση αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων) είναι μεν αναγκαίες, αλλά δεν αρκούν για μια οριστική λύση του προβλήματος και αφήνουν την Ελλάδα έκθετη στις απροσδόκητες διαταραχές της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομίας. Το χρέος θα παραμείνει σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ελληνική οικονομία, θα επηρεάζει αρνητικά τις προσδοκίες των οικονομικών παραγόντων και θα εμποδίζει την επιστροφή στις αγορές. Αρκεί να σκεφτείτε ότι μόνο για τα χρεολύσια οι απαιτήσεις τα επόμενα χρόνια (2014-2020) ανέρχονται σε 70,5 δισ. ευρώ. Η πιστοποίηση του όποιου πρωτογενούς πλεονάσματος από τη Eurostat, τον Απρίλιο, θα ανοίξει τον δρόμο για τη μείωση του τεράστιου χρέους με οποιονδήποτε τρόπο.

• Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι εφικτή μια έξοδος στις αγορές εντός του 2014. Συμφωνείτε;

Η επιδιωκόμενη άμεση έξοδος στις αγορές για νέα δάνεια έχει μεν κάποια λογική (δηλαδή έχει θετικές συνέπειες στην ψυχολογία), πλην όμως θα επιβαρύνει τη δημοσιονομική προσαρμογή τα επόμενα χρόνια για έναν απλό λόγο: τα επιτόκια θα είναι πολύ υψηλότερα από εκείνα που θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης [ΕΜΣ].

• Ακούμε συχνά ότι έχουμε καλύψει τα 2/3 της διαδρομής και τώρα απομένουν οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Είναι όμως διαρθρωτική αλλαγή η ιδιωτικοποίηση φύσει μονοπωλιακών φορέων όπως τα δίκτυα ύδρευσης και ρεύματος;

Στην οικονομική συζήτηση δεν υποστηρίζονται ιδιωτικοποιήσεις χωρίς όρους. Αναγνωρίζονται τα πιθανά οφέλη, κυρίως σε περίπτωση που συνδέονται με νέες επενδύσεις και μεταφορά τεχνολογίας, αλλά επισημαίνονται και κίνδυνοι, όπως π.χ. η πιθανή επιδίωξη γρήγορου κέρδους από τους ανάδοχους. Επομένως, συζητιούνται οι προϋποθέσεις για ένα θετικό καθαρό όφελος. Μία από τις προϋποθέσεις για επωφελείς ιδιωτικοποιήσεις είναι να μη μετατρέπονται τα δημόσια σε ιδιωτικά μονοπώλια. Η εμπειρία που υπάρχει από παρόμοιες ιδιωτικοποιήσεις κρατικών μονοπωλίων δεν είναι ενθαρρυντική (π.χ. εταιρείες ύδρευσης στη Γερμανία).

• Την εποχή που η Ελλάδα είχε ρυθμούς ανάπτυξης 5%, κάθε χρόνο είχαμε 50.000 νέες θέσεις εργασίας. Πότε πιστεύετε ότι θα μειωθεί σε λογικά επίπεδα η ανεργία που αφορά περίπου 1,5 εκατ. πολίτες;
Η ανεργία εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, θα προκαλέσει την πλήρη οικονομική απαξίωση και τη φυσική καταστροφή του πιο σημαντικού παραγωγικού συντελεστή της οικονομίας, του ανθρώπινου δυναμικού της. Μεσοπρόθεσμα, οι προσωρινές ενεργητικές πολιτικές ανάσχεσης της ανεργίας δεν αρκούν.
Αναγκαία προϋπόθεση για να δημιουργούνται θέσεις απασχόλησης είναι το πέρασμα σε υψηλούς θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μέσω της αύξησης των επενδύσεων, της μείωσης των στρεβλώσεων στις αγορές και της ενίσχυσης της ζήτησης. Η διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας, άνω του 3%, για μια σειρά ετών δεν θα σηματοδοτήσει και γρήγορη μείωση των ποσοστών ανεργίας στα προ κρίσης επίπεδα. Θα απαιτηθούν πολλά χρόνια και ίσως περισσότερο από μία δεκαετία συνεχούς ανάπτυξης για να την επαναφορά του ποσοστού ανεργίας σε λογικά επίπεδα.

• Η σωρευτική ύφεση τα τελευταία χρόνια φτάνει το 23%. Μήπως τελικά η ζημιά στην ελληνική οικονομία είναι ανεπανόρθωτη;

Σήμερα, ενώ οι υπόλοιπες χώρες βρίσκονται σε μια υφεσιακή κατάσταση, όπου σε σχέση με το προ κρίσης επίπεδο φαίνεται να έχουν χάσει 5-7%, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που φαίνεται να έχει χάσει το 23% του ΑΕΠ, γεγονός που έχει οδηγήσει σε κατάρρευση αρκετούς παραγωγικούς τομείς της χώρας. Δηλαδή ο ετήσιος πλούτος της χώρας μειώθηκε κατά 49,1 δισ. ευρώ (σε σταθερές τιμές 2005) την τελευταία εξαετία. Η ύφεση στην Ελλάδα είναι παγκοσμίως η 3η μεγαλύτερη ύφεση τα τελευταία 100 χρόνια και η πρώτη σε διάρκεια, ξεπερνώντας ακόμη και τη μεγάλη ύφεση των ΗΠΑ.
Η περιοριστική δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική εντείνει αναμφίβολα την ύφεση και τροφοδοτεί ένα σπιράλ προς τα κάτω. Η ζημία που έχει υποστεί η παραγωγική δομή της κοινωνίας είναι σοβαρότατη (συγκρίσιμη με τα αποτελέσματα ενός πολέμου), αλλά όχι ανεπανόρθωτη. Ωστόσο θα απαιτηθούν πολλά χρόνια για την ανασυγκρότηση των παραγωγικών δομών της χώρας μέσω της πλήρους απασχόλησης των παραγωγικών συντελεστών της.

• Ο αν. υπουργός Χρ. Σταϊκούρας σάς είπε πρόσφατα ότι πέσατε έξω στις προβλέψεις σας τόσο για το πρωτογενές πλεόνασμα όσο και για το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων.

Δεν πέσαμε έξω στις προβλέψεις μας γιατί απλούστατα δεν κάνουμε προβλέψεις. Αναδείξαμε την ακαδημαϊκή και εμπειρική έρευνα, σύμφωνα με την οποία η περαιτέρω άσκηση της φορολογικής επιβάρυνσης των ήδη βαριά φορολογουμένων δεν συνεπάγεται περισσότερα φορολογικά έσοδα λόγω εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας και ενίσχυσης της φοροδιαφυγής. Αναδείξαμε επίσης το γεγονός ότι η γενικευμένη ή «τυφλή» πολιτική λιτότητας (δηλαδή τα οριζόντια μέτρα μείωσης δαπανών ή/και αύξησης της φορολογίας), όπως εφαρμόστηκε, προκαλεί τεράστια ύφεση στην οικονομία, αυξάνει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες και διογκώνει την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα. Ολα αυτά τα προβλήματα μπορούν να εξελιχθούν σε κινδύνους για τη μετέπειτα πορεία της χώρας.

Πηγή: http://www.efsyn.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ανισότητες στη παγκόσμια κατανομή του πλούτου

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δυο 48ωρες απεργίες ΑΔΕΔΥ την ημέρα συζήτησης και ψήφισης του νομοσχεδίου και 13 -14 Μαρτίου 2014

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Συνδικαλιστικής Συνάντησης Κορυφής

Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Συνδικαλιστικής Συνάντησης Κορυφής

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Κύμα εξόδου από το Δημόσιο

Συνολικά, η χρονική διάρκεια για την απονομή της σύνταξης, μεσοσταθμικά, βρίσκεται στους 4-5 μήνες από 11-12 μήνες το καλοκαίρι του 2012.
Σαρωτικό κύμα εξόδου από το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και τους ΟΤΑ δείχνουν τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, καθώς το εννιάμηνο Ιουνίου 2013 - Φερβουαρίου 2014 έχουν εκδοθεί 15.575 πράξεις συνταξιοδότησης.
Χαρακτηριστικό της «μεγάλης φυγής» είναι ότι στον παραπάνω αριθμό αντιστοιχούν οι συνταξιοδοτικές πράξεις των αιτήσεων που δέχθηκαν το προσυνταξιοδοτικό καθεστώς με τη χορήγηση του 50% των συντάξιμων αποδοχών και δεν υπολογίζονται κάποιες εκατοντάδες αιτήσεις που δεν δέχθηκαν την προσύνταξη.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όσοι εργαζόμενοι μπαίνουν σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, αργεί επιπλέον η έκδοση της κύριας σύνταξης, σε σχέση με όσους δεν επιλέγουν την προσύνταξη.
Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών η προκαταβολή σύνταξης, τον Φεβρουάριο του 2014, καταβλήθηκε σε 15.575 υπάλληλους του Δημοσίου στις 10.2.2014. Το γεγονός ότι η προκαταβολή σύνταξης όχι μόνο συνεχίζεται απρόσκοπτα αλλά παρουσιάζει αυξητικές τάσεις, προκύπτει σαφώς από τον πίνακα στον οποίο αναφέρεται ο αριθμός των δικαιούχων προκαταβολής και το συνολικό κατά μήνα ακαθάριστο ποσό αυτής, για τους μήνες από Ιούνιο 2013 (έναρξη προκαταβολής) έως Φεβρουάριο 2014.
Εκτός από την προκαταβολή, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) σύντμησαν, εν πολλοίς, και το συνολικό χρόνο απονομής σύνταξης στους δικαιούχους του.
Συγκεκριμένα, η χρονική διάρκεια για την απονομή της σύνταξης, εντός του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, έχει περιοριστεί σε 2-3 μήνες για τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, σε 4-5 μήνες για τους πολιτικούς υπαλλήλους και σε περίπου 6 μήνες για τους υπαλλήλους ΝΠΔΔ και ειδικών κατηγοριών.
Συνολικά, η χρονική διάρκεια για την απονομή της σύνταξης, μεσοσταθμικά, βρίσκεται στους 4-5 μήνες από 11-12 μήνες το καλοκαίρι του 2012.

Πηγή: http://www.enet.gr Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΤΗ Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Παράνομη η περικοπή του εφάπαξ στο Δημόσιο

Την ώρα που η κυβέρνηση ανακοίνωνε ότι τον επόμενο μήνα αρχίζει η καταβολή του εφάπαξ σε 20.521 δημοσίους υπάλληλους, το Ελεγκτικό Συνέδριο εξέδιδε, σύμφωνα με πληροφορίες, μια απόφαση-βόμβα μεγατόνων με την οποία κρίθηκε ότι η περικοπή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων είναι βαθιά αντισυνταγματική.
Μετά την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δικαιώνονται χιλιάδες πρώην εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα και παράλληλα ξεκινάει ένα τσουνάμι οικονομικών συνεπειών για την κυβέρνηση. Τσουνάμι που δημιουργεί τεράστιες «μαύρες τρύπες», οι οποίες σχεδόν σε καθημερινή βάση θα αυξάνονται, καθώς ακολουθεί ντόμινο όμοιων αποφάσεων και από τα άλλα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας. Παράλληλα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αγωνιωδώς αναζητά συνεχώς νέα ισοδύναμα για να καλύψει τις διαδοχικές «μαύρες τρύπες» που προσλαμβάνουν πλέον ιδιότητες Λερναίας Υδρας.
Σε όλον αυτό τον οικονομικό τυφώνα πρέπει να προστεθούν και οι τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις που ήδη δικαίωσαν δεκάδες χιλιάδες ένστολους και δικαστικούς λειτουργούς για την αναδρομική περικοπή των αποδοχών τους. Οπως επίσης πρέπει να περιληφθούν και οι αποφάσεις που πρόκειται να εκδοθούν από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οι οποίες αναμένεται ότι θα κινηθούν και αυτές στο ίδιο πνεύμα αντισυνταγματικότητας.
Το «διά ταύτα» της απόφασης των συμβούλων του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι ότι οι περικοπές στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και των άλλων κατηγοριών ασφαλισμένων είναι αντισυνταγματικές διότι αυτό καταβάλλεται από χρήματα που έχουν παρακρατηθεί από τους υπαλλήλους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου. Δηλαδή, τα χρήματα των εργαζομένων που παρακρατήθηκαν έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», έλεγαν ότι δεν μπορούν οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από το χρώμα της πολιτικής σημαίας που κρατούν και ανεξάρτητα από τις πιέσεις που δέχονται από εξωθεσμικούς παράγοντες, να βάζουν χέρι στις τσέπες των πολιτών. Το εφάπαξ, πρόσθεσαν οι δικαστές, έχει καταβληθεί-παρακρατηθεί από τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά την εργασιακή τους διαδρομή. Είναι ο ιδρώτας μιας ζωής των εργαζομένων, που περιμένουν πώς και πώς να έρθει η στιγμή που θα βγουν στη σύνταξη για να πάρουν το εφάπαξ και να εξασφαλίσουν τα γηρατειά τους. Η περικοπή του εφάπαξ, από νομικής σκοπιάς, ισοδυναμεί με πλήρη καταρράκωση της έννοιας του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου, κατέληξαν οι δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Στην Ολομέλεια
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία έχει παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για οριστική κρίση, αποφάνθηκε ότι η περικοπή του εφάπαξ αντιβαίνει τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των πολιτών και της υποχρέωσης του κράτους να μεριμνά για την κοινωνική τους ασφάλιση. Οι δικαστές έλαβαν υπόψη τους ότι το εφάπαξ έχει αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα και το κεφάλαιό του σχηματίζεται αποκλειστικά και μόνο από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, εξαιρουμένων άλλων πόρων. Η αντισυνταγματικότητα της περικοπής του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων που αποφάνθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο προσλαμβάνει όμως τεράστιες διαστάσεις, καθώς η σκυτάλη περνάει στο άλλο δεύτερο μεγάλο δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας καλείται να αποφανθεί για τη μείωση του εφάπαξ που έγινε σε χιλιάδες συνταξιούχους δημοσίους υπάλληλους οι οποίοι είναι ασφαλισμένοι στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ). Οι δημόσιοι υπάλληλοι υποστηρίζουν και αυτοί με τη σειρά τους την αντισυνταγματικότητα και τη μη νομιμότητα της περικοπής του εφάπαξ τους. Παράλληλα, στην αρχή του ερχόμενου μήνα στο Α’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου θα συζητηθούν προσφυγές συνταξιούχων του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ που ζητούν να κριθούν αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεών τους που έγιναν με μνημονιακούς νόμους.

Το ΣτΕ αποφασίzει για τους φορολογικούς νόμους
Ενα νέο κεφάλαιο ανοίγει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας: εκείνο το οποίο αναφέρεται στην αντισυνταγματικότητα νόμων που αφορούν φόρους και δημοτικούς φόρους. Την ίδια στιγμή όμως παραμένουν ανοιχτά και είναι σε εξέλιξη στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κι άλλα «καυτά» θέματα που απασχολούν εκατομμύρια πολίτες και έχουν να κάνουν με τις περικοπές των αποδοχών, συντάξεων, επιδομάτων κ.λπ.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας μέσα στο επόμενο τρίμηνο αναμένεται να εκδώσουν αποφάσεις που θα «σπάνε κόκαλα», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν. Ορισμένες από τις αποφάσεις αυτές που αναμένεται να εκδοθούν αφορούν την εφαρμογή μνημονιακών νόμων, τις χιλιάδες μετατάξεις υπαλλήλων διαφόρων ειδικοτήτων, το «μαύρο» στην ΕΡΤ κ.λπ. Πάντως, πρέπει να αναφερθεί ότι το πρώτο βήμα κατά φοροεισπρακτικών μέτρων το έκανε πρόσφατα ο Αρειος Πάγος, ο οποίος έκρινε για πλειάδα λόγων αντισυνταγματικό το πρώτο χαράτσι που εισπράχθηκε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε λίγες μέρες καλείται να επικυρώσει την αντισυνταγματικότητα μιας φορολογικής ρύθμισης που αφορά στον φόρο κληρονομιάς, όπως και μιας άλλης η οποία προβλέπει την επιβολή δημοτικού φόρου. Και για τα δύο αυτά θέματα το Β΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο κ. Φιλοκτήμονα Αρναούτογλου, τα έχει ήδη κρίνει αντισυνταγματικά. Ο κ. Αρναούτογλου είναι ο δικαστής εκείνος που έκρινε ότι το ειδικό τέλος μείωσης εκπομπών αερίων ρύπων (ΕΤΜΑΕΡ), το οποίο εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, είναι αντισυνταγματικό, καθώς δεν έχει τον χαρακτήρα ανταποδοτικού τέλους και ουσιαστικά αποτελεί φόρο.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν αντισυνταγματική φορολογική ρύθμιση του νόμου 3772/2009 η οποία προβλέπει την παράταση του χρονικού διαστήματος κατά τον οποίο μπορεί να ελεγχθεί από τη ΔΟΥ ο φόρος κληρονομιάς. Κρίθηκε ότι η παράταση αυτή προσκρούει ευθέως στις συνταγματικές αρχές της ισότητας, του κράτους δικαίου και της νομικής ασφάλειας. Και αυτό γιατί η παράταση «ισοδυναμεί με αναδρομική φορολόγηση της αυτής βιοτικής σχέσης ή κατάστασης» και «συνεπάγεται αδικαιολόγητη επιβολή φόρου».
Η δεύτερη περίπτωση που θα απασχολήσει την Ολομέλεια και έχει κριθεί και πάλι από το Τμήμα του κ. Αρναούτογλου αντισυνταγματική είναι η επιβολή του Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου. Ο δημοτικός αυτός φόρος επιβάλλεται φυσικά από τους δήμους και τις κοινότητες επί των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρηματιών, καταστηματαρχών και κάθε είδους επιτηδευματιών της περιφέρειας του Νομού Δωδεκανήσου. Μετά την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και με αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο επίμαχος δημοτικός φόρος καταργήθηκε το 1994, αλλά ταυτόχρονα επανήλθε με άλλη νομοθετική ρύθμιση. Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι ο εν λόγω δημοτικός φόρος «αντίκειται στην αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου».

Πηγή: Εφημερίδα Πρώτο Θέμα Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ενημέρωση ΑΔΕΔΥ

Ενημέρωση ΑΔΕΔΥ

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Κι όμως ο Έλληνας δεν είναι ο πιο υπερχρεωμένος παγκοσμίως

Την ώρα που πολύς λόγος γίνεται για τα χρήματα που χρωστά η Ελλάδα, μελέτη του Bloomberg προσεγγίζει διαφορετικά το θέμα “χρέος” και δείχνει μια άλλη οπτική. Έτσι χώρες που θεωρούνται πρότυπα για την Ελλάδα και επιτυχημένα παραδείγματα δημοσιονομικής πολιτικής, βρίσκονται υψηλότερα από την Ελλάδα στο κατά κεφαλή χρέος, δηλαδή στην κατάταξη που δείχνει πόσο χρωστάει ο κάθε πολίτης της εκάστοτε χώρας.
Πρώτη στη λίστα βρίσκεται η Ιαπωνία των 127,1 εκατ. κατοίκων. Η Ιαπωνία έχει χρέος ίσο με το 242,3% του ΑΕΠ της χώρας και ο κάθε Ιάπωνας χρωστά 99.725 δολάρια.
Δεύτερη στην κατάταξη του κατά κεφαλήν χρέους βρίσκεται η Ιρλανδία. Η πρώτη χώρα που βγήκε από το μνημόνιο, με πληθυσμό 4,6 εκατ. κατοίκων έχει χρέος ίσο με το 121% του ΑΕΠ της και κάθε Ιρλανδός χρωστά 60.356 δολάρια. Στην τρίτη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ που με πληθυσμό 319,3 εκατ. έχει χρέος ίσο με το 107,3% του ΑΕΠ της και κάθε Αμερικανός χρωστά 58.604 δολάρια.
Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Σιγκαπούρη. Η χώρα που σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα κατατάσσεται στην 1η θέση στον δείκτη που μετράει το πόσο φιλικό είναι το επιχειρηματικό περιβάλλον και με ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα.
Η Σιγκαπούρη έχει χρέος ίσο με το 106,2% του ΑΕΠ της και κάθε κάτοικος από τα 5,5 εκατ, κατοίκους της χρωστά 56.980 δολάρια. Στην πέμπτη θέση βρίσκεται το Βέλγιο, με το χρέος της χώρας στο 101,2% του ΑΕΠ της, ενώ κάθε Βέλγος χρωστά 47.749 δολάρια. Έκτη στη λίστα είναι η Ιταλία με χρέος στο 133,1% του ΑΕΠ της, ενώ κάθε Ιταλός χρωστά 46,757 δολάρια.

Πηγή: newmoney.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ημερίδα με θέμα "Οι εργαζόμενες γυναίκες του δημόσιου τομέα στο επίκεντρο της λήψης αποφάσεων"

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Συνέντευξη τύπου εκπροσώπου της ΑΔΕΔΥ στην Καλαμάτα για τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Μάρτη

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ο πρόεδρος των υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις

Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της λειτουργίας των Υπηρεσιών αλλά στην απόλυση προσωπικού, γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις που οργανώνονται για το Μάρτη, τόνισε το μεσημέρι, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Διοικητήριο της Καλαμάτας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας, Άλκης Ζαβερδινός.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, πλαισιωμένος από τον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, Δημήτρη Λιβά, την πρόεδρο του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Νικολίνα Λέκκα, τον εκπρόσωπο στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ Δημήτρη Φαββατά και άλλους εργαζόμενους και συνδικαλιστές, υπογράμμισε ότι η μόνη σωτηρία για τους εργαζόμενους είναι η ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζεται, η οποία τόνισε ότι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.
Όπως σημείωσε, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τις κρίσεις, την αξιολόγηση και τις ποσοστώσεις εργαζομένων, προβλέπεται ότι ποσοστό 15% των υπαλλήλων μιας Υπηρεσίας δεν μπορεί να έχει βαθμολογία άνω του 15%. Αυτό τόνισε ότι αποκαλύπτει ότι σκοπός είναι η απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, διότι δεν μπορεί να θεωρείται ως δεδομένο ότι σε μια υπηρεσία υπάρχουν υπάλληλοι που δεν δικαιούνται καλό βαθμό. Αναρωτήθηκε μάλιστα τι θα γίνει σε Υπηρεσίες με μόνο τέσσερις ή πέντε υπαλλήλους που κάνουν την ίδια δουλειά αλλά θα πρέπει κάποιοι να πάρουν καλό βαθμό και κάποιοι άλλοι κακό! Επιπλέον δε παρατήρησε ότι αυτοί που καλούνται να κάνουν τις κρίσεις είναι άτομα διορισμένα χωρίς κριτήρια, χωρίς προσόντα και χωρίς να κρίνονται και τα ίδια.
Ο κ. Ζαβερδινός αναφέρθηκε και στις περιφερειακές αρχές της χώρας, υπονοώντας ότι αρνούνται να αναλάβουν αρμοδιότητες τις οποίες ο «Καλλικράτης» έχει εκχωρήσει στις Περιφέρειες.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας με τους τοπικούς εκπροσώπους των εργαζομένων είχαν συναντήσεις με διευθυντικά στελέχη της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, δεδομένου ότι ο αντιπεριφερειάρχης Παναγιώτης Αλευράς απουσίαζε, για σειρά ζητημάτων με κυριότερα την ανάγκη άμεσης και πλήρους επαναλειτουργίας του δημόσιου ΚΤΕΟ στη Μεσσήνη, όπως και την ακινησία των υπηρεσιακών οχημάτων της Π.Ε. επειδή είναι άνω των 1.400 κυβικών εκατοστών και σύμφωνα με το νόμο πρέπει να αποσυρθούν και να αγοραστούν οχήματα μικρότερου κυβισμού.

Πηγή: http://www.kalamatajournal.gr/ -Στ.Μ. Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Έκθεση-σοκ του συμβουλίου της Ευρώπης: Παθητικοί και εξαρτημένοι οι νέοι Έλληνες

Σοκαριστικά είναι τα συμπεράσματα έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τους νέους στην Ελλάδα, η οποία διαπιστώνει πλήρη απουσία ολοκληρωμένης πολιτικής για αυτούς. Μάλιστα σημειώνονται σημαντικές ελλείψεις υποστήριξής τους, ιδιαίτερα μετά από το ξέσπασμα της κρίσης, τόσο σε επίπεδο τόνωσης της επιχειρηματικότητας, όσο και στην ανάπτυξη της Κοινωνίας των Πολιτών.
Αξιολογώντας τις εθνικές πολιτικές για τους νέους, στο προσχέδιο της έκθεσής της η αρμόδια επιτροπή χαρακτηρίζει τους νέους στην Ελλάδα ως παθητικούς και εξαρτημένους. «Αυτό που απορρέει από τη δέσμευση της κυβέρνησης για την προώθηση της επιχειρηματικότητας είναι η άποψη ότι οι νέοι Ελληνες είναι παθητικοί και εξαρτημένοι. Στο πλαίσιο αυτό, η γενική προσέγγιση για τη νεολαία στην Ελλάδα μπορεί να σκιαγραφηθεί ως αντιδραστική», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση, σύμφωνα με το EurActiv.gr.
Κατά το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο κοινωνικός αντίκτυπος της κρίσης δείχνει αύξηση του αριθμού των νέων, 18-24 ετών, που ζουν σε οικογένειες ανέργων, σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, παρόλα αυτά «οι κατάλληλες πολιτικές απαντήσεις παραμένουν ένα ζήτημα». Και η έκθεση τονίζει πως η σημαντική πρόκληση για την Ελλάδα είναι να θεσπίσει μηχανισμούς που θα απελευθερώσουν το επιχειρηματικό και συμμετοχικό πνεύμα όχι μόνο των νέων της, να τους δώσει ελπίδα και πεποίθηση στο μέλλον τους και στη χώρα τους. Παρατηρεί όμως με δηκτικό πνεύμα πως οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι πιο σημαντικές από την ουσία της πολιτικής.
Επιπλέον, η έκθεση σημειώνει τις χαμηλές δημόσιες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, κάτι που καθιστά την επίτευξη των εθνικών στόχων εξαιρετικά δύσκολη, καθώς οι περικοπές εμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση ως προς τη σχέση της με την αγορά εργασίας.
Στο ίδιο πλαίσιο, σημειώνεται πως οι νέοι αγρότες δεν έχουν εμπιστοσύνη στην αγροτική επιχειρηματικότητα και καινοτομία, καθώς οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και η περίπλοκη γραφειοκρατία εμφανίζονται ως εμπόδια, ενώ διαπιστώνονται διακρίσεις στην αγορά εργασίας των νέων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013, οι νέες Ελληνίδες, οι έφηβοι και οι νέοι που ζουν σε αγροτικές περιοχές είναι αντιμέτωποι με σοβαρά εμπόδια για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας.
Οι Ελληνίδες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν την πρώτη τους δουλειά μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους και τα αποτελέσματά τους στην αγορά εργασίας είναι σημαντικά χειρότερα από εκείνα των ανδρών, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην υψηλότερη πιθανότητα της απόσυρσής τους από την αγορά εργασίας.
Το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλότερο για τα άτομα με ξένη υπηκοότητα (38,3%) σε σύγκριση με το αντίστοιχο των Ελλήνων υπηκόων (26,1%), ενώ το ποσοστό των οικονομικά ενεργών ξένων υπηκόων είναι σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα ελληνικής ιθαγένειας (72,8% σε σύγκριση με το 51,7%).
Ακόμη, η έκθεση σημειώνει πως η στρατιωτική θητεία διακόπτει το μονοπάτι της ζωής των νέων Ελλήνων, ενώ είναι ιδιαίτερα επικριτική και για την «παντελή» έλλειψη νομοθετικού και στρατηγικού πλαισίου σχετικά με την ενασχόληση με τα κοινά και τον εθελοντισμό. «Δεν υπάρχει σημαντική μετάβαση στην ενασχόληση με τα κοινά μέσω ΜΚΟ και του εθελοντισμού στην Ελλάδα», τονίζει.
«Σε περιόδους κρίσης υπάρχει μια τάση οι χώρες να αποσύρουν και να μειώνουν την υποστήριξή τους για τους νέους. Αυτό σημαίνει περαιτέρω εγκατάλειψη όσων ήδη αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι, καταπονημένοι και ακόμη προδομένοι», είπε στην EurActiv.gr ο Δρ. Χάουαρντ Γουίλιαμσον, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής για τους νέους στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Ουαλίας. Οπως τόνισε ο ίδιος, η ενίσχυση για τη συμμετοχή και την εμπλοκή των νέων στην πραγματικότητα είναι πιο σημαντική στο πλαίσιο της λιτότητας. «Διαφορετικά, ο πιο ταλαντούχος αισθάνεται ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να φύγει, και εκείνοι με λιγότερους προσωπικούς πόρους και προσόντα απομονώνονται ακόμη περισσότερο από την κοινωνία», συμπλήρωσε.

Πηγή: iefimerida.gr Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας: Αξιολόγηση υπαλλήλων

Η αξιολόγηση του προσωπικού αναφέρεται ουσιαστικά στην αξιολόγηση της απόδοσης των εργαζομένων και εφαρμόζεται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Πέρα από την ακριβή και αντικειμενική μέτρηση της απόδοσης, επιμέρους στόχοι αυτής της διαδικασίας είναι:
η λήψη αποφάσεων για προαγωγές, μισθολογικές αυξήσεις ή μειώσεις, κ.λπ., ο εντοπισμός αναγκών εκπαίδευσης του προσωπικού, η βελτίωση της απόδοσης και η ανάπτυξη των εργαζομένων, η διαπίστωση της εγκυρότητας τεχνικών επιλογής προσωπικού, η βελτίωση της εσωτερικής οργάνωσης ενός οργανισμού και η καθιέρωση ενός συγκεκριμένου και αποδεκτού συστήματος μέτρησης της απόδοσης.
Η αξιολόγηση της απόδοσης δεν αποτελεί, συνήθως, μια συνολική εκτίμηση ή ένα γενικό χαρακτηρισμό του εργαζόμενου, αλλά αφορά σε επιμέρους διαστάσεις. Οι διαστάσεις αυτές προκύπτουν από την ανάλυση της εργασίας και σχετίζονται με ξεχωριστές δεξιότητες που οφείλει να επιδείξει ο εργαζόμενος, προκειμένου να ανταποκριθεί επαρκώς σε κάθε αρμοδιότητα που περιλαμβάνεται στην εργασία του.
Υπάρχουν αντικειμενικές μέθοδοι αξιολόγησης που βασίζονται σε μετρήσιμα κριτήρια και στοιχεία (αριθμός παραγόμενων προϊόντων, αριθμός λαθών κ.λ.π.), καθώς επίσης και υποκειμενικές μέθοδοι, οι οποίες στηρίζονται στη χρήση κάποιων κρίσεων που κάνουν συνήθως οι προϊστάμενοι για το υφιστάμενο προσωπικό τους.
Προκειμένου τα αποτελέσματα της αξιολόγησης να είναι όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα και αντικειμενικά, είναι απαραίτητο η διαδικασία αυτή να γίνεται βάσει ενός καθορισμένου σχεδίου, χρησιμοποιώντας έγκυρα και αξιόπιστα εργαλεία και ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για το σκοπό αυτό. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι η ύπαρξη ενός τυπικού και επίσημου συστήματος αξιολόγησης που εφαρμόζεται μία ή δύο φορές το χρόνο δε θα πρέπει να υποβαθμίζει την αξία και την αναγκαιότητα της παροχής διαρκούς ανατροφοδότησης προς τον εργαζόμενο σχετικά με την απόδοσή του, για να αισθάνεται ο ίδιος πως διατηρεί τον έλεγχο της εργασίας του και έχει την υποστήριξη του προϊσταμένου του.
Η αξιολόγηση αποτελεί μία συνισταμένη ενός ευρύτερου πλέγματος στο οποίο ανήκουν ακόμη η στοχοθεσία και η κρίση προϊσταμένων. Παρά το γεγονός ότι στην περίπτωση του Ελληνικού Δημόσιου Τομέα έχουν θεσπιστεί εδώ και μία εικοσαετία διάφορα συστήματα στοχοθεσίας, επιλογής προϊστάμενων και αξιολόγησης των υπαλλήλων, με συγκεκριμένα νομοθετήματα (ΠΔ 318/1992, Ν. 3230/2004, Ν. 3528/2007, 3839/2010, Ν. 4024/2011), ωστόσο δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ ως όφειλαν, με υπαιτιότητα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, η οποία δεν ενδιαφέρθηκε για την εφαρμογή τους. Η λογική που επικράτησε όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι ο δημόσιος τομέας ανήκε στην εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία καθόριζε με αδιαφανείς και αναξιόπιστους τρόπους τη προβληματική λειτουργία του.
Το βασικό νομοθέτημα (ΠΔ 318/1992), το οποίο εισήγαγε την αξιολόγηση των υπαλλήλων με έναν σύγχρονο τρόπο, δεν εφαρμόστηκε σχεδόν πότε, καθώς κανένας πολιτικός προϊστάμενος δεν ασχολήθηκε με το ανθρώπινο δυναμικό που διέθετε ο δημόσιος τομέας. Με την ψήφιση του Ν. 3230/2004 και την καθιέρωση ενός συστήματος Διοίκησης μέσω στόχων και τις εγκυκλίους που εξέδιδε το Υπουργείο Εσωτερικών και μετέπειτα Διοικητικής Μεταρρύθμισης (η τελευταία εγκύκλιος εκδόθηκε 08.03.2013, ΑΔΑ: ΒΕΔΘΧ–ΙΩΟ), όφειλε η εκάστοτε πολιτική ηγεσία των δημόσιων οργανισμών να σχεδιάσει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα (businessplan) και να εξειδικεύσει σε συνεργασία με τους υπαλλήλους αντικειμενικούς και υλοποιήσιμους στόχους.
Το πρώτο βήμα σε μια σύγχρονη διοίκηση είναι η εφαρμογή ενός συστήματος Διοίκησης Μέσω Στόχων. Πως, όμως, να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σύστημα Διοίκησης, το οποίο δε θα επιτρέπει την «παραχώρηση» έργων σε «ημετέρους»; Το επόμενο βήμα, το οποίο κουμπώνει εξαιρετικά στη στοχοθεσία, είναι η αξιολόγηση των υπαλλήλων. Φυσικό επακόλουθο της αξιολόγησης αποτελεί, τέλος, η επιλογή προϊσταμένων. Κανένα από τα παραπάνω βήματα δεν υλοποιήθηκε επαρκώς και ολοκληρωτικά.
Και έρχονται πλέον ο «πολυμαθής» Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κ. Κ. Μητσοτάκης, και η υποτελής στην Τρόικα ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσουν αποσπασματικά ένα μεταβατικό (σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου) σύστημα αξιολόγησης των δημόσιων υπαλλήλων, το οποίο δε στηρίζεται πουθενά και δε διασφαλίζει την αξιοκρατία και την αντικειμενικότητα.

• Είναι δυνατό να αξιολογηθούν οι υπάλληλοι, χωρίς να έχουν τεθεί μετρήσιμοι, αντικειμενικοί και υλοποιήσιμοι στόχοι (πρβλ. ΠΔ 318/1992, άρ. 19);
• Βάσει ποιων στοιχείων θα αξιολογηθούν οι υπάλληλοι;
• Και πως είναι δυνατό να αξιολογηθούν οι εργαζόμενοι από προϊσταμένους, οι οποίοι κατά βάσει έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις ευθύνης χωρίς αξιολόγηση και επιλογή σύμφωνα με τη νομοθεσία;
• Υπάρχει αξιοκρατική και αντικειμενική λογική στη βαθμολογική ποσόστωση των υπαλλήλων (25 % άριστα, 60 % μέτρια και 15 % κάτω από τη βάση); Και εφόσον θεωρούμε aprioriότι ένα 15 % των υπαλλήλων είναι ανεπαρκές, γιατί δεν προσπαθούμε να το επιμορφώσουμε κατάλληλα, ώστε να μπορεί να αποδώσει καλύτερα;
• Γιατί οι πολιτικές ηγεσίες των δημόσιων οργανισμών δεν έχουν εφαρμόσει το Ν. 3230/2004 και τις εγκυκλίους του Υπουργείου για τη στοχοθεσία; Μήπως στόχευαν και στοχεύουν στη διαπόμπευση των δημόσιων υπαλλήλων, με στόχο τη διάλυση του δημόσιου τομέα και τη μεταφορά μιας σειράς αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες;
• Γιατί στο νέο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται πουθενά η ανατροφοδότηση και εκπαίδευση του προσωπικού, όπως ισχύει σε όλα τα συστήματα Διοίκησης Ολικής Ποιότητας και αξιολόγησης των υπαλλήλων;

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας προτείνει και ζητά τα παρακάτω:

• Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νέου νομοσχεδίου.
• Ζητάμε από την ΑΔΕΔΥ να ελέγξει τη συνταγματικότητα του νομοσχεδίου και, εφόσον διαπιστώσει προβλήματα, να το προσβάλει στο ΣτΕ.
• Είμαστε υπέρ ενός σύγχρονου συστήματος αξιολόγησης και ζητάμε την αξιολόγηση των υπαλλήλων με αξιόπιστο και αντικειμενικό τρόπο, με σωστή περιγραφή θέσεων εργασίας (jobdescription), διαδικασιών, καθορισμού χρόνου υλοποίησης διαδικασιών και ορισμού αριθμού υπαλλήλων για την εκτέλεση συγκεκριμένης αρμοδιότητας (εφαρμογή ISOσε όλους τους δημόσιους οργανισμούς).
• Ζητάμε να εφαρμοστεί άμεσα η ισχύουσα νομοθεσία: το ΠΔ 318/1992, αρ. 19 (στοχοθεσία), το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης (ΚΠΑ), Ν. 3230/2004, και τις εγκυκλίους του Υπουργείου, για το καθορισμό της στοχοθεσίας (τελευταία εγκύκλιος ΓΙΠΑ/Φ.3.1/6860/08.03.2013, ΑΔΑ: ΒΕΔΘΧ–ΙΩΟ), ο Ν. 4024/2011 και συγκεκριμένα το άρθρο 19 για το Κίνητρο επίτευξης στόχων και το κίνητρο επίτευξης δημοσιονομικών στόχων.
• Ζητάμε από Γεν. Δ/ντές και Προϊσταμένους να μην εφαρμόσουν το νομοσχέδιο, εφόσον τεθεί σε ισχύ.

Έπειτα από τις έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν στα παραρτήματα του Συλλόγου (Γρεβενά, Καστοριά, Κοζάνη), αποφασίστηκαν τα ακόλουθα:

1. Συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις της Ο.Σ.Υ.Α.Π.Ε. και της ΑΔΕΔΥ.
2. Επιστολή προς Ο.Σ.Υ.Α.Π.Ε. και ΑΔΕΔΥ για έλεγχο της συνταγματικότητας του νομοσχέδιου και προσβολή του ΣτΕ. Διάβημα – επιστολή στους βουλευτές όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων της Περιφέρειάς μας για την καταψήφιση του νομοσχεδίου.
3. Ενημέρωση των πολιτών μέσω των τοπικών ΜΜΕ.
4. Διάβημα – επιστολή προς τον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας και προς την ΕΝΠΕ.

Με τιμή
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας

Ο Πρόεδρος
Καραθανάσης Α. Δημήτρης Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Συντάξεις και ασφάλιση

Συντάξεις και ασφάλιση by pem_messinias

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ στην Καλαμάτα για τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Μάρτη

Επαφές με συνδικαλιστές και δημοσίους υπαλλήλους είχε χθες στην Καλαμάτα ο Αντώνης Αντωνάκος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, συνοδευόμενος από την πρόεδρο του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, Νικολίνα Λέκκα, για τις αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις που οργανώνονται για τον Μάρτη, ενάντια στη διαθεσιμότητα, την κατάργηση και τη διάλυση δημοσίων οργανισμών και υπηρεσιών.
Ο Αντώνης Αντωνάκος με τη Νικολίνα Λέκκα επισκέφθηκαν και τον αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, Παναγιώτη Αλευρά, ο οποίος εναντιώθηκε στα μέτρα της διαθεσιμότητας και συρρίκνωσης των Υπηρεσιών του δημόσιου τομέα.
Όπως σημειώνεται σε σχετικό δελτίο Τύπου της Περιφερειακής Ενότητας, «ο κ. Αντωνάκος, στο πλαίσιο της επίσκεψης που πραγματοποίησε στο Νομό μας σχετικά με την επερχόμενη απεργία της 13ης και 14ης Μαρτίου, ενημέρωσε τον Αντιπεριφερειάρχη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και για τα αιτήματα της απεργίας.
O κ. Αλευράς ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι πραγματικά δοκιμάζονται σκληρά τα τελευταία χρόνια με τις περικοπές μισθών και συντάξεων. Επιπλέον επεσήμανε τη μεγάλη έλλειψη προσωπικού που αντιμετωπίζει η Π.Ε. Μεσσηνίας, ιδιαίτερα σε εξειδικευμένες ειδικότητες Μηχανικών, Γεωπόνων, Κτηνιάτρων κ.λ.π. και υπογράμμισε ότι θεωρεί αδιανόητο να απειλούνται οι υφιστάμενοι υπάλληλοι με το καθεστώς της διαθεσιμότητας. Τόνισε δε ότι για να αποδώσει καλύτερα ο υπάλληλος χρειάζεται, εκτός των άλλων, εργασιακή ηρεμία και όχι ανασφάλεια για το μέλλον του».

Πηγή: http://www.kalamatajournal.gr/ Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Αντιδράσεις στο ν/σ για την κατάργηση 23 φορέων του Δημοσίου

Την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το κλείσιμο 23 φορέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με προκαθορισμένες ποσοστώσεις επιτυχίας και την αναθεώρηση της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου, εξέφρασαν ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής, όπου κλήθηκαν, οι εκπρόσωποι των κυριότερων φορέων, κοινωνικοί εταίροι και εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης.
«Πάμε σε απευθείας απολύσεις εργαζομένων τη στιγμή που οι μνημονιακοί στόχοι για συρρίκνωση του δημοσίου τομέα έχουν εκπληρωθεί και αναμένεται να υπερκαλυφθούν εντός του 2014 με μαζικές συνταξιοδοτήσεις» εκτίμησε ο εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ, Σταύρος Κουτσούμπελης σημειώνοντας: «Την αξιολόγηση διενεργεί μία διορισμένη ιεραρχία που δεν έχει η ίδια αξιολογηθεί, αλλά βρίσκεται εκεί με απευθείας αναθέσεις. Πρόκειται για επανασύσταση του κομματικού κράτους - η τράπουλα είναι σημαδεμένη...».
Αντίστοιχες υπήρξαν οι εκτιμήσεις του εκπροσώπου του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κώστα Παπαδημητρίου, ο οποίος επεσήμανε πως «ο μόνος επιστημονικά αποδεκτός τρόπος αξιολόγησης είναι επί συγεκριμένων στόχων: Πρόκειται για τον νόμο 3230 του 2004, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα ανεφάρμοστος. Αντί γι' αυτόν, εδώ έχουμε τη νεκρανάσταση ενός παρωχημένου νομοθετήματος, με έωλα κριτήρια που δεν μπορούν να μετρηθούν...».
Σε υψηλότερους τόνους κινήθηκε η αντιπαράθεση του εκπροσώπου των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού, Γιάννη Παπαγεωργόπουλου, με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκο Μητσοτάκη, σε ό,τι αφορά τον αναδρομικό έλεγχο της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου. «Ο υπουργός ζητά να καταργηθεί το ΑΣΕΠ στην πράξη ζητώντας επανέλεγχο και απολύσεις. Το νομοσχέδιο αφήνει στον υπουργό να ορίσει τα εφαρμοζόμενα κριτήρια και τους ελεγκτές» σημείωσε ο κ. Παπαγεωργόπουλος. «Το υπουργείο Πολιτισμού στοχοποιείται με έξι ελεγκτές. Να τα δούμε τα "πλαστά στοιχεία" για τα οποία γίνεται ο έλεγχος» κάλεσε τον υπουργό ο συνδικαλιστής.
«Φαντάζομαι πως γνωρίζετε ότι ο υφιστάμενος έλεγχος γίνεται κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και φαντάζομαι πως επί της αρχής, κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να έχει αντίρρηση σε κανέναν έλεγχο του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης» απάντησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Οι πρώτοι δειγματοληπτικοί έλεγχοι δείχνουν αρκετές προβληματικές περιπτώσεις» παρατήρησε ο υπουργός. «Σε ό,τι αφορά παραβιάσεις του δημοσιοϋπαλληλικού και του ποινικού κώδικα, είμαστε υπέρ» ανταπάντησε ο κ. Παπαγεωργόπουλος τονίζοντας: «Σε μία περίπτωση ωστόσο, το πόρισμα των ελεγκτών υπεισέρχεται και στην ουσία του Προεδρικού Διατάγματος Παυλόπουλου του 2004, και λέει πως ένας συνάδελφός μας δεν θα έπρεπε να είναι αορίστου χρόνου. Και αυτό συμβαίνει, ενώ το ΑΣΕΠ έχει γνωμοδοτήσει θετικά. Πώς δεν θα ανησυχούμε;»
Η σημερινή συνεδρίαση ωστόσο, έφερε πρωτίστως στο βήμα της Επιτροπής ανθρώπους που χάνουν την εργασία τους λόγω της κατάργησης φορέων, ή απορρόφησης των σχετικών υπηρεσιών από τα υπουργεία ή τις Περιφέρειες. Τέτοιοι φορείς είναι, μεταξύ άλλων, το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ο Οργανισμός Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών (του οποίου οι 26 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι - όπως κατήγγειλαν - επί τέσσερα χρόνια).
Ο εκπρόσωπος του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας, Γ. Μαναράς, κατηγόρησε την κυβέρνηση πως απολύει επιτυχόντες του ΑΣΕΠ για να προσλάβει επιλαχόντες. «Έχετε μπροστά σας έναν ΑΣΕΠίτη με τη σύζυγό του - και πάνε και οι δύο σπίτι τους. Και μου λέτε πως θα καθίσω με σταυρωμένα τα χέρια; Αυτήν την τραγικότητα της ανεργίας δεν πρόκειται να την ξαναπεράσω» δήλωσε ο κ. Μαναράς.
Ο εκπρόσωπος του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού(ΕΙΕΑΔ), Παναγιώτης Κυριακούλιας, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ύψους 200 εκατ. ευρώ, που διαχειρίζεται το Ινστιτούτο και αφορά «13.000 επιχειρήσεις και 100.000 εργαζομένους».
«Αυτή τη στιγμή ο ΟΑΕΔ είναι υποστελεχωμένος και έχει "βαρέσει κόκκινο". Έχουμε παρέμβαση των κοινωνικών εταίρων για να μην κλείσει το ΕΙΕΑΔ - ακόμα και ο ΣΕΒ που πολύ δύσκολα θα υπέγραφε μια τέτοια επιστολή για δημόσιο φορέα. Είμαστε 65 επιστήμονες, όλοι αξιοκρατικά προσληφθέντες μέσω ΑΣΕΠ και ανάμεσά μας 22 κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών...» ανέφερε ο κ. Κυριακούλιας σημειώνοντας: «Τον Ιούνιο ο κ. Βρούτσης διαβεβαίωνε σε γραπτή του απάντηση, πως το υπουργείο σχεδίαζε συγχώνευση του ΕΙΕΑΔ και όχι κατάργησή του...».
Προς στήριξη του Ινστιτούτου προσήλθε αυτοβούλως στη σημερινή συνεδρίαση ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Κώστας Καββαθάς. «Μόνο για τις υπουργικές αποφάσεις που προβλέπονται από το νομοσχέδιο, το πρόγραμμα θα πάει πίσω έξι μήνες. Η Διοίκηση του ΟΑΕΔ μου είπε πως θα χρειαστεί δυο χρόνια για να το υλοποιήσει» υποστήριξε.
- «Έχετε γραπτή τη διαβεβαίωση;» παρενέβη ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
- «Κύριε υπουργέ, είστε νέος. Ακόμα κι εσείς, όταν σας στείλαμε οι τέσσερις κοινωνικοί φορείς επιστολή για λόγους αβρότητας, δεν μας στείλατε απάντηση» απάντησε ο κ. Καββαθάς. «Αυτό που κατατίθεται ως non paper του κ. Βρούτση, είναι γνωστό και σε μας» συμπλήρωσε.
Την «επιστολή Βρούτση» κατά της κατάργησης του ΕΙΕΑΔ είχε θέσει υπόψιν του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης προ ημερών και ο αγορητής του ΠΑΣΟΚ, Γ. Ντόλιος, εισπράττοντας τη διάψευση του Κ. Μητσοτάκη ότι είχε λάβει τέτοιο έγγραφο, ενώ σε διάψευση προέβη μέσω των ΜΜΕ και ο ίδιος ο Γ. Βρούτσης.
- «Ο υπουργός Εργασίας έχει υπογράψει το νομοσχέδιο αυτό - και κατά συνέπεια το προσυπογράφει απόλυτα» υπογράμμισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Έχω λάβει τις διαβεβαιώσεις του ενώπιον του διοικητού του ΟΑΕΔ, πως ο επιχειρησιακός σχεδιασμός υφίσταται, και δικό σας μέλημα προφανώς είναι μονάχα η υλοποίηση του προγράμματος» συμπλήρωσε ο υπουργός.
- «Σε μερικούς μήνες θα είμαστε εδώ για να σας πω ότι αυτά που σας διαβεβαίωσαν ήταν ψέματα και πως ο ΟΑΕΔ δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα» απάντησε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ.
Το επιχείρημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για την προσυπογραφή του νομοσχεδίου από τον υπουργό Εργασίας, χρησιμοποίησε αντεστραμμένο ο αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας, Γιώργος Μουλκιώτης, στηλιτεύοντας τις διαδικασίες κατάργησης του Ειδικού Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων Κωπαΐδος. «Δεν βλέπω να υπογράφει πουθενά ο κ. Τσαυτάρης. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είχε σχέση με την Κωπαΐδα; Απορώ ποιος έχει την ευθύνη» επισήμανε.
Ο πρόεδρος του Οργανισμού, Παναγιώτης Σταθιάς, υπογράμμισε πως ο Οργανισμός Κωπαΐδας έχει συκοφαντηθεί επανειλημμένα ως ανενεργός, ενώ είναι υπεύθυνος για την άρδευση 400.000 στρεμμάτων γης προς όφελος 15.000 κληρούχων. Αυτή τη στιγμή έχει 10 εργαζόμενους, εκ των οποίων οι 3 είναι άτομα με αναπηρία και οι 7 έχουν «τεράστια τεχνογνωσία». «Δεν παίρνουμε ούτε ένα ευρώ από το κράτος. Όλος ο προϋπολογισμός μας στηρίζεται στα ανταποδοτικά τέλη των αγροτών. Αν μας είχαν αποπληρώσει το 60-70% των χρεών τους, θα ήμασταν και κερδοφόροι...» ανέφερε ο κ. Σταθιάς.
«Με το νομοσχέδιο τα χρέη τα παίρνει η Περιφέρεια, ενώ την περιουσία του Οργανισμού - ακίνητα και κινητά - τα κρατάει το κράτος» τόνισε από πλευράς του ο αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας. Εφόσον η κυβέρνηση επιμείνει να εντάξει τις υπηρεσίες του Οργανισμού στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος, «ζητούμε εκκαθάριση του Οργανισμού και μεταβίβαση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του, μετά από την απογραφή και όχι μετά το κλείσιμό του, αλλιώς θα γίνει πλιάτσικο. Θέλουμε και το προσωπικό. Με την τεχνογνωσία που έχει, αν φύγει τελειώσαμε...» δήλωσε ο αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Προγράμματα κατάρτισης ελληνικό ανοικτό πανεπιστήμιο εαρινή περίοδος 2014

Όλα τα προγράμματα υλοποιούνται με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ώστε να μπορούν να τα παρακολουθήσουν ενδιαφερόμενοι από όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Πριν από τη λήξη του προγράμματος και για την αξιολόγησή τους, οι συμμετέχοντες λαμβάνουν μέρος σε ΤΕΣΤ αξιολόγησης και υποβάλλουν ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, την οποία υλοποιούν με βάση οδηγίες που έχουν λάβει στα πλαίσια του προγράμματος.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΘΥΝΟΝΤΑΙ:
1) σε πτυχιούχους ΑΕΙ/ΤΕΙ και
2) σε απόφοιτους Λυκείου με σχετική εργασιακή εμπειρία
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν την ικανότητα πλοήγησης στο διαδίκτυο και ηλεκτρονικής επικοινωνίας (e-mail).
ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ: Μέχρι την Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2014.
Η αξιολόγηση των αιτήσεων είναι διαρκής.
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Με την πιστοποίησή της ολοκλήρωσης του προγράμματος κατάρτισης οι συμμετέχοντες λαμβάνουν ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ.
Κατά την υλοποίηση του προγράμματος κατάρτισής οι συμμετέχοντες έχουν διαρκή υποστήριξη από μέλος ΔΕΠ του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήμιου με πολυετή εμπειρία σε αυτή τη μορφή εκπαίδευσης. Το μέλος ΔΕΠ του ΕΑΠ δρα ως Σύμβουλος-Καθηγητής του συμμετέχοντα στη διαδικασία κατάρτισης.
ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών, τα προγράμματα προσφέρονται με σημαντική μείωση των διδάκτρων τους προς όλους, ούτως ώστε το τελικό κόστος συμμετοχής σε κάθε πρόγραμμα να είναι: 160 Ευρώ
Στο παραπάνω κόστος συμμετοχής συμπεριλαμβάνεται και η χορήγηση του συνόλου του εκπαιδευτικού υλικού που θα απαιτηθεί για την ολοκλήρωση του προγράμματος κατάρτισης.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 20 άτομα.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΑΙΤΗΣΕΙΣ:
Στέλνοντας e-mail με τα στοιχεία επικοινωνίας σας στο dgiannias@gmail.com ή
Τηλεφωνώντας στο 2610367457 ή στο 6945401441 καθημερινά 9:00-10:00 πμ ή 3:00 – 5:00 μμ ή
Με επίσκεψή σας ύστερα από συνεννόηση στα γραφεία του προγράμματος (3ος όροφος, αίθουσα Σχολής Κοινωνικών Επιστημών) των εγκαταστάσεων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήμιου στην Αθήνα, που βρίσκονται στη Λεωφόρο Συγγρού 23. Θα κλείσετε ραντεβού με μέλος ΔΕΠ Σύμβουλο που συμμετέχει στη διαδικασία κατάρτισης για να συζητήσετε οτιδήποτε σας απασχολεί σχετικά με το πρόγραμμα.
Την τρέχουσα περίοδο θα προσφέρουμε τα 4 παρακάτω προγράμματα κατάρτισης:
ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ: Βασικές έννοιες και μέθοδος βελτίωσης δεξιοτήτων διοίκησης
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΛΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ
ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ: Βασικές έννοιες και μέθοδος βελτίωσης δεξιοτήτων πωλήσεων
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 10 εβδομάδες
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 7 Απριλίου 2014 Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Η αλήθεια για τα πεντάμηνα κοινωφελούς εργασίας

Τα τελευταία χρόνια, με αιτιολογία την κρίση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, χιλιάδες άνεργοι και άνεργες βρίσκουν θέση σε κάποιο από τα προγράμματα ωφελουμένων του ΟΑΕΔ, όπως τα πεντάμηνα κοινωφελούς εργασίας. Χιλιάδες από εμάς τους ανέργους «προσλαμβανόμαστε» για να καλύψουμε κενά που δημιουργήθηκαν από τις διαθεσιμότητες και τη διακοπή συμβάσεων καθιστώντας μας όχημα για την κατάργηση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα και αντικείμενο εκμετάλλευσης για προεκλογικές σκοπιμότητες.
Κάποιοι θα πουν ότι πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι, έστω και με αυτό το «αντίδωρο», στην περίοδο της κρίσης, αλλά η αλήθεια είναι ότι:

1. Παραβιάζεται η εθνική συλλογική σύμβαση και ο βασικός μισθός των 586 ευρώ. 
2. Καθορίζεται το ημερομίσθιο με βάση τον ηλικιακό διαχωρισμό των εργαζομένων αυτών και αμείβονται με το ποσό των 427 ευρώ μηνιαίως όταν είναι μέχρι 25 χρονών και 490 ευρώ μηνιαίως όταν είναι πάνω από αυτό το όριο ηλικίας. 
3. Καταργούνται η ειδικότητα, οι σπουδές, η προϋπηρεσία, το επίδομα τέκνων κ.λπ., κατά παρέκκλιση των νόμιμων αμοιβών που προβλέπονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στη μορφή των προγραμμάτων αυτών, γιατί αρνούμαστε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας σαν εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας.

Διεκδικούμε και απαιτούμε τα εξής:

• Βασικό μισθό για πλήρες ωράριο, καθορισμένο με βάση την εθνική συλλογική σύμβαση, χωρίς καθυστερήσεις στην καταβολή του.
• Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των ωφελουμένων που ενώ έχουν υποχρεωτικά κύρια ασφάλιση σε ασφαλιστικούς φορείς εκτός Ι.Κ.Α. (π.χ. μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι), δεν καλύπτονται από το πρόγραμμα.
• Έκδοση βιβλιαρίου υγείας από την πρώτη μέρα εργασίας.
• Αναγνώριση της ανάγκης για την προστασία της μητρότητας και της ανατροφής τέκνου.
• Χορήγηση κανονικής, αναρρωτικής, μητρικής άδειας.
• Δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος στην απεργία.
• Επίδομα ανεργίας για όλους μετά το πέρας του προγράμματος, χωρίς όρους και προϋποθέσεις και απόδοση αποζημίωσης απόλυσης.
• Τοποθέτησή των ωφελουμένων στους φορείς υποδοχής σύμφωνα με τις ανάγκες των φορέων και αξιοποίηση του ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού.
• Προσδιορισμός του ρόλου τους στις διοικητικές διαδικασίες, οι αρμοδιότητές τους και το δικαίωμα της υπογραφής τους. Πρόβλεψη για τις υπηρεσιακές μετακινήσεις, τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, όπως επίσης και για την περίπτωση ατυχήματος εν ώρα εργασίας.
• Δεν ξεχνάμε ότι είμαστε περιστασιακά εργαζόμενοι, γι’ αυτό διεκδικούμε κάτι καλύτερο για εμάς, τις οικογένειές μας, τους φίλους μας, το μέλλον όλων.
• Καλούμε και τους άλλους εργαζόμενους σε αντίστοιχα προγράμματα για συντονισμό και κοινή διεκδίκηση. Αγωνιζόμαστε για μόνιμη σταθερή εργασία με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό για όλους. Απαιτούμε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Συνέλευση «ωφελουμένων» προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Ενημέρωση ΓΣΕΕ

Ενημέρωση ΓΣΕΕ

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....

Δείτε πως θα υπολογίζονται όλα τα εφάπαξ

Υπεγράφη από τον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννη Βρούτση η υπουργική απόφαση για τον νέο τρόπο του υπολογισμού των εφάπαξ για όλα τα Ταμεία Πρόνοιας του Δημοσίου και του Ιδιωτικού τομέα...
Σύμφωνα με την Ημερησία, με το νέο σύστημα, αναμένεται να επέλθουν μειώσεις κυρίως στα εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων όπου όμως δεν θα ξεπεράσουν το 15% ενώ σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, στον ιδιωτικό τομέα οι προσαρμογές στα εφάπαξ θα είναι ανεπαίσθητες.
Εξαιρούνται από τις αλλαγές 25.472 δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν κάνει αίτηση συνταξιοδότησης μέχρι τις 31-8-2013. Οι ασφαλισμένοι αυτής της κατηγορίας θα λάβουν κανονικά το εφάπαξ τους με το παλαιό σύστημα υπολογισμού. Η καταβολή των εφάπαξ στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα θα ξεκινήσει άμεσα μετά τη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης, στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ).
Με την εφαρμογή του «μαθηματικού τύπου» αποφεύγονται «δραματικές και κατακόρυφες προσαρμογές» στα παρεχόμενα εφάπαξ που θα έφταναν, ακόμα και σε ποσοστό 80% και 90%. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, «η προσαρμογή που γίνεται στα νέα εφάπαξ του Δημοσίου είναι η πιο ήπια δυνατή, καθώς για τον υπολογισμό τους «απλώνονται» οι απλήρωτες υποχρεώσεις του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε βάθος 15ετίας».
«Δίνουμε οριστική λύση σε ένα πρόβλημα που αντανακλούσε τις διαχρονικές παθογένειες του ασφαλιστικού συστήματος, ειδικότερα των ταμείων παροχής εφάπαξ και ταλάνιζε για πολλά χρόνια χιλιάδες συμπολίτες μας» δήλωσε μεταξύ άλλων αναφερόμενος στο περιεχόμενο της υπουργικής απόφασης, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.
Με την εφαρμογή του μαθηματικού τύπου, ο οποίος υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας όλων των υπηρεσιών του υπουργείου, της Εθνικής Αναλογιστής Αρχής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, οι καταβολές των εφάπαξ, θα προέρχονται μόνο από παρακράτηση ασφαλιστικών εισφορών, και όχι από δάνεια ή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακόμη μπαίνει τέλος στην πρακτική της χορήγησης εφάπαξ 50%, 60% και 70% πάνω από το σύνολο των εισφορών.
Σύμφωνα με τα στελέχη του υπουργείου Εργασίας το νέο σύστημα αποτελεί εγγύηση για την καταβολή εφάπαξ στο μέλλον καθώς δημιουργείται ψηφιακή ατομική μερίδα του κάθε ασφαλισμένου στην οποία θα αποτυπώνονται οι εισφορές για την εφάπαξ παροχή που θα λαμβάνει στο τέλος του εργασιακού του βίου και εξυγιαίνονται πλήρως τα δύο βασικά ταμεία παροχής εφάπαξ το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) και το Ταμείο Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ). «Η λέξη έλλειμμα» σημειώνουν, «θα είναι άγνωστη λέξη πλέον στα ταμεία αυτά».Δημιουργία από 1η Ιανουαρίου 2014 ατομικών μερίδων, στις οποίες θα τηρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται.
Αναλυτικά στην απόφαση του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση προβλέπονται τα εξής:
1. Δημιουργούνται από 1ης Ιανουαρίου 2014 «ατομικές μερίδες» στις οποίες τηρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται για κάθε ασφαλισμένο στους φορείς - τομείς πρόνοιας. Τα ταμεία πρόνοιας λειτουργούν πλέον με βάση το διανεμητικό σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση (άρθρο 1).
2. Καθιερώνεται νέος μαθηματικός τύπος για τον υπολογισμό του βοηθήματος.
Για χρόνο ασφάλισης από 1η Ιανουαρίου 2014 και εφεξής το ποσό του εφάπαξ ισούται με τη συσσωρευμένη αξία των εισφορών κατά την ημερομηνία αποχώρησης.
Για τη συσσώρευση των εισφορών γίνεται χρήση πλασματικού ποσοστού επιστροφής, το οποίο ορίζεται ως η ετήσια μεταβολή της βάσης υπολογισμού των εισφορών για το σύνολο των ασφαλισμένων.
Συγκεκριμένα λαμβάνονται υπόψη οι συνολικές ετήσιες εισφορές, τα έτη συσσώρευσης εισφορών, η ετήσια μεταβολή της βάσης υπολογισμού των εισφορών, το έτος έκδοσης της συνταξιοδοτικής πράξης του κύριου φορέα αλλά και ο συντελεστής βιωσιμότητας του ταμείου.
Για τον συντελεστή βιωσιμότητας λαμβάνονται υπόψη:
Οι συνολικές εισφορές εργαζομένων ή/ και εργοδότη
Η ειδική τακτική εισφορά όπου υπάρχει
Τα διοικητικά έξοδα (τα οποία δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 2,5% των ασφαλιστικών εισφορών του έτους).
Η περιουσία, η οποία έχει διαμορφωθεί στις 31 Δεκεμβρίου πριν από την καταβολή των συνολικών παροχών (χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συνολικές εισφορές εργαζομένων ή και εργοδότη, η ειδική τακτική εισφορά και τα διοικητικά έξοδα).

Οι συνολικές παροχές χωρίς την εφαρμογή του συντελεστή βιωσιμότητας
Η παρούσα αξία των συνολικών υποχρεώσεων με βάση τα δεδουλευμένα δικαιώματα των ασφαλισμένων (με τους κανόνες του νέου συστήματος καθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση).
Το οικονομικό έτος για το οποίο υπολογίζεται ο συντελεστής βιωσιμότητας.
3. Η απόσβεση των ληξιπρόθεσμων οφειλών θα γίνει σε ορίζοντα 15ετίας (άρθρο 3).
Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγονται δραματικές μειώσεις στο καταβαλλόμενο βοήθημα στο ταμείο πρόνοιας δημοσίων υπαλλήλων, όπου εκκρεμούν ληξιπρόθεσμες οφειλές 759 εκατομμυρίων.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα ταμειακά διαθέσιμα στο ταμείο πρόνοιας είναι κοντά στα 350 εκατομμύρια. Επομένως μένει ένα οικονομικό κενό περίπου 400 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα καταμεριστεί τα επόμενα 15 έτη.
Στην απόφαση συγκεκριμένα προβλέπεται πως «από 1η Ιανουαρίου 2014 το ετήσιο ποσό απόσβεσης των οφειλομένων υποχρεώσεων επιβαρύνει τον ετήσιο συντελεστή βιωσιμότητας.

Σε περίπτωση δανείου
Σε περίπτωση κατά την οποία φορέας-τομέας πρόνοιας προκειμένου να καταβάλει εφάπαξ έχει συνάψει δάνειο και δεν το έχει εξοφλήσει μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013 το ετήσιο ποσό που καταβάλλεται από 1η Ιανουαρίου 2014 για την εξυπηρέτηση του δανείου επιβαρύνει τον ετήσιο συντελεστή βιωσιμότητας».
Σημειώνεται πως με τα τακτικά έσοδα κάθε έτους εξοφλούνται πρώτα οι υφιστάμενες οφειλόμενες υποχρεώσεις του προηγούμενου έτους. Οποιοδήποτε έκτακτο ή άλλο έσοδο κάθε τρέχοντος έτους χρησιμοποιείται για να μειώνει απευθείας τις οφειλόμενες υποχρεώσεις που υφίστανται στο τέλος του προηγούμενου έτους.
Εφόσον σε τομέα πρόνοιας υφίσταται διαθέσιμη ρευστότητα κατά την 31η Δεκεμβρίου 2013, η οποία δεν επαρκεί για την εξυπηρέτηση των οφειλόμενων υποχρεώσεων, αυτή μειώνει απευθείας τις προαναφερθείσες οφειλόμενες υποχρεώσεις και χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση αυτών.
4. Σε όσες περιπτώσεις προβλέπεται επιστροφή εισφορών τα ποσά καταβάλλονται στον δικαιούχο κατά την έκδοση της πράξης συνταξιοδότησης του φορέα κύριας ασφάλισης.
Για επιστροφή εισφορών χρόνου ασφάλισης έως 31 Δεκεμβρίου 2013 η παροχή προκύπτει σύμφωνα με τις διατάξεις των οικείων καταστατικών και τη γενικότερη νομοθεσία που ισχύουν μέχρι την ημερομηνία αυτή.
Για επιστροφή εισφορών χρονικών διαστημάτων από 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά το ύψος του ποσού της παροχής προκύπτει από τη συσσωρευμένη αξία των εισφορών στην ατομική μερίδα (αρθρο 4).

Καμία νέα μείωση για 25.427 υπαλλήλους
Χωρίς νέα μείωση θα πάρουν το εφάπαξ 25.427 δημόσιοι υπάλληλοι, που αποχώρησαν από την εργασία τους μέχρι τις 31 Αυγούστου 2013. Για τους συγκεκριμένους ασφαλισμένους το καταβαλλόμενο ποσό θα υπολογιστεί με το «παλαιό» σύστημα χωρίς να υπάρξει νέα περικοπή.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 της απόφασης του υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, χαρακτηριστικά τονίζεται πως «για ασφαλισμένους που αποχώρησαν από την υπηρεσία ή την εργασία ή το επάγγελμά τους μέχρι 31 Αυγούστου 2013, η εφάπαξ παροχή υπολογίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις των οικείων καταστατικών και τη γενικότερη νομοθεσία».

Οι ημερομηνίες
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι πως λαμβάνεται πλέον υπόψη η ημερομηνία αποχώρησης και όχι η ημερομηνία έκδοσης της συνταξιοδοτικής πράξης από το Γενικό Λογιστήριο. Με τον τρόπο αυτόν γλιτώνουν τις περικοπές ακόμα περισσότεροι δικαιούχοι του εφάπαξ, οι οποίοι είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους μέχρι το τέλος Αυγούστου, αλλά δεν είχε σταλεί η σχετική πράξη στο Ταμείο Πρόνοιας.
Για τους υπόλοιπους ασφαλισμένους -που βγήκαν στη σύνταξη μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2013- το καταβαλλόμενο εφάπαξ θα υπολογιστεί με ένα «μεικτό» σύστημα. Ειδικότερα σε όσες περιπτώσεις ο χρόνος ασφάλισης έχει διανυθεί πριν και μετά την 1η Ιανουαρίου 2014 στο άρθρο 2 της υπουργικής απόφασης προβλέπεται πως:
Το τμήμα εφάπαξ παροχής που αναλογεί στα έτη ασφάλισης μέχρι το τέλος του 2013 υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των οικείων καταστατικών και τη νομοθεσία που ίσχυε μέχρι την ημερομηνία αυτή (δηλαδή με το παλαιό σύστημα).
Το διάστημα μετά την 1η Ιανουαρίου 2014 υπολογίζεται με το νέο σύστημα και λαμβάνεται μεταξύ άλλων υπόψη: το έτος έκδοσης της συνταξιοδοτικής πράξης του κύριου φορέα, τα έτη ασφάλιση, η ετήσια μεταβολή της βάσης υπολογισμού του εισφορών κ.ά.
Στη συνέχεια το καταβαλλόμενο εφάπαξ θα προκύψει από το άθροισμα αυτών των δύο ποσών, πολλαπλασιαζόμενο με τον εκάστοτε συντελεστή βιωσιμότητας του ταμείου πρόνοιας.

Πηγή: Ημερησία Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα....